Ik ren snel naar de mijnwerker die daar bewusteloos op de grond ligt. Hij heeft zware verwondingen. Ik moet snel iets aan die wonden doen anders zal hij waarschijnlijk doodbloeden. Zo te zien heeft hij al veel bloed verloren want hij ligt in een redelijk grote plas bloed. Waarschijnlijk is hij ook daarom bewusteloos en zo wit. Ik moet hem hier wegbrengen voordat de wolven op de geur van het bloed afkomen. Zijn wonden zijn al verzorgt. Hopelijk helpt het ook zijn bloed stelpen. We moeten nu echt vertrekken anders komt dat wezen van daarnet terug. De wonde dat ik heb toegebracht en is waarschijnlijk niet zo diep en zal wel snel stoppen met bloeden. Dat wezen is waarschijnlijk ook gevaarlijker dan een meute wolven. Waar zou ik nu naar toe gaan? Ik kan niet terug naar die bron waar ik de bergen binnen gekomen ben. Dat ligt veel te ver van hier en dat wezen is langs die weg gevlucht dus ik neem beter de andere weg.

Hij is zwaarder dan ik verwacht had. Het word mij net iets te zwaar. Ik moet hem een tijdje neerleggen totdat ik terug op adem ben gekomen. Ik ben toch al een vijftal minuutjes aan het wandelen met hem op mijn rug. Ik denk toch dat we nu redelijk veilig zijn. Ik weet wel dat we nooit 100% veilig zullen zijn, hier in die bergen. Gelukkig kan ik mezelf nog verdedigen van wolven en eventueel dat wezen.
De mijnwerker ademt al terug normaal. Dat is ook al een goed teken maar met die verwondingen zal hij waarschijnlijk nog niet zelfstandig kunnen lopen.
Het lijkt erop dat de mijnwerker bijkomt …
-“Hmmm…W wa waar ben ik? Is dat wezen weg? Of is het dood? Ben ik dood?”
-“Het leeft waarschijnlijk nog, maar het zal nu wel een tijdje wegblijven”
De mijnwerker lijkt geschrokken.
-“Wie ben jij?”
-“Ik ben Fidor, Fidor ??? uit het woestijngebied.”
-“Ik denk toch dat er meer mis is dan alleen maar die wonden…”

Het ziet ernaar uit dat hij terug flauwgevallen is. Dat kan wel door dat bloedverlies zijn. Alhoewel ik mij ook een duizelig begin te voelen. Zoveel bloed heb ik nu ook weer niet verloren. Het is zelfs geen diepe wond. Deze duizeligheid wordt erger… Ik moet bij mijn positieven blijven voor als er wolven komen. Ik,ik zou er toch beter bij gaan zitten, want…

06-12-2007 om 21:25 geschreven door unknown  

Hoofdstuk 1

Het is midzomer in de Cülané woestijn.
Het heeft in dagen niet meer geregend. Het is gewoon te heet om zelfs te ademen. Het enige wat in deze tijd van het jaar goed verdient, is de goud- en diamantindustrie, maar zelfs daar word je uitgebuit.
Ik ben Fidor, een boer uit het grote woestijngebied. Al mijn geld is bijna op en mijn vee is omgekomen van de hitte. Er is een enorm voedseltekort in het dorp waar ik woon. Ik denk er eigenlijk aan om met al mijn hebben en houden naar de hoofdstad van dit rijk te vertrekken. Ik heb al van vele mensen gehoord dat het daar een  land van melk en honing is. Maar hier zie ik enkel armoede, ziekte en  dood. Ik moet nu mijn huis zien te verkopen en naar de hoofdstad  vertrekken.
Het is 4 augustus. Ik heb mijn huis eindelijk kunnen verkopen. Het bracht niet veel op: een 3-tal broden en 7 wortels, maar wat doe je eraan? Trouwens, alle beetjes helpen.

Vroeg in de ochtend vertrek ik. Volgens deze kaart moet ik naar het westen, maar het pad is  bijna niet meer zichtbaar door al dat zand. Na een 10-tal minuten wandelen, zit ik op een weg waarvan ik zelf niet weet of het wel echt een weg is. Het kompas dat ik mee heb, doet ook al zo vreemd. Ik hoop dat ik voor de brandende middagzon in het volgende dorp ben.
Na wel zeker 2u lopen nog steeds niets in zicht; enkel bergen en zeer veel zand. Ik denk dat dit kompas stuk is. Hoe dichter ik bij de bergen kom, hoe vreemder het reageert.
Ik weet dat ik verkeerd loop, maar die bergen zullen mij wel schaduw bieden bij die hete middagzon, ze bereikt nu  bijna haar hoogste en warmste punt.
Ik heb net op tijd de bergen en schaduw bereikt, hier zal ik rustig iets eten en verder mijn weg en positie bepalen. Alles gaat goed, er is nog niets ergs gebeurd.

Ik weet  zeker dat ik al lang niet meer op mijn route ben. Gelukkig kan ik de bergen volgen en over 2 dagen ben ik zeker bij het Ohrid meer. Daarna ben ik maar één dag verwijderd van de havenstad Mersin. Ik zal eindelijk een beter en rijker leven kunnen  leiden dan  in de woestijn.
Ik had nooit kunnen denken dat het midden in deze woestijn ‘s nachts zo koud zou kunnen worden. Plots kwam er ook nog een angstaanjagend geluid uit de bergen . Wat was het eigenlijk? Het klonk als het huilen van een coyote maar dan alleen menselijker, echt angstaanjagend. Gelukkig vertrek ik morgen terug…

06-12-2007 om 21:23 geschreven door unknown  

Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig.  Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.

Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.

Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".

Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen.  In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.

Nu is uw blog aangemaakt.  Maar wat nu???!

Lees dit in het volgende bericht hieronder!

27-09-2005 om 16:32 geschreven door unknown