Het is een verleden die zijn sporen heeft achtergelaten. het was allemaal zo duidelijk en makkelijk, het leven had geen vragen. Ik hoorde thuis in uw armen en ergens is dit nooit veranderd.  

 De sporen van kippenvel, elke keer als ik terug denk aan u. Ik hield van u. Maar dingen veranderen en met tranen uit verledentijd liet ik u achter. Wandelend in de richting van spijt. De avond van eenzaamheid, die mij nooit meer verlaten heeft. Het heeft zijn sporen nagelaten, zichtbaar tot heden. Er was nooit een wereld zonder u, maar dat veranderde. Een keuze die niet volledig in mijn handen lag en hierom volgt het mij. We konden niet blind blijven voor de wereld.. 

ge hebt mij nooit verlaten, niet zoals ik, u heb verlaten