Hallooo. Sorry dat ik nu pas terug hier ben om een nieuw bericht te schrijven, maar het is er gewoon niet van gekomen, het was een hectische week. Let's start.
1. Vorige week dinsdag bij volleybaltraining ging ik door m'n enkel. Gevolg: zware verstuiking met scheurtjes in de gewrichtsbanden. Met andere woorden: gips. Inderdaad, gips. En ja inderdaad, vlak voor de TMF Awards. Loopgips, dat maakt het gelukkig nog iets dragelijker (als ik het zo mag uitdrukken, haha ). Het jeukt, het is zwaar, het jeukt, het jeukt nog harder en inderdaad, het... jeukt.
2. Yupyup, TMF Awards! Zaterdag 11 oktober 2008, Sportpaleis Antwerpen. Het was perfect, perfect, perfect. Eerste rij, hoofdpodium. Ja hoor, ik geraak zelfs met een loopgips rond m'n poot tot aan de eerste rij! Doe me dat maar eens na ;-) Rond half elf in de voormiddag daar aangekomen, zitten wachten, 3-4 uur staan wachten tot de deuren opengingen, naar binnen rennen, bijna geplet worden tussen mensen en een hoekpunt van een muur, vanvoor staan, schreeuwen, op de foto staan, op tv komen. Eén woord: geweldig. Volgend jaar weer!
3. Veel huiswerk.
Pff, ik weet het niet meer met Martijn. Het zit zo: Dinsdag is er bij LO in de jongenskleedkamer geld gestolen. Veel geld (105). En nu gaan ze ineens Martijn verdenken. What the fuck. Die jongen heeft veel meegemaakt ja, maar daarom zou hij toch geen geld gaan pikken?! Ze zijn hem al aan het beschuldigen terwijl ze nog niet eens weten of het wel een leerling was die het geld gestolen heeft. Dat ze toch eens nadenken. Het doet me nog het meeste pijn dat ze zo over Martijn praten waar ik bij zit. Ze weten best dat ik het moeilijk heb met onze breuk. En dat ik nog aan hem denk. Maar wat nu als hij het wél gedaan heeft?... Moet ik hem dan ineens gaan haten? Kwaad op hem zijn, wat ik niet eens kan? Of hem steunen? Ik kies het laatste. Ookal wil hij waarschijnlijk niet eens dat ik hem zou steunen.
Het woord ex is zo pijnlijk. Ik kan het niet eens uitspreken, twee kleine lettertjes, een klein woordje, maar het doet zoveel pijn. Het zelfs hier typen is al moeilijk. En toch is het zo. Martijn is mijn ex... en ik mis hem.
Ik zal maar eens aan m'n huiswerk beginnen zeker? Ik zal proberen wat meer te schrijven, maar ik beloof niks. Byebye x
). Het jeukt, het is zwaar, het jeukt, het jeukt nog harder en inderdaad, het... jeukt.
