Mijn vlucht van Miami naar Lima ging niet geheel vlotjes. Ik had een tussenlanding in Mexico City en daar hebben ze in mijn bagage ingebroken nadat deze was ingecheckt. Gelukkig geen noodzakelijke waardevolle spullen gestolen. Maar Lima is in de ochtend vaak erg mistig, we konen hierdoor niet landen in Lima en moesten een landing maken elders. Dit was op een legerbasis en we mochten het vliegtuig niet uit. Ze zeiden eerst gedurende 3u maar heb bleken er 5 te zijn. De temperatuur in een vliegtuig stijgt alsook het algemeen aroma, zeker nadat je al een dag onderweg bent. Lima zelf is lekker druk. Een auto besturen hier is een kunst, en het voornamelijkste instrument is de claxon. Je hebt een strook voor bussen en je moet enkel je hand maar opsteken en ze stoppen al. Maar een bus nemen met een volle rugzak is niet zo eenvoudig. Maar een leuke ervaring.
Na enkele dagen Lima trek ik naar Paracas om het eiland Ilas Ballestas en het nationaal park te bezoeken. Het eiland wordt beheerd door vogels, pinguins,zeeleeuwen en zeehonden. Het strand ligt er vol van.
We gaan ook het nationaal park bezoeken met zijn zand en zout duinen. De wegen in het park zijn gemaakt van zout, een hoog roestgehalte voor de wagens. Meestal gebruiken ze het zout voor export ter bestrooiing van europese besneeuwde wegen of na verwerking voor consumptie.
Pisco Sour is de plaatselijk lekkernij en het smaakt heerlijk. Het heeft alleen het resultaat als champagne bij mij, direct naar het kopke.
Als je zo'n uitstap hebt gedaan mag je jezelf wel verwennen met een zwempartij. Alleen de plaats waar ik slaap heeft geen zwembad, maar over het muurke,... gaan zwemmen bij de buren heeft altijd iets meer. Ik ga dan ook zwemmen in het sjiekste hotel dat ik tot hiertoe heb gezien. Een nacht kost ongeveer 150 euro en die van mij 7 euro. Gelukkig had ik goed opgelet bij het binnenkomen en een kamernummer onthouden waar handdoeken buiten hingen, want ze komen een handdoek brengen en vragen dan je kamernummer.
Paracas is echt een mooi plaatsje, maar eens de zon ondergaat is er niet veel meer te beleven.
Van Paracas neem ik de bus naar Nasca. De Nasca lijnen bezoek ik per vliegtuig. Gelukkig had ik de raad van enkele fransmannen opgevolgd en niet ontbeten, want de vlucht is redelijk beweeglijk. Maar zeker de moeite waard. Het is eigenlijk de enigste manier om de lijnen te zien. Het zijn lijnen die de paracas en nasca cultures hebben gemaakt voor hun goden. Het komt overeen met astronomie, het zijn lijnen in combinatie met figuren en het werkt werd verdeeld over 800 jaar. De aap is mijn favoriet!
Van Nasca trek ik naar Arequipa. Een busrit van 9 uur dus ik neem de avondbus om 22u. Maar er is om 15u een ongeluk gebeurt met een tankwagen op een bergpas dus we stranden om 2u. Ik slaap nog en merk er niks van maar rond 7u word ik wakker en zie alleen maar vrachtwagens en bussen rondom mij. Het duurt nog tot 14u tegen dat we beginnen rijden en pas rond middernacht bereiken we Arequipa. Na 26 uur. Omdat er absoluut geen vooruitgang is, lopen mensen rond, kopen eten of gaan naar het strand, kijken naar de golven. Wat me opvalt is dat iedereen enorm rustig blijft.
Arequipa is een mooie stad, na Lima de grootste stad van Peru. Het zijn zondag verkiezingen en je hebt hier en daar wat betogingen maar we merken er bijna niks van. Ik maak een tour met een city bus om de streek te verkennen en koop wat souveniers. Die souveniers zijn hun geld dubbel waard want eens de winkel buiten en een paar straten verder beschuldigd de verkoopster mij van diefstal. Ik heb geen betaalbewijs, want dat geven ze hier niet en beland dus op het politiebureau voor touristen. Die dame krijgt enorm naar haar voeten omdat ze geen bewijs geeft en ik omdat men denkt dat ik een dief ben. Ik versta nog niet genoeg spaans maar voel doorgestoken kaart. Uiteindelijk komen we overeen dat ik een kleine bijdrage betaal. Gelukkig had ik goed afgeboden voor de aankoop van mijn souveniers, maar de stoom komt uit mijn oren. Je staat helaas machteloos en na 3uur was ik het ook wel beu. De pakjes zijn verzonden, klaar ermee. Dus wat hebben we geleerd vandaag (speciaal voor Linda gebruik ik deze zin...) ticketje vragen als je iets koopt. De verkiezingen vinden nu zondag plaats en dat gebeurt in het dorp waar je woont, maar blijkbaar werken veel mensen in Arequipa die in de dorpen wonen. Het is namelijk niet mogelijk om vandaag een bus te nemen. Alles zit vol. Dus neem ik morgen om 5u (jaja smorgens) een bus naar CabanaConde om de Colca canyon te gaan bezichtigen. De bus tussen de steden zijn perfect! Je kan je zitje op voorhand boeken en vaak krijg je ontbijt, kussen, deken,... Ze spelen films. Het is een aangename verademing na greyhound in Amerika.
Tot de volgende!
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
