een warme blies om het aangezicht, een reis van korte duur. Een groep die zich samen wringt in een cirkel van verbintenis, een stem en het lachen van meerdere. Een afgezonderde plek, enkel voor mij en de kwelling van mijn gedachten. Het duister wordt verdreven terwijl de vlammen elkaar omhelzen, maar het licht ontsnapt aan mij. Je vindt me in het duister terwijl de bomen dansen met de wind. Je woorden strelen mijn oren terwijl je, je hoofd rust op mijn benen.