Hoe mooi kan de wereld zijn...

Na een trekking van 2 dagen waag ik mij aan een 5 daagse trekking nl. Salkanty. Het is een alternatief voor de inca trail, wat veel te duur is en dat moet je lang op voorhand boeken. Ik hoor van veel mensen dat de dollars die je betaald voor de Inca Trail, puur voor de naam is en voor de vergunning. Salkanty zal het worden voor mij, met als hoogtepunt op de laatste dag Macchu Picchu.

De eerste 3 nachten verblijven we in kampen en de laatste in een hostal met de waarborg op warm water. We waren bij aankomst al blij met water, warm is het niet geworden.
Alles is telkens netjes in orde, het eten, het materiaal, de gids,... en ook de groep is gezeldig! Ik reis met een vlaams gezin uit Brugge en het kan al eens deugd doen om vlaams te praten. Soms was ondertitteling toch nodig en kon ik ze beter verstaan in het engels.



Als groep bereiken we het hoogste punt, een verademing, sommigen hebben de top per paard beklommen, ik heb alles te voet gedaan. Met wel als luxe dat we 5kg bagage aan de paarden konden meegeven. Enkel de laatste dag moeten we onze bagage zelf dragen. Gelukkig had ik geen last van de hoogte, sommigen hadden last van hoofdpijn en misselijkheid. Een middel daar tegen is veel drinken, vooral thee. We werden dan ook altijd gewekt met een tas coca thee. Niet altijd in dank aangenomen om 5 of 6u 's morgens. Sorry voor mijn ochtendhumeur!

Er is een moment geweest op heel deze tocht dat ik schrik heb gehad, en toen zaten we in de auto. Een auto zonder koffer, met een gebroken voorruit en vering... moest nog uitgevonden worden. We hadden geen keuze om dit stuk te wandelen, het moest per auto. Op een bepaald moment moeten we een klein riviertje over, auto gaat er gewoon door. Met langs met raampje de ...  ondergrond in zicht...

Na 3 dagen blijven we nog maar over met 8, je kan 4 of 5 daagse doen. De groep komt nog closer. Ik ga ook de uitdaging aan om in de rivier te gaan zwemmen. We hebben het gedaan, maar het bergwater war berekoud. Ik heb ineens mijn nieuwjaarsduik voor de komende jaren gedaan. In een klein dorpje worden we uitgedaagd voor een wedstrijdje volleybal. Peru-Europa met helaas verlies voor Europa.



Op een bepaald moment kwamen we een grote wegverzakking tegen, er was maar 1 optie, erover. Voor de reizigers per auto was het gewoon wachten geblazen tot de zandhoop weg was. Of een busje langs de ene kant neemt de passagiers over langs de andere kant.

Het hoogtepunt van deze 5-daagse was zeker Macchu Picchu! Je kan het ook bekijken vanop hoogte, Wayno Picchu. Ze laten telkens maar 200 mensen toe om 7u en 200 mensen toe om 10u. Om 10u is beter want dan zijn de wolken weg. Als je een blauwe stempel op je toegangskaartje wilt, voor 10u, moet je al om 4u aan de gate beneden staan, om 4.45u gaat de poort open en is het een klim van 45min trappen omhoog. Niet echt waarop je zit te wachten zo midden in de nacht. Het moest toen ook nog perse regenen. Maar ik heb wel een stempel van Macchu Picchu in mijn paspoort! Ik heb de blauwe stempel gehaald, maar hoe... Ik was enorm trots op mezelf! Ook nadien om 10u om nog eens extra trappen te doen naar boven, het was het allemaal waard. Mijn top 10 van zaken die ik wil doen in mijn leven heeft zijn nummer 1 verloren. Ik zoek dus iets anders voor in mijn top tien, suggesties...



Ik moet eerlijk zeggen dat ik het laaste stuk beklommen heb door aanmoediging van de ganse groep, we hebben een hechte band opgebouwd na 5 dagen en het afscheid nemen viel zwaar.



Ondertussen is het ook Pasen geweest, dus voor iedereen, lekkere paaseieren. Hier dus niet! Chocolade is niet echt een product van hier. Ik stel me af en toe tevreden met een snickers maar dat is niks in vergelijking met paaseitjes. Hier hebben ze een speciaal soort gebak dat ze eten, het is redelijk droog. Maar de mensen zijn erg gelovig, elke dag is hier een mis en op zaterdag en zondag zelfs 2. Op pasen was er ook een dansfestival, je kan de wereld niet alleen zien in Schoten maar ook in Cusco.

Ik zit al enkele dagen in Puno aan het Titicacameer. Het is het grootste zoetwatermeer op hoogte. Er is er eentje hoger maar dat ik belange ze groot niet. Vanuit Puno heb ik de eilanden bezocht en ook daar overnacht. Helaas ben ik terug gekomen met een goede verkoudheid die me even tot rust dwingt. Morgen trek ik de grens over naar Bolivie.

Merci voor alles Peru, je bent een paradijs op aarde!