Nashville:

We komen aan in Nashville in het weekend van St. Patricksday. Als we aan de locals vragen wat ze nu eigenlijk vieren kunnen ze hier niet op antwoorden, het is voor hen gewoon een dag om te feesten en vooral te drinken. We zitten gelukkig een beetje buiten het centrum, van het hotel gaan we zwijgen want het is het minste wat we tot nu toe gekregen hebben en de klachtenbrief van dingen die niet in orde waren is door Nine verstuurd.

Van Nashville hadden we gehoord dat het het ene café na het andere was, allemaal met live music en dat klopt volledig. Omdat het dus het weekend is van St. Patricksday kan je hier op de koppen lopen. We kijken hier onze ogen uit, de sfeer zit er duidelijk goed in. Zo zien we een vrijgezellenfiets ( waar meerdere vrouwen op fietsen ) met drank à volonté, of de partybussen die in de stad rondrijden met op het open dak dansende en vooral drinkende mensen, een Cinderella koets om de stad rond te rijden en zo veel meer. Het is feest hier, je kan het een beetje vergelijken met carnaval bij ons thuis, en we worden meegenomen in deze sfeer. We eten in een tent waar ze ook live muziek hebben en het wordt een gezellige maar vooral drukke avond.

Toen we onze reis aan het voorbereiden waren heb ik me heel erg verheugd op de plantages met slavenverblijven. Meade plantation kon dus niet op ons lijstje mankeren. Het is een oude plantage/paardenstal waar alles zo veel mogelijk bewaard gebleven is, ook de slavenverblijven. Het valt me opnieuw op dat ze hier in het zuiden een deel van de geschiedenis willen minimaliseren. Het onderwerp ‘slavernij’ lijkt een beetje taboe. Je krijgt alles te horen over de geschiedenis van de bewoners van meade plantation, je kan bijna het hele huis bezichtigen maar over de omstandigheden van de slaven wordt weinig gesproken.

Als we uiteindelijk in de slavenverblijven komen wordt er wel een film afgespeeld van een afro amerikaanse die ons vertelt dat ze de hele geschiedenis wil vertellen en dat vind ik eigenlijk maar correct.

 We krijgen wel het succesverhaal te horen van een bepaalde slaaf, ik ben zijn naam vergeten, die eigenlijk de grondlegger is van het fokken van paarden. Hij was er een crac in en naar wat ik begrepen heb zijn er nu nog steeds paarden die van deze bloedlijn afkomstig zijn. Het is een leuk bezoek met op het einde een wijnproeverij. We beslissen om daar een snackje te nemen en als we ons buiten in het zonnetje installeren worden we aangesproken door een Amerikaans gezin dat hier op vakantie is voor springbreak. Ze vertellen ons dat we zeker ook eens langs moeten gaan in Francklin en dat doen we dan ook. Het is een iets rustiger stadje , nuja niet in de bub waar we enen gaan drinken want het is nu eenmaal St. Patricksday, maar daarbuiten zijn er wat leuke winkels en caféetjes.

’s Avonds trekken we terug naar het centrum van Nashville en we komen terecht in BB restaurant met erg goeie live muziek. Het wordt een heel fijne avond.