Om de één of andere dwaze naïeve reden had ik mij een bepaald beeld van Nashville voorgesteld. Die van houten saloons, stoffige veranda’s en meer van die cowboyfilmtoestanden. Ondanks dat we alles zeer doordacht van te voren gepland en uitgedokterd hadden, heb ik er nooit bij stilgestaan dat Nashville de hoofdstad was van Tennessee. Dus over een cultuurshock gesproken. Back to reality zullen we het maar noemen. De gebouwen die bij het naderen opdoemden waren gigantisch en in Downtown was het gigantisch druk. Je kon er over de koppen lopen, overal muziek, sommige gewoon herrie en we hadden het idee op een Werchter festival te zijn, zo druk was het gisterenavond. 

De reden is dat het St Patricksweekend is, springbreak, én een grote basketbalwedstrijd. Maar  vandaag, zaterdag, gaat het helemaal hectisch druk zijn want dan is het echt St Patricksday én de basketters schijnen te worden onthaald als hero’s. Maar enfin, dat is voor straks. 

Van Nashville had ik meer gedacht dat er overal saloons zouden zijn met de live muziek maar die saloons hebben plaatsgemaakt voor grote stenen gebouwen, weer al gelijk de strip in Las Vegas maar dan ipv casino’s zijn het food en music aangelegenheden geworden. Dat was het nachtleven tenminste. Vandaag gaan we een plantage bezoeken en het dagleven van Nashville bekijken. Nu is het nog even wachten op Im, die is gaan rollen, gsm is onbereikbaar én hij is op onbekend terrein waar het gigantisch druk is. Hij is al een dik uur weg, dus ik ben wachtende, en wachtende en wachtende. 

Zich totaal van geen kwaad bewust te zijn komt hij op zijn gemakske aangereden en na het ontbijt vertrekken we richting

The Meade plantation, een stoeterij van renpaarden. Het is een prachtige Mansion en de gids heeft ons uitgebreid de geschiedenis van het wel en wee van de vijf generaties die daar hebben gewoond en gewerkt. Ook het onderwerp slavernij en vrije slaven zijn besproken geweest, alhoewel ik sterk het idee heb dat het allemaal niet zo rooskleurig was als dat er verteld is geweest. Ondertussen is het voor de tijd van het jaar vreemd warm in Nashville, omgerekend is het 20 graden Celsius en het zachte briesje is gewoon zalig. Blijkbaar heeft het vorige week nog flink gesneeuwd en gevroren en voor de komende week worden er temperaturen van min vier verwacht, dus het wordt blijkbaar tijd om verder naar het westen te gaan en het koudefront achter ons te laten. 

Vanmiddag op advies van een Amerikaans gezin uit Nebraska, zijn we richting Franklin gereden. Het was er druk ivm 

St Patricksday. Franklin is een aardig dorpje met wat winkeltjes en bars, maar niet echt iets heel speciaal.  Het weer was zalig, de lunch geweldig en we hebben gezellig gewandeld. Nu is het 17 uur plaatselijke tijd en we kunnen ons gaan voorbereiden op de komende avond. Ik zou graag naar second avenue gaan in Nashville, BB King en de muziek, maar zie een beetje op tegen de drukte. We zullen zien, niks moet, alles kan, maar als ik heel eerlijk ben zou ik super graag naar second avenue willen gaan om BB king zijn BBQ restaurant met muziek te bezoeken. Helaas is Johnny Cash door onze middagwandeling in het water gevallen. Echt jammer, maar je kan nu eenmaal niet alles willen