|
De busrit naar Tampa was weer een typisch greyhound bus avontuur. De bus zou vertrekken om 8u. Greyhound heeft geen concurrentie van andere maatschappijen en ze kunnen zich dus alles permiteren. Ze blijven tickets verkopen ook al zijn er geen vrije stoelen meer. We staan dus met bijna 30 mensen te wachten op de bus. En de bus komt vanuit Orlando en heeft reeds mensen aan boord. We eindigen met nog 25 personen zonder plaats. Door het hoge aantal en de klachten van iederen schakelen ze een nieuwe bus in. Wat maakt dat iedereen twee stoelen heeft voor zich. Het heeft ook zijn voordelen maar voor hetzelfde geld blijf je achter en moet je wachten op een volgende bus, in dit geval om 18u. Tampa zelf was niet zo bijzonder maar de regio was enkele aangename fietstochten waard. De fiets had een raar breed stuur en zoals je weet ik en sturen en ik en tramsporen...
In Fort Lauderdale ontdek ik de eerste hel van spring break. Erg jonge zatte studenten. Het is een typische beach plaats waar studenten rondhangen die het niet kunnen permiteren om naar het dure miami te gaan voor spring break. Gelukkig ontdek ik na de tweede dag het familie deel van het strand. Het hostel zelf is niet echt bijzonder. Heel veel mensen die er leven en weinig rondtrekkende gasten. Is een beetje een andere mentaliteit. Ik ga heel erg veel wandelen en breng veel tijd door aan het strand. De temperatuur van het water is perfect. Mensen in Fort Lauderdale hebben een slechte smaak wat betreft boten!
Van Fort Lauderdale trek ik naar the everglades. Dat hostel is perfect! Dichtbij het nationaal park, toffel mensen, mooie tuin en een huiselijk sfeer. De everglades bij dag of bij nacht, ik heb beiden bezocht. De aligators hun ogen relfecteren bij schijnen met een pillamp dus bij nacht geeft dat wel iets speciaal. De slangen, krokodillen, aligators... mooi schoon prachtig. Alleen het boot gedeelte zoals je ziet op tv heb ik toch maar niet gedaan. Je kan dat enkel doen op privaat terrein in de glades. Het nationaal park laat het niet toe omdat het teveel beschadiging geeft aan de natuur.
Jill is een van de tourguides en de dag nadien trekken we er samen op uit. Zonsop- en ondergang op het water in een cano met een glaasje champagne. Meer moet dat niet zijn. De opoffering om vroeg op te staan neem ik er graag bij.
We gaan ook een namiddagje snorkelen. Eerst met een boot verder de zee op, de atlantische zee, en dan 3 stops op een reef voor telkens 40 minuten. Na de derde keer ben ik een beetje bevrozen. Maar het was meer dan de rillingen waard.
Bij terugkeer naar de haven hebben we de escorte van dolfijnen en een ontvangst van een haai in de haven. De dag nadien trekken we naar het strand en terug een tochtje met de cano bij zonsondergang.
Miami is mijn laatste stop in the states en slechts voor 2 nachten. Veel te duur tijdens spring break. Nu ben ik klaar voor zuid-Amerika!!!
|
