Koud, koud, koud.... Zo kan je Carmel, Monterey en San Francisco samenvatten.
Onze eerste stop was Carmel, een klein maar gezellig stadje onderweg naar de big city. Buiten een strand met imens veel vliegen en gezellige, leuke huisjes en straatjes was daar wel niet veel te zien. Of toch wel, veel wind.
We hebben onze weg dan verder gezet via de 17-miles drive. Deze route loopt van Carmel tot in Monterey. Op deze weg zijn we ontzettend veel eekhoorns tegengekomen (met momenten moest je opletten dat je er niet op trapte), maar ook Albatrossen en zeeleeuwen kwamen ons tegemoet. Bizarre bomen (ghost trees) deden ons verschieten. Het was een leuk tripje, maar zo koud.
Vervolgens zijn we in Monterey vissen (grote en kleine), zeesterren en zeepaardjes, pinguins en flamingo's gaan bekijken. Om daarna verder te rijden naar San Francisco.
's Avonds in San Francisco bezochten we Chinatown, de grootste Chinese stad buiten China zelf, volgens Capitool. Niet gelogen want die Chinezen bleven maar komen. Imense straten met massa's zijstraten vol winkels en restaurants, waar we 's avonds ook gedineerd hebben. Heel lekker maar wel onvriendelijke bediening. Die kregen alvast geen tip.
Onderweg maakten we een eerste tussenstop in Santa Barbara. Dit pittoreske, idyllische stadje is absoluut de moeite waard om eens te bezoeken. Het stadje heeft heel wat pittoreske en idyllische straatjes, waar elk winkeltje en restaurantje leuke naamplaatjes op zijn gevel heeft hangen, en waar we ook kwamen vielen de leuke mozaieken trapjes en tegeltjes ons op. Alle tropische bloemen en bomen maakten de wandeling door dit pittoreske, idyllische stadje nog fijner.
Als afsluiter van ons bezoek zijn we gaan lunchen in een pittoresk en idyllisch restaurantje, gelegen in het meest pittoreske en idyllische straatje van deze pittoreske en idyllische stad. In een stralend zonnetje op dit pittoreske en idyllische terrasje genoten we van ons lammetje en ons eendje. 't Was lekker...
Daarna zijn we doorgereden naar San Simeon, waar we logeren in "Silver Surf", een typisch Amerikaans motelletje.
Onze eerste vlucht steeg op met vertraging. Na een lekkere kip-paprika maaltijd en heel wat spierpijn kwamen we toch tijdig aan in New York. Overdreven beveiliging en het trage bandwerk zorgden ervoor dat we onze aansluitingsvlucht naar LA misten. Het "vriendelijke' dametje wilde ons boeken voor de vlucht van 21u, maar door zielig genoeg te kijken is het ons gelukt om haar wat extra moeite te laten doen. Toen kregen we een stand-by plaatsje op de vlucht van 17u. Om 16u stonden we aan de gate te hopen op een plekje, en een uur later kregen we dan het goede nieuws dat we mee konden... Wij dolblij, maar dat duurde helaas niet lang, want we kwamen terecht tussen een troep opgefokte Amerikanen van ADHD tot super-gay, die letterlijk geen 2 seconden hun muil konden houden. Gelukkig vielen ze een voor een in slaap van zodra de vlieger opsteeg. Vijf uur later kwamen we dan uiteindelijk aan in LA, waar een shuttle ons naar onze huurauto bracht (een goudkleurige KIA). Om 23u konden we eindelijk richting hotel vertrekken. Daar aangekomen kwamen we terecht in een prachtige kamer, waar we na het versturen van de plichtsbewuste smsjes naar de mama's als een blok in slaap vielen.
