Op de tonen van Admiral Freebee start ik aan mijn eerste blog-tekst, want zo heb ik al gemerkt, spaanse muziek is toch niet mijn ding. En u weze voorbereid want het is een 'hiejel boke'. Waar zal ik beginnen...
Na een schitterend en superlekker afscheidsfeestje met menig lach en traan (van mij achteraf) en een hoop opkuisen heb ik maandag omstreeks 20 voor 4 plaatselijke tijd het vliegtuig genomen richting Spanje, Madrid waar ik arriveerde omstreeks 6 uur plaatselijke tijd (en omdat wij in dezelfde tijdzone leven is dit dus hetzelfde ). Vandaaruit begon het zoeken omdat ik zogoed als niets had voorbereid (de meesten onder jullie welbekend). Sommigen verklaarden mij hier zot. Swat, na een uur in de Metro te hebben 'getaffeld' eindelijk te weten gekomen dat er in de luchthaven een 'suplemento' nodig was om er weg te geraken. Weeral een euro minder! De luchthaven lag namelijk ten het noord-oosten van Madrid en omdat ik niet wist waarheen heb ik (via een officia toeristica) de weg naar Madrid centrum genomen. Aangekomen op het Puerta Del Sol (bekende plaats/uitgaansbuurt in Madrid), wou ik onmiddellijk van mijn zware koffers (+/- 40 kilo's, stel u voor!) af. Een vriendelijke straatartiest, die nog goed kon schilderen ook, heeft me naar een jeugdherberg geleid waar ik mijn eerste nacht heb doorgebracht. Voor enkel en alleen maar Frans en Engels te spreken heb ik me er nog goed uit gered bij die monolinguïsten! Een menu bij de Mc Donalds in het Spaans te bestellen was zelfs helemaal geen probleem. 'Parta de torta dat Spaans' dacht ik bij mezelf. Mja, verkeerd gedacht bleek later! Nu ja, De eerste nacht Madrid kwam er aan en die heb ik doorgebracht in ... mijn bed! Voor deze eerste dag wil ik Melanie en Robin nog bedanken voor hun cadeau want dat plannetje van Madird heeft me verdomd goed geholpen! Buenas Noches
's Morgens ben ik er voor één keer is vroeger uitgetrokken om op tijd op de universiteit te geraken. Het eerste probleem deed zich al voor: Waar ligt die unief? Ook het gezicht van de touristic office-medewerkster sprak boekdelen. Gelukkig bracht Google Maps soelaas. De vriendelijke Madrileense heeft me dan verteld hoe daar te geraken (nog steeds met 40 kilo bagage). Na een hoop gezever (o.a. een bus-chauffeur die mijn bagage niet wou meenemen waardoor ik een taxi moest nemen die met een grote glimlach 30 euro aanrekende) eindelijk daar aangekomen, waar ik onmiddellijk (!) de weg naar de relaciones internazionales vond. Grappige dienst moet ik zeggen maar ze hebben me goed geholpen en Ingles en na heel wat gegiechel had ik zelfs het adres van een tof feestje dat de volgende dag plaatsvond vast. Leuk weetje: een medewerkster vertelde mij daar ook wat de huisjes zoal kosten: die van de unief zelf kosten 1500 euro per maand (het is dan ook een privé-unief) maar ik had geluk zij wist een beter adres voor slechts ... 900 euro per maand. PFFF, wat was ik opgelucht ! Toch maar even verder zoeken naar huisvesting ... en zo kwam ik bij Kim terecht, alias mijn redder in nood! Op haar bank heb ik dan ook de hele week doorgebracht waarvoor ik ze nog een 'maaltijd' verschuldigd ben.
De rest van de week kan ik wat korter beschrijven nl. zoeken naar een huis, naast eten, feesten en slapen natuurlijk. Veel les was er nog niet bij dus mijn Spaanse skills zijn beneden nul. Ik ga mijn best doen om deze avond nog wat achter mijn 'Spaans voor Dummies' te zitten (lees als; pintje drinken met de nieuwe maten). Eén ding is zeker, tijdens al dat zoeken is mijn baard 0,5 centimeter langer geworden en voorlopig blijft die bebossing nog staan (zie foto). Eergisteren, vrijdag dan uiteindelijk via Kim (zoals ik al zei, redder in nood) iets gevonden. Een internet-kennis van haar had nog iets via een Inmobillara gevonden en na veel wikken en wegen zijn we er dan ingetrokken. Mooi, oud huis: 4 slpkmrs, 2bdkmrs, 2 terr., gr. kkn, gr. liv, gar. om het even op zijn Inmobilliaans te zeggen. De andere chico's zijn 3 toffe gasten dus dat zit wel snor... euh baard.
Voorlopig alles nog okee dus. Ik laat zo snel mogelijk terug van mij horen van zodra Internet geïnstalleerd is in ons peso. Het Spaanse gevoel voor geduld kennende kan dat nog wel even duren.
Groeten van uw allerbeminde Kum (op zen Spaans, spreek uit las Koem)
1:47 uur, ik ben net terug van een gezellig avondje drinken en heb nog snel een blog aangemaakt. Ik ben beremoe dus veel zal er vandaag niet meer op verschijnen maar hou hem de volgende dagen, weken en maanden zeker in het oog want hier kan je mijn wedervaren in tekst -en fotovorm vinden...
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
). Vandaaruit begon het zoeken omdat ik zogoed als niets had voorbereid (de meesten onder jullie welbekend). Sommigen verklaarden mij hier zot. Swat, na een uur in de Metro te hebben 'getaffeld' eindelijk te weten gekomen dat er in de luchthaven een 'suplemento' nodig was om er weg te geraken. Weeral een euro minder! De luchthaven lag namelijk ten het noord-oosten van Madrid en omdat ik niet wist waarheen heb ik (via een officia toeristica) de weg naar Madrid centrum genomen. Aangekomen op het Puerta Del Sol (bekende plaats/uitgaansbuurt in Madrid), wou ik onmiddellijk van mijn zware koffers (+/- 40 kilo's, stel u voor!) af. Een vriendelijke straatartiest, die nog goed kon schilderen ook, heeft me naar een jeugdherberg geleid waar ik mijn eerste nacht heb doorgebracht. Voor enkel en alleen maar Frans en Engels te spreken heb ik me er nog goed uit gered bij die monolinguïsten! Een menu bij de Mc Donalds in het Spaans te bestellen was zelfs helemaal geen probleem. 'Parta de torta dat Spaans' dacht ik bij mezelf. Mja, verkeerd gedacht bleek later! Nu ja, De eerste nacht Madrid kwam er aan en die heb ik doorgebracht in ... mijn bed! 
