We vertrokken te voet naar het meer waar Lieven ons opwachtte met palen, touwen en vaten.  Verdeeld over 5 groepjes maakten we elk ons vlot.  We hebben onze handen kapot gesjord.  Allez, meester heeft zijn handen vooral kapot gesjord.  Sommige kindjes mogen wel wat meer spinazie eten om wat spieren te kweken.  Eens de vlotten af, het water op!  Arsen viel bij het uitstappen half in het water.  Ook Geri besloot een duik in het water te nemen.  Jonathan wou Geri zijn schoenen redden en sprong in het water.  Hij werd als een held onthaald.  Na een tochtje op het water, moesten de vlotten ook weer worden afgebroken.  Dat was een minder leuk karweitje, maar soms moet dat hé.  Stilletjes trokken we terug naar de jeugdherberg en genoten tijdens onze wandeling van de prachtige natuur: bloeiende bomen, ontluikende bloemen, overvliegende eenden en reigers. 

18-04-2010, 00:00 geschreven door Juf S, meester A & kids  

Om twee uur verwachtte Mieke ons in de refter voor een woordje uitleg over onze namiddagactiviteit.  Ze leerde ons sjorren met kleine paaltjes en touwen.  We moesten bewijzen dat we dat konden zodat we straks echte vlotten konden bouwen.  Watervaardige vlotten!  Toen legde Lieven nog even uit hoe we een reddingsvest moesten aantrekken, want niet op het water zonder reddingsvest hé! 

17-04-2010, 00:00 geschreven door Juf S, meester A & kids  

Mieke verwelkomde ons en gaf een woordje uitleg over het centrum en zijn regels.  Ze toonde ons eveneens de kamers waarin de bedden snel ingepalmd werden.  Één kamer voor de meisjes en één voor de jongens.  Ook één voor meester en ook één voor juf.  De bedden werden opgemaakt, de spulletjes in de kastjes opgeborgen en de badkamers verkend.

Ondertussen begon ons buikje al serieus te rammelen.  We sprongen een gat in de lucht toen Lieven ons vertelde dat we ons naar de refter mochten begeven.  Eindelijk eten!  Maar  neen, eerst nog een woordje uitleg over het reilen en zeilen van het centrum.  Na een half uurtje mochten we de tafels dekken en ons storten op lekkere verse soep en boterhammen met beleg.  En het smaakte!  Nadien maakten we nog snel een wandelingetje om al dat lekkers te verteren.

16-04-2010, 00:00 geschreven door Juf S, meester A & kids  

Vele kinderen hadden waarschijnlijk een onrustige nacht achter de rug, wetende dat ze vandaag op rivierklassen zouden vertrekken.  Een week zonder mama en/of papa, wat zou dat geven?  Allerlei oogjes stonden deze morgen op het appel: slaperige oogjes, tranende oogjes, twinkelende oogjes…  Van alle soorten wat!  Zowel ouders als kinderen stonden ietwat onrustig te wachten op het moment van vertrek.  Om de tijd wat te doden tijdens het laden van de wagen en de bus, werd er heel wat bijgekletst en uitgebreid afscheid genomen.

Nadat alle valiezen en alle spullen geladen waren, brak hét  moment van afscheid aan.  Meester Attila nam het woord en stelde de cruciale vraag: “Is iedereen aanwezig?”  Even rondkijken, ja, iedereen was aanwezig…  Njet!  Geen Milan te bespeuren…  Tiens, waar was Milan?  Oeps, juf Sabine was hem vergeten op te halen!  Ai ai ai!  Wat ’n vergeetkous, zeg!  Bliksemsnel werd Milan gehaald, terwijl meester alles in goede banen leidde.  Toen Milan er eindelijk was, konden we met een blij hart vertrekken.

De kinderen en juf Sabine in de bus van Cécile en meester Attila met zijn wagen achterop (nadien voorop).  Met de GPS die ons leidde, reden we zonder omwegen (hum hum) naar Péronnes-lez-Antoing, waar Mieke en Lieven ons opwachtten.

15-04-2010, 00:00 geschreven door Juf S, meester A & kids