Daerden: 'De spiermassa komt stilaan terug' Koen Daerden hoopt na nieuwjaar weer helemaal de oude te zijn Met Wesley Sonck, Brian Priske, Karel Geraerts en Philippe Clement heeft Club Brugge heel wat spelers met een Genks verleden in de rangen. Koen Daerden, zeven jaar actief bij de Limburgers, moet de topper van zondag echter vanuit de tribune bekijken. bron: Het Nieuwsblad, regio Brugge – Oostkust

“Ik begin het spijtig genoeg stilaan gewoon te raken. Dat ik er niet bij ben, is natuurlijk jammer. Genk is toch nog steeds een beetje de club van mijn hart. Ik heb er zeven jaar gevoetbald en alle kansen gekregen als profvoetballer. Ik heb er nog steeds een goed contact met de mensen”, vertelt Koen Daerden.

De 25-jarige linkerflank van Club Brugge viel twaalf weken geleden, tijdens de Supercup tegen Anderlecht, uit met een zware knieblessure, maar is volop bezig met zijn terugkeer op het veld. “De knie voelt goed aan. Het is nog niet genezen, maar dat is niet abnormaal”, beseft Daerden. “Ik ben bezig met specifieke oefeningen, twee keer per week ga ik aquajoggen en ook fietsen lukt al een tijd.”

Hoe sterk is de eenzame fietser?

“De eerste weken waren absoluut niet gemakkelijk, maar nu ik mijn energie opnieuw kwijt raak, gaat het veel beter. Ik probeer mijn conditionele achterstand wat weg te werken, maar ik ben mij bewust dat ik nog een lange weg heb af te leggen. Pas als de knie helemaal in orde is, kan ik me op het echt fysieke werk verrichten.”

Niet dat Daerden nu een buikje met zich meezeult.

“Ik ben wel wat bijgekomen, maar het valt mee. De eerste zes, zeven weken heb ik niets gedaan. Ik verbrandde geen energie, maar mijn spiermassa verdween als sneeuw voor de zon, het ene compenseerde het andere. Nu komt die spiermassa stilaan terug.”

Daerden is nog niet aan lopen toegekomen, maar hij heeft goede hoop voor de toekomst.

“Je kunt nooit voorspelen hoe het letsel zal genezen, maar ik hoop tegen half januari weer helemaal fit te zijn. We zijn op de goede weg.”
‘We’, dat zijn hij en Gertjan De Mets, de 20-jarige belofte van Club die in dezelfde partij ook zwaar geblesseerd uitviel. “Het is jammer voor hem, maar het is wel plezierig om met z’n tweeën te kunnen revalideren”, stelt Daerden.

Een extra stimulans is de tweede plaats van Club in het klassement.

“We kunnen zondag, tegen een rechtstreekse concurrent, een schitterende zaak doen. We moeten, behalve op Standard dan, niet achtervolgen. Vorig seizoen was dat anders na tien speeldagen. Dat maakt het voor ons ook leuker omdat je weet dat je na een lange revalidatie in een goede groep terechtkomt.”

Koen Daerden, zeven weken nadat hij
in Supercupfinale kraakbeenletsel opliep

Vandaag vertrekt Club op Europees avontuur. Zonder Koen Daerden. Zeven weken geleden sloeg het noodlot opnieuw toe voor Clubs nummer zeven. Nadat zijn vorige campagne, de eerste in de blauw-zwarte kleuren, door een meniscusoperatie de mist inging, bleek hij in de slotfase van de Supercupfinale op Anderlecht een kraakbeenblessure aan dezelfde knie te hebben opgelopen. Een mentale tik voor Koen, die opnieuw een maandenlange lijdensweg voor de boeg had. Nu hij de revalidatie heeft aangevat, komt de positivist in Daerden stilaan weer naar boven.

Dag Koen. Hoe gaat het met je ?
“Goed, dank je. Ik heb eventjes diep in de put gezeten, maar nu begint het moment te naderen dat ik die krukken opzij mag zetten en de echte revalidatie aanvatten. Vanaf nu kan het enkel bergop gaan.”

Wat was het moeilijkste moment dat je moest doorbijten?
“Die eerste vier weken waren één lang, moeilijk moment. Je zit daar maar, in je zetel, voor TV of voor je computer. Maar je kan niks doen, je màg niks doen. Dan voel je je echt wel voetballer-af. Ik slaagde er dit keer nauwelijks in dit te relativeren. Na de pech die ik vorig jaar al had, en eigenlijk ook al het jaar ervoor tijdens mijn laatste seizoen in Genk, lag ik er bij de hervatting van de trainingen op gebrand om me dit seizoen te bewijzen. En dan gebeurt dit weer, een week voor de start van de competitie. Dat was een tik, ja, dan ga je plots aan alles twijfelen, en stel je je de vraag: haal ik ooit nog mijn vroeger niveau ? Die vraag kwam er uiteraard ook van buitenaf. Ik heb bewust de eerste vijf, zes weken alle interviews geweigerd, ik had het er te moeilijk mee. Vorige week heb ik voor het eerst weer met journalisten gesproken.”

En dat interview deed nogal stof opwaaien.
“Kijk, ik wil hier duidelijk stellen dat ik op geen enkel moment de medische begeleiding bij Club Brugge in twijfel heb getrokken of aangevallen, en al zeker niemand persoonlijk. De behandeling, het regime en de nazorg van mijn blessure zijn in dat interview zelfs niet aan bod gekomen. Eén journalist heeft zijn eigen interpretatie van mijn woorden neergeschreven. Hij heeft zich daarvoor nadien bij mij verontschuldigd. Te laat, dat wel. Kijk, ik betreur ten zeerste dat iemand van de medische staf, in dit geval dr. Pieter D’Hooghe, met dat artikel werd geassocieerd. Verder wil ik daar liefst een hele dikke streep onder trekken. Wat voor mij nu telt, is dat ik in alle rust kan revalideren en dan heropbouwen.”

Heb je jezelf een doel gesteld?
“Ik hoop helemaal fit en wedstrijdklaar te zijn tegen de winterstop, om na de stage weer voluit te kunnen herbeginnen. Dan is er anderhalf jaar van mijn vierjarig contract verstreken en wordt het echt wel tijd dat ik de club, en de mensen die hun vertrouwen in me gesteld hebben, iets kan teruggeven. Dat kon ik tot dusver nog niet, of slechts in heel beperkte mate. En dat steekt, geloof me.”

Kan de jonge vader Koen Daerden in deze periode van sportieve tegenslag zijn zinnen toch wat verzetten met een bezige tweeling in de buurt?
“Gelukkig maar. Brian en Sander worden weldra een jaar, op 2 november. Het gaat vlug. In het begin was dat best zwaar, zo ineens twee kindjes erbij. Nu loopt het op rolletjes.”

Geniet ervan, Koen.


bron: website clubbrugge

Koen Daerden: “Ik twijfel niet aan mijn toekomst als voetballer” Koen Daerden doorbreekt, zes weken na zijn derde operatie aan de knie, het stilzwijgen Woensdag was het dag op dag zes weken geleden dat Koen Daerden aan de knie geopereerd werd. Zes weken waarin hij door een diep dal moest (“De eerste keer op de fiets, vier weken na mijn operatie, kreeg ik de pedalen zelfs niet rond”) om er vervolgens geleidelijk aan weer uit te kruipen. “Eind volgende week hoop ik mijn krukken aan de kant te zetten en wordt de druk op het nieuwe weefsel opgevoerd, maar de dokters verzekerden me dat er geen enkele reden is om aan mijn toekomst als voetballer te twijfelen.” Koen Daerden, tussen 20 juli en 11 september 2007. Bron: Brugsch Handelsblad

Hij had geen zin in een interview. Veel te ontgoocheld, na de zoveelste opdoffer zijn zijn carrière. Dinsdag kon het wel, zes weken na zijn operatie. Koen Daerden: “Ik zag er niet tegenop, alleen had ik er de eerste weken totaal geen behoefte aan. Het zou misschien een veel negatiever verhaal geworden zijn, want sommige dingen zaten mij heel hoog.”

Ontwapenend eerlijk blikt Koen Daerden terug op de voorbije zes weken, weken van het grote nietsdoen, weken van onmacht en frustratie. “Ik kon mijn energie niet kwijt. Ik zat daar maar in de zetel, zes uur per dag gekluisterd aan een CPM-toestel (Continuous Passive Motion, waarbij de knie in een minuut van 70 graden naar 20 graden wordt geplooid, red.). En dat was het.. Dat noem ik zelfs geen revalidatie omdat je gewoon geen beterschap merkt.”

Vandaag klinkt hij strijdvaardig. “Omdat ik het gevoel heb dat het vanaf nu vooruitgaat. Ik kan al een uur fietsen, doe aan aquajogging en vanaf volgende week zal ik van ’s morgens tot ’s avonds in Antwerpen bij Lieve Maesschalck bezig zijn met de échte revalidatie. Eind volgende week hoop ik mijn krukken aan de kant te zetten, wanneer de druk op het nieuwe weefsel wordt opgevoerd.”

DE VOORBEREIDING

“Ik denk dat we als club iets goed te maken hadden. Er waren heel wat jongens die vertrokken zijn of moesten vertrekken, er kwamen nieuwe jongens bij, en dat creëerde een andere sfeer. Goed, ja. We hadden zoiets van: Hier komt het nieuwe Club Brugge. En iedereen wou daaraan mee bouwen. Ook ik had iets recht te zetten, want het eerste seizoen was ook voor mij dramatisch.”

“Conclusies trekken na een voorbereiding vind ik moeilijk. De eerste wedstrijden, dáár gebeurt het. Vorig jaar had ik tijdens de voorbereiding een heel goed gevoel. Alles was super, de sfeer was uitstekend, we speelden een goede match in de Brugse Metten, wonnen vervolgens met 5-0 tegen AA Gent… En de weken nadien zag je dat zo afbrokkelen.”

“Het was niet allemaal slecht, dat nu ook weer niet, maar door de slechte resultaten kwamen er bepaalde problemen aan de oppervlakte. Dat kan binnen een half jaar opnieuw zo zijn, wie zal het zeggen. Nu, ook dat maakt een competitie spannend.”

DE FEITEN

“De voorbereiding is sowieso de zwaarste periode van het seizoen, maar de knie waar ik vorig jaar aan geopereerd werd, had die periode moeiteloos doorstaan. In de aanloop naar de wedstrijd in Lokeren voelde ik een lichte irritatie achteraan de knie.”

“Ik speelde op woensdag nog een helft tegen Lokeren, maar hield daar absoluut geen goed gevoel over, stond tegen mijn zin op het veld.”
“De mensen van de medische staf vertelden me dat ik me geen zorgen moest maken, maar in de aanloop naar de Supercup bleef ik op die plaats toch iets voelen.”

28 JULI 2007

“Ik stond geen twintig minuten op het veld toen ik zeker wist dat er iets mis was. Ik wou me niet onmiddellijk laten vervangen omdat Joos Valgaeren net uitgevallen was. We kunnen in de Supercup toch niet met tien man verder spelen?, flitste door mijn hoofd. Ik zei tegen enkele jongens: Ik kan niet meer, maar ik blijf gewoon staan. Als jullie de bal hebben, speel hem maar naar mij”

“Het zat niet goed, ik ben naar binnen gestapt en ben daar eigenlijk helemaal over de rooie gegaan. (Koen Daerden vloog zwaar uit tegen Dokter Pieter D’Hooghe, de zoon van de voorzitter, red.) Ik ben zelfs mijn verliezersmedaille niet gaan ophalen.”

THE DAY AFTER

“ ’s Morgens wist ik het al, mijn knie was helemaal opgezwollen. Een serieuze domper… (stilte) Als je zo een zware voorbereiding perfect kan doorstaan, is het toch logisch dat je in de put zit? De club had twee heel moeilijke jaren gekend, ik had een dramatisch jaar met drie maanden revalidatie achter de rug, en een week voor de competitie krijg je een nieuwe uppercut. Of ik zou beginnen aan het seizoen, dat deed er zelfs niet toe.”

“Ik heb niet gehuild, neen, maar het was toch vrij emotioneel. Op dat vlak ben ik een beetje zoals mijn vader, die ook alles voor zich houdt. Een binnenvetter, ja… Ik wist wel onmiddellijk dat ik opnieuw voor een aantal weken out zou zijn. Ik ben geen zwartkijker maar een realist.”

FRUSTRATIE

“Op de MNR in Brugge was duidelijk te zien dat er een stukje kraakbeen was losgekomen. Professor Bellemans, die me eerder al opereerde aan dezelfde knie, bevestigde dat, maar gaf me wel meteen een goed gevoel. De knie komt volledig in orde.”

“Een blessure die weinig voorkomt omdat het achteraan in de knie is. Dat was voor mij de druppel, ook al werd me verzekerd dat die blessure absoluut niet te voorspellen was. Het had zelfs niets te maken met mijn vorige operatie, maar ik vond dat het zo niet verder kon.”

“Ik heb toen een aantal mensen op de club mijn ongenoegen geuit over bepaalde zaken. Wat er precies gezegd is, hou ik liever voor mezelf, maar ik vind het knap dat er ondertussen conclusies getrokken zijn. ( Zo is er nu ook een dokter tijdens elke training aanwezig, red.) Voor mij is het te laat, maar ik denk dat die nieuwe aanpak voor iedereen binnen de club beter zal zijn.”

PIEKEREN

“Ik ben ondertussen drie keer aan dezelfde knie geopereerd, dat zal dus altijd wel een zwak punt blijven, maar volgens professor Bellemans is er geen enkele reden om aan mijn toekomst als voetballer te twijfelen. Mijn manier van voetballen is veeleisend en met een aangepast trainingsritme zal dat niet veranderen.”

“Ik ben best een gevoelige gast, ja. Er zijn andere dingen in het leven, dat is juist, maar ook voor mij stopt het relativeren op een bepaald moment. Je hebt zoveel energie, zoveel zin om er opnieuw tegenaan te gaan, en dan heb je dit voor… Zes weken nietsdoen, dat is.. Ja, je voelt je nutteloos, machteloos, maar een depressie was het niet, neen. Die had ik zogezegd al vorig jaar… ( Op de RTBF werd vorig jaar verteld dat Koen Daerden met een zware depressie kampte, red.)”



“Twee weken geleden moest ik voor het eerst op de fiets, maar ik kreeg de pedalen niet rond. Dat was toch weer een serieuze opdoffer. Dat moest, na vier weken nietsdoen, de volgende stap zijn, maar in de plaats daarvan stijfde de knie helemaal op. Op dat moment voel je je geen profvoetballer meer, je bent zelfs geen sporter meer.”

“Het klinkt misschien heel stom, maar je kunt je niet voorstellen hoe blij ik vorige week was toen ik tien minuutjes zonder pijn kon fietsen. Ik heb nog altijd wat vocht in de knie, maar dat blijkt normaal te zijn. Mijn dijspieren zijn wel zo goed als verdwenen. Dat is gewoon pap… Vreemd, hoe snel je spiermassa verliest. Straks binnen we de spieren opnieuw op te bouwen.”

REVANCHE

“Ik hoef helemaal geen revanche te nemen, ik wil alleen mijn oude niveau halen. Elke dag trainen, voetballen. En opnieuw meer contact hebben met de groep, want dat heb ik wel gemist. Een beetje zeveren onder elkaar, begrijp je?”

“Ik hoorde sommige jongens wel via de telefoon, maar dat is niet hetzelfde. Ik kwam één keer per week naar Brugge omdat ik niemand tot last wou zijn… Ik houd ervan om in een groep te leven, in goede en in minder goede tijden.”

“Als je dag in dag uit thuis zit, kan je het voetbal veel minder relativeren. Toen Liesbeth onze tweeling verwachtte, heb ik verstek gegeven voor de wedstrijd in Tottenham. Op dat moment vond ik de geboorte belangrijker. Prioriteiten verschuiven ook. Vandaag hoop ik alleen maar dat ik met de jongens mee kan op winterstage en fit ben voor de terugronde.”

Koen Daerden: "Ik zal nooit meer dezelfde zijn" Koen Daerden (25) leeft weer. Zes weken lang stopte de middenvelder van Club Brugge zich weg voor de wereld. Zo hard kwam de derde operatie in drie jaartijd aan. Zo groot was de frustratie. Zo groot was de irritatie. Nu doet hij voor het eerst zijn verhaal: Daerden: "was kwaad op zijn club, ergerde zich aan zijn kinderen, schaamde zich voor zichzelf en vreesde voor zijn toekomst. "Plots lag alles overhoop." bron: Het Laatste Nieuws

Voor het eerst in anderhalve maand praat je met de media. Wil dat zeggen dat het ergste achter de rug is?

"In de eerste weken na mijn opera­tie heb ik mijn kop laten hangen: ik had geen zin in interviews en had schrik om in een opwelling domme dingen te zeggen. Nu voel ik me er weer klaar voor."

Wat is dat: 'je kop laten hangen'?

"Ik was mezelf niet. Ik kon mijn energie niet kwijt en kon mijn si­tuatie niet relativeren. Ik voelde me machteloos en nutteloos."

Omdat je even niet kon voetbal­len?

"Omdat ik afhankelijk was van an­deren. Ik had voor alles iemand nodig. Vandaag zit ik op een stoel, maar dat is me weken niet gelukt. Dat ik hier vandaag in Brugge ben, is alleen maar omdat mijn broer een vrije dag heeft, (pauseert) En dat zijn dan nog 'grote' dingen. Had ik dorst, dan had ik iemand nodig. Had ik honger, dan had ik iemand nodig. Ik kan daar niet te­gen."

Kon of deed je dan niks?

"Vandaag is het precies zes weken geleden dat ik geopereerd ben: sinds vorige week mag ik fietsen en aquajoggen, maar de eerste vier weken heb ik alleen maar op de zetel gelegen met mijn been zes uur per dag vastgebonden aan een apparaat. Dat ding plooide mijn knie voortdurend van een hoek van 20 graden naar een hoek van 70 graden. Eén keer plooien duur­de één minuut."

Dat klinkt als een marteltuig.

"Ik heb echt niet zoveel pijn gehad. Het vervelendste is dat mijn knie maar heel langzaam evolueert. Momenteel kan je amper spreken van een revalidatie. Zo traag gaat het. Daarom ook dat het vorige week zo'n deugd deed: de eerste keer op de fiets! Eindelijk weer be­wegen, eindelijk weer sporten. Al was het plezier snel over. Na tien minuutjes moest ik al stoppen. Ik kreeg de trappers niet meer rond. Weer ijs op de knie, weer een tik op het hoofd."

De mentale impact van de ope­ratie was duidelijk even groot als de fysieke. Vond je geen troost bij je tweeling?

"De eerste week wel. (aarzelt) Maar zelfs dat gaat irriteren. Ik zag 'mijn kinderen, maar kon niet met ze spelen. Ik lag daar maar. Op de duur wordt alles te veel. Dan slaat je zoontje met zijn hand op je knie en word je daar boos om. Ik heb thuis héél veel steun gehad, maar mijn tolerantiegrens werd zo dun dat ik me ging afreageren en roe­pen tegen de mensen die het niet verdienen."

Hoe diep zat je dan? Was je ont­moedigd of zelfs depressief?

(lacht) "Depressief? Als ik de RTBf geloof, ben ik dat vorig jaar al ge­weest. Dat is zo gezegd op tv. On­zin natuurlijk. Het is wel zo dat ik de slechte eigenschap heb om steeds het slechtste te zien. Niet dat ik een zwartkijker ben, maar ik wil de zaken niet mooier maken dan ze zijn. Daarvoor ben ik te nuchter."

Een beetje zoals je vader?

"Ik denk het. En net als hem krop ik alles op. Ik ben heel emotioneel, maar laat dat niet zien."

Had je de voorbije weken contact met de ploegmaats?

"Ik ben hier elke week één keer ge­weest. Wat zeveren, wat samen zijn met de groep: ik had dat no­dig. Raar hoe plots alles overhoop lag, hoe alle verhoudingen veran­derden. Vorig seizoen op Tottenham ben ik naar huis terugge­keerd om de geboorte van mijn zoontjes mee te maken, nu was voetbal plots het allerbelangrijk­ste. Vanaf volgende week zit ik van 's morgens tot 's avonds in Ant­werpen bij kinesist Lieven Maesschalck voor mijn echte revalida­tie: daar kijk ik naar uit."

Heb je Club aan het werk gezien?

"Neen, ik zag het niet zitten om met mijn krukken door het volk naar de tribune te sukkelen."

Belgacom TV gekeken?

"Ook niet. Ik kwam niet buiten. Mijn vrienden wilden kijken voor een rolstoel, dan kon ik iets gaan drinken op een terras, maar dat heb ik geweigerd. Het laatste wat ik wil, is een invalide zijn. Ik heb veel respect gekregen voor men­sen in een rolstoel, maar voor me­zelf kan ik het niet relativeren."

Ook niet voor een paar weken?

"Ik weet hoe het klinkt, maar neen, ook dat niet. Ik ben mensen­schuw en houd niet van' aandacht, maar nu, met die krukken, word ik eronder bedolven... Ik weet dat het medelijden goed bedoeld is, maar ik hoef het niet. Plus: ik ben ijdel. Ik wil niet geassocieerd worden met miserie. Ik wil niet die kerel zijn die al een jaar geblesseerd is. Ik wil een sportman zijn. Ik wil op het veld staan, (slaat op zijn bil) Dit is pap geworden, (voelt aan de borstkas) Dit is ook weg. Mijn ar­men ook: alle spieren zijn weg."

Wanneer kan je weer zonder krukken lopen?

"Eind volgende week, hoop ik."

Wanneer denk je fit te zijn?

"Misschien haal je begin decem­ber', zeiden ze bij mijn operatie, maar ik wéét dat dat nooit kan. Ik wil de winterstage meedoen en klaar zijn voor de terugronde."

Je noemt jezelf nuchter: komt het écht goed met die knie? Eind maart werd die ook al geope­reerd.

"Het was dezelfde knie, maar een andere blessure. Toen was het een kruisbandletsel, nu een kraakbeenletsel. Maar ik moet je geen verhaaltje vertellen na drie opera­ties: mijn knie zal mijn zwakke punt blijven. De kans dat ik over twintig jaar artrose krijg, is groter dan bij de meeste mensen. Maar het kan nog erger: Jordi Cruijff zit bij mijn vader in Oekraïne (Metalurg Donetsk, red.) en die gaat elke twee maanden naar Spanje voor een behandeling. Ik ben een stuk kraakbeen kwijt, hij is alles kwijt."

Heb je gevreesd voor je carrière?

"Ik heb gepiekerd en ik heb getwij­feld. Niet of ik kan terugkeren als voetballer - want ik weet dat dat kan -, wel of ik nog hetzelfde ni­veau ga halen. Want ik wil op mijn niveau terugkeren, anders hoeft het niet."

En dat kan?

"Medisch gezien wel, maar het zal van mezelf afhangen. Sowieso zal ik nooit meer dezelfde Koen Daer­den zijn. Wel in een match, maar niet meer qua trainingsintensiteit. Twee keer per dag zwaar trainen, zal niet meer kunnen. Ik zal egoïstischer moeten zijn: als het niet gaat, gaat het niet. Vroeger ging ik de wei in als ik zag dat de trainer al veel geblesseerden had, ook al was ik zelf niet honderd procent. Voel ik nu iets en zijn er al tien geblesseerden, sorry, maar dan zal er een elfde bijkomen."

Kan je jezelf iets verwijten bij deze blessure?

"Misschien niet, maar ik doe het toch. Mijn manier van spelen eist veel van mijn lichaam en zoals ik zei: ik dacht daarbij nooit aan me­zelf, wel aan de ploeg. Ik deed door, ook al voelde ik iets. Ook zo in de Supercup: ik liep toen al een tijdje rond met last. En toen is dat stukje kraakbeen afgebroken. Na­dien, in de kleedkamer, ben ik zwaar over de rooie gegaan."

Waarom?

"Omdat ik me stoorde aan bepaal­de zaken. Dingen die me nog hoog zitten. Ik wijs niemand met de vin­ger, maar ik was kwaad over de aanpak van mijn blessure. Organi­satorisch zat het niet goed. Het re­gime, de nazorg, de begeleiding: een opeenstapeling van kleine za­ken die beter konden."

Bedoel je nu dat je operatie ver­meden had kunnen worden?

"Zeg ik niet. Dit is een slijtageblessure. De arts die me behandelde, dokter Bellemans in Leuven, zei me dat het twee weken later even­goed had kunnen gebeuren. Ik heb ondertussen gepraat met Luc Devroe en de medische staf. Over het wat en hoe zeg ik verder niks, maar er is naar me geluisterd. Er zijn een aantal zaken aangepast en daar ben ik blij om. Maar terzelfdertijd blijf ik gefrustreerd omdat ik het slachtoffer ben geweest van zoals het vroeger was."

Gertjan De Mets zal drie maanden buiten strijd zijn. Hij scheurde de mediale band en brak het scheenbeen.

Stepan Kucera (oogkasbreuk) kwam zijn ploegmaten vandaag bezoeken. Hij zal eind deze week de looptraining hervatten.

Koen Daerden (foto)ondergaat bijkomend onderzoek. Op basis van deze resultaten zal de duur van zijn onbeschikbaarheid bepaald worden.


bron: website clubbrugge

Morgenavond om 20u30 speelt Club een galawedstrijd in en tegen Sporting Lokeren, en dit in het kader van de festiviteiten rond "100 jaar Voetbal in Lokeren". Een eeuw geleden werd in de Durmestad de eerste club opgericht die, nogal wat fusies later, aan de basis lag van het huidige Sporting Lokeren Oost-Vlaanderen.

In vergelijking met de Brugse Metten worden Stijn Stijnen, Jonathan Blondel (foto) en Jeroen Simaeys aan de kern toegevoegd. Salou is tijdig hersteld. Clement, Djokic, Balaban, Verbauwhede en Kucera mogen rusten.

Dit zijn de 18 namen voor Lokeren: Stijnen, Vermant, Valgaeren, Daerden, Englebert, Blondel, Simaeys, Leko, Chavez, Lenaerts, Vermeulen, Geraerts, Sterchele, Salou, Maertens, Capon, De Mets en Alcaraz.

Niet geselecteerden: Klukowski, Clement, Djokic, Balaban, Verbauwhede, Kucera, van Heerden, Priske en Yulu-Matondo.


bron: website clubbrugge

Voorstelling tijdens Fandag



bron website clubbrugge

De technische staf trekt morgen met 19 spelers naar Anderlecht. Opvallendste namen in het rijtje zijn onze 2 flankverdedigers: Priske (foto) en Klukowski. Van de selectie van 19 voor de Supercup reizen zondag 4 spelers niet mee naar Athene: Stijnen, Kucera en de 2 flankverdedigers. Zij worden in de selectie vervangen door Chavez, Capon en Lenaerts. Simaeys, Vermeulen, van Heerden, Salou en Yulu-Matondo komen komend weekend niet in actie.

Morgenavond om 20u30 speelt Club de Supercup in en tegen Sporting Anderlecht. Mathijssen selecteerde de volgende 19 spelers: Stijnen, Vermant, Valgaeren, Klukowski, Clement, Daerden, Englebert, Djokic, Balaban, Verbauwhede, Kucera, Blondel, Leko, Geraerts, Sterchele, Priske, Maertens, De Mets en Alcaraz.

Niet geselecteerden voor de Supercup: Vermeulen, Simaeys, van Heerden, Chavez, Lenaerts, Capon, Salou en Yulu-Matondo.

De Club-delegatie blijft na de Supercup in Brussel overnachten. Zondagmorgen vliegt blauw-zwart dan naar Griekenland waar het 's avonds om 20u30 AEK Athene bekampt. Dit zijn de 18 voor Athene: Vermant, Valgaeren, Daerden, Djokic, Blondel, Verbauwhede, Clement, Chavez, Lenaerts, Englebert, Geraerts, Sterchele, Leko, Maertens, Capon, De Mets, Alcaraz en Balaban.

Niet geselecteerden voor AEK Athene: Stijnen, Klukowski, Simaeys, Vermeulen, Kucera, van Heerden, Salou, Priske, Yulu-Matondo.

Maandagmorgen keert Club terug uit Griekenland. De spelers genieten maandag van een vrije dag.

In een galamatch verloor Club vanavond met het kleinste verschil in en van Sporting Lokeren. Zo'n 8.000 toeschouwers zagen hoe de thuisploeg op de 33e minuut via Overmeire verdiend op voorsprong kwam. Onder impuls van een sterke Karel Geraerts (foto) kwam Club in de tweede helft sterk opzetten, maar moest uiteindelijk vrede nemen met 1-0 verlies.

In de eerste helft startte Club het best, maar het deemsterde gaandeweg wat weg. Na balverlies van Daerden in de 7e minuut, kon Overmeire op rechts oprukken. Zijn voorzet werd door Jancevski aan de eerste paal overgekopt. Op de 12e minuut sneed diezelfde Overmeire naar binnen. Zijn schot werd door Stijnen in corner gewerkt. Pas op de 13e minuut kon Club voor het eerst dreigen en hoe: na een vlotte combinatie waarin Blondel, Englebert en Salou waren betrokken, kwam de bal in de voeten van Sterchele terecht, die de bal tegen de deklat poeierde. Kort nadien kwam een vrije trap van Blondel op het hoofd van Alcaraz terecht, die overkopte. Halverwege de eerste periode werkte Stijnen een terugspeelbal van Valgaeren weg in de voeten van Vukomanovic, die vanop dertig meter naast schoot. Na een half uur moest Salou geblesseerd van het veld. Capon was zijn vervanger in de spits. Op de 33e minuut kreeg Vermeulen geel na een tackle op Carevic. De daaropvolgende vrije trap kwam via Vukomanovic bij Overmeire terecht, die Stijnen te grazen nam: 1-0. Net vóór de rust werd het dan bijna 2-0: na een combinatie met Carovic kwam Tiko alleen schuin voor doel. Hij besloot echter voorlangs.

Aan de rust kwamen Maertens en Geraerts, Vermeulen en Daerden vervangen. Onder impuls van een sterke Karel Geraerts kwam Club nu fel opzetten. Reeds in de tweede minuut na de pauze kwam een bal van Geraerts in de voeten van Blondel terecht. De voorzet van de Ploegsteertenaar werd door Copa moeiteloos onderschept. 5 minuten later ging Capon onderuit in de 16. Scheids Tom Pots floot terecht geen elfmeter. Net na het uur schoot Geraerts hard naar doel. Copa redde in 2 tijden. Op pass van Geraerts schoot diezelfde Capon een minuut later over en naast. Een counter van de thuisploeg werd Club bijna fataal: het schot van Carevic werd door De Mets op de lijn gered. De beste Clubkans kwam er dan aan in de 72 minuut: een bal van Geraerts bereikt Sterchele die alleen op doel afging, maar Copa redde. 10 minuten vóór affluiten werd een voorzet van Blondel door Capon naast gedevieerd.

Op basis van een sterk half uur in de tweede helft had Club misschien wel een gelijkspel verdiend. Maar als er één ploeg de overwinning verdiende was het Lokeren wel.

Zaterdagavond strijdt Club in en tegen Anderlecht voor de Supercup. (SF/HN)

Ploegsamenstelling: Stijnen, Vermeulen (46' Maertens), Valgaeren (61' Kucera), Alcaraz, De Mets; Simaeys (61' Leko), Englebert, Blondel, Daerden (46' Geraerts); Salou (28' Capon), Sterchele (73' Djokic).

Doelpunt: 33' Overmeire (1-0)


bron: website clubbrugge

Jacky Matthijsen gaf zonet de 20 namen vrij die in aanmerking komen voor Club-Real Valladolid van morgenavond. Daarbij geen Stijnen, Klukowski noch Priske. Net zoals Blondel, Simaeys, van Heerden en Yulu werken ze verder aan hun revalidatie. Voor de nieuwelingen Djokic, Kucera, Alcaraz, Geraerts (foto) en Sterchele wordt het morgenavond de eerste kennismaking met het Brugse thuispubliek.

Dit zijn de 20: Lenaerts, Vermeulen, Valgaeren, Clement, Daerden, Englebert, Djokic, Balaban, Verbauwhede, Vermant, Kucera, Leko, Chavez, Sterchele, Geraerts, Salou, Maertens, Capon, De Mets en Alcaraz.

7 spelers zijn geblesseerd: Klukowski, Blondel, Simaeys, van Heerden, Stijnen, Priske en Yulu.


bron: website clubbrugge

Vanavond verloor Club met het kleinste verschil van Stade Rennes, de nummer 5 van de Franse topdivisie vorig seizoen. Blauw-zwart speelde na 2 gele kaarten voor new boy Geraerts meer dan een helft met 10 man. Het enige doelpunt van de partij viel pas 10 minuten vóór affluiten. Club eindigt zo op de tweede plaats in het Driehoekstornooi van Cannes en keert morgen uit Zuid-Frankrijk huiswaarts.

Na een korte recuperatieperiode van amper 24 uur mocht de Brugse falanx vanavond onder een loodzware hitte opnieuw de wei in tegen Stade Rennes. In de eerste helft was Club zeker niet de mindere van de rood-zwarte Franse eersteklasser. Veel van het spel speelde zich af op het middenveld. Er werden dan ook amper kansen bij elkaar gevoetbald. Kort vóór de pauze pakte Karel Geraerts na een tweede gevaarlijke tackle zijn tweede gele kaart. Aan de rust moest Club de pionnen noodgedwongen herschikken: Koen Daerden (foto) nam de plaats in van De Mets die door een lichte blessure van Klukowski de linkerbackpositie voor zijn rekening had genomen in de eerste helft. De ruit op het middenveld werd bevolkt door Clement als VM, Englebert als RM, Leko als LM en Balaban als AM. Djokic was Clubs enige spits.

Deze tactiek kende kort na de rust bijna succes: Balaban besloot echter op de paal. Op de 65e minuut werd een moegestreden Djokic (foto) vervangen door Salou. De warmte en de numerieke minderheid begonnen beetje bij beetje door te wegen bij onze blauw-zwarten. Stijnen hield in deze fase van de partij Club een paar keer recht. In de 73e minuut viel Badiane in bij Rennes. Nog geen minuut later verschalkte hij met zijn frisse benen de Brugse defensie: 1-0. Mentaal bleek Club zelfs met 10 niet aangeslagen. Naar het einde toe kon de ploeg zelfs nog drang naar voor ontwikkelen ondanks de hitte en de moeheid. Dit stemde de technische staf tot tevredenheid. Bij een gelijkspel hadden penalties beslist over de winnaar van het tornooi.

Mede door de rode kaart van Geraerts was dit al bij al een logische nederlaag tegen een sterk Rennes. Morgen onderneemt Club de terugreis. Om 15 uur staat een aangepaste training op het programma na de noeste arbeid in Zuid-Frankrijk.

We geven ook nog mee dat Vermant de kapiteinsband droeg vóór en Clement na de pauze en dat Priske na 60 minuten van het veld moest met dezelfde blessure waarmee hij aan de voorbereiding begon (Alcaraz verving de Deen het laatste half uur op rechts). (HN)

Ploegopstelling: Stijnen; Priske (60' Alcaraz), Kucera, Valgaeren, De Mets (46' Englebert); Clement, Vermant (46' Leko), Daerden, Geraerts; Djokic (65' Salou) en Chavez (46' Balaban).

Doelpunten: 74' Badiane (1-0)


bron: website clubbrugge

In tropische omstandigheden won Club in de vooravond van Cannes met 2-3. Voor zo'n 600 toeschouwers waaronder een 150'tal blauw-zwarten kwam Club in Zuid-Frankrijk in de 35' op achterstand. Nog voor de kampwissel bogen Salou (met een fraaie treffer) en Clement (met een rake kopstoot) de achterstand om. Zo'n 10 minuten vóór tijd maakte de Franse derdeklasser de 2-2. Het was Djokic die in de 93e minuut voor de winning goal zorgde.

Bij een temperatuur van boven de 30 graden hadden onze jongens de opdracht meegekregen om de partij vlug in handen te nemen. De technische staf had de eerste wedstrijd van het Driehoekstornooi tussen Rennes (Ligue 1) en Cannes (3e klasse) gisteravond bijgewoond. Het wist dan ook dat Cannes een taaie brok zou worden. Topploeg Rennes had het namelijk knap lastig gekregen tegen een moedige en felle thuisploeg.

In de 35e minuut bracht Perrin Cannes op voorsprong. Hij kon een voorzet aan de tweede paal voorbij doelman Stijnen binnenkoppen: 1-0. Amper 2 minuten later stonden de bordjes al gelijk: Salou (foto) nam met de rug naar de goal de bal van Leko aan, kapte zich mooi vrij en schoot de bal knap binnen: 1-1. Drie minuten vóór de koffie kwam Club via Clement 1-2 voor. Na hoekschop belandde de bal bij Leko die het ronde ding in het pak gooide. Fille zette het hoofd tegen de bal die mooi in de winkelhaak binnenging. Die achterstand was het sein voor de thuisploeg om er wat virieler tegenaan te gaan. Dit gebeurde vaak buiten het zicht van de scheids die te veel liet begaan. Vooral Salou kreeg het hard te verduren van de Franse defensie. Her en der vielen wat gele kaarten.

In de tweede periode bleef Club de controle behouden over het spel. Het moest toch alert blijven voor de sporadische counters van Cannes. Bij één van die tegenaanvallen scoorde Njagolov in de 78e minuut de gelijkmaker: 2-2. Achterin maakte onze defensie bij dit tweede doelpunt geen goeie beurt. Het verdedigde te slap uit, Cannes nam over en Njagolov gleed de voorzet aan de tweede paal binnen. Daarna kwam Club via vooral Djokic aan een paar kansen. Het was uiteindelijk diezelfde Djokic (foto) die in de 93e minuut op voorzet van Englebert voor de 2-3 zorgde.

We geven ook nog mee dat De Mets opnieuw 90 minuten lang de kapiteinsband rond de arm droeg, dat Leko weer goed was voor 2 assists en dat Djokic zijn tweede doelpunt voor Club scoorde in evenveel matchen. Samenvattend: een verdiende, maar hard bevochten zege. Morgen strijdt Club om 19u30 voor de tornooizege tegen eersteklasser Rennes. (HN)

Ploegopstelling: Stijnen; De Mets, Kucera (46' Valgaeren), Alcaraz, Klukowski; Clement (62' Priske), Vermant (62' Geraerts), Leko (46' Daerden), Englebert; Salou (62' Djokic) en Balaban (62' Chavez).

Doelpunten: 35' Perrin (1-0), 37' Salou (1-1), 42' Clement (1-2), 78' Njagolov (2-2), 93' Djokic (2-3)

Het begon nochtans goed voor de blauw-zwarte bezoekers. Thuisdoelman De Jaeghere moest in de openingsminuut uitpakken met een goede save op een kopbalpoging van Kucera (foto). Voor de keeper van de Houtlanders zou het niet zijn laatste gevatte tussenkomst worden. In de openingsfase versierde ook Blondel voor Club een degelijke kans. Vrij snel stak ook Torhout de neus aan het venster. Een vrije schop werd door Soetaert over gemikt. Halfweg de eerste helft kreeg Daerden dé kans op de openingstreffer, maar hij wist de afvallende bal van Djokic niet in doel te verwerken. Clement en opnieuw Daerden botsten vrij snel opnieuw op de thuisportier. Op het halfuur ging Kucera onder de bal door, thuisspits Yde verscheen alleen voor Lenaerts maar kreeg het leer niet onder controle. Vlak voor de pauze leverden vrije trappen van Balaban en Vermant weinig gevaar op.

Na de kampwissel liet Balaban zich tot twee keer toe opmerken. Een vrije trap schoot hij eerst nog in de muur, een andere poging belandde naast de Torhoutse kooi. Tien minuten voor tijd leek blauw-zwart het laken naar zich toe te trekken. Leko zag zijn schot op de staander uiteen spatten, Balaban besloot nonchalant op keeper De Jaeghere. Het waren echter de Bruggelingen die op het eind van de partij het deksel op de neus kregen. Yde profiteerde optimaal van een misverstand tussen Valgaeren en doelman Lenaerts (1-0). Leko en Alcaraz (foto) probeerden de gelijkmaker nog uit de brand te slepen, desondanks zonder succes.

Voor een kleine 3.000 toeschouwers liepen de troepen van trainer Jacky Mathijssen hun eerste verliesbeurt van het seizoen op. Haast traditioneel na een slopende oefenstage, toonde blauw-zwart vooral na de rust een vermoeide indruk. De Mets droeg opnieuw de kapiteinsband en toonde zich de beste Bruggeling op het veld. (HN/NB)

Club: Lenaerts, Alcaraz, Kucera (46’ Valgaeren), De Mets, Klukowski, Clement (46’ Simaeys), Vermant, Daerden (46’ Leko), Blondel (46’ Priske, 65’ Englebert), Balaban, Djokic (46’ Salou).
Doelpunt: 83’ Yde (1-0).


bron: website clubbrugge

Tweede doelpunt voor Koen tijdens de voorbereiding


Club Brugge won in Koksijde de oefenwedstrijd tegen KV Oostende met 0-3. Ivan Leko opende voor blauw-zwart na een halfuur van op de strafschopstip de score. Onmiddellijk na de pauze verdubbelde Koen Daerden de Brugse voorsprong. Even later legde Stepan Kucera (foto, rechts) met zijn allereerste Clubdoelpunt de 0-3 eindstand vast.

De internationals Priske, Clement, Blondel, Englebert en Balaban, die pas maandag de trainingen hervatten, werden tegen tweedeklasser KV Oostende hun eerste speelminuten gegund. Na De Mets vorige week was het deze keer de beurt aan Brian Priske om de aanvoerdersband te dragen.

De eerste helft leek wel een heruitgave van de airshow van vorige week, maar de voorzetten van Blondel en Klukowski werden door Djokic (driemaal) en Salou (tweemaal) niet beheerst afgewerkt. Bij één van die pogingen trof Djokic wel het doelhout. Net voorbij het halfuur was het dan toch raak. Na een zoveelste voorzet van Klukowski werd de Servische aanwinst Djokic in het strafschopgebied in de rug geduwd. De scheidsrechter wees naar de stip en Ivan Leko schoot de elfmeter voorbij ex-Cercledoelman Ricky Begeyn. Voordien was KVO al twee keer komen dreigen, maar de kustjongens geraakten niet voorbij Yves Lenaerts.

Bij de rust bleven Clement, Englebert, Simaeys, Blondel en Salou in de kleedkamer. Kucera, De Mets, Vermant, Daerden en Balaban waren hun vervangers. Al vroeg in de tweede helft liep blauw-zwart uit tot 0-3. Koen Daerden en de mee opgerukte Stepan Kucera scoorden op pass van respectievelijk Vermant en Leko. Nadien was het wachten tot een kwartier voor tijd, toen Djokic een zwieper van Klukowski nipt naast kopte.

Zo bleef het uiteindelijk 0-3 voor een degelijk Club. Hoopgevend was ook het solide spel van het centrale verdedigingsduo Alcaraz-Kucera. Zondag oefent Club Brugge tegen derdeklasser KM Torhout. (WN/SF)

Club: Lenaerts; Priske, Alcaraz, Clement (46’ Kucera), Klukowski; Englebert (46’ De Mets), Simaeys (46’ Vermant), Leko, Blondel (46’ Daerden); Djokic, Salou (46’ Balaban).
Doelpunten: 33' Leko (strafschop, 0-1), 52' Daerden (0-2), 56' Kucera (0-3).


bron: website clubbrugge

Voor een kleine 2.000 fans gaf Club Brugge eersteprovincialer KVV Coxyde vanavond partij. In de eerste helft mocht Sven Vermant na een kwartier een vrije trap nemen. Klukowski kwam clever ingelopen, maar zijn schot ging via thuisdoelman Hans Claeys in corner. Vermant schilderde die hoekschop op het hoofd van Salou die hard binnenkopte (0-1). Op de 25e minuut stak de thuisploeg voor het eerst de neus aan het venster. Lenaerts ging onder een voorzet door, waarop Alcaraz, voor het eerst in de basis van Club, de bal in hoekschop werkte. Op het halfuur dan maakte de Georgische tester Gelashvili een actie op rechts, maar niemand was gevolgd om de voorzet in doel te deviëren. In het laatste kwartier van de eerste helft creeërde Club, voor het eerst spelend in de fonkelnieuwe witte uitshirts, nog een paar goeie kansen op de 0-2. De beste kans kwam er na 35' toen Salou een actie maakte langs de lijn, goed kon voorzetten, maar het schot van Daerden door een puike thuisdoelman gekeerd zag. Net vóór de koffie pakte diezelfde Daerden geel na fout buiten de 16 meter. De daaropvolgende vrijschop werd door Koksijde over getrapt.

Na de herneming werd het direct 0-2: Leko infiltreerde de 16, zette goed voor en Vermant kopte binnen. Nog geen 2 minuten later wezen de bordjes al 1-2 aan: thuisspeler Tanghe prikte de voorzet vanop rechts tegen de netten. In de 56e minuut was het bijna 2-2, maar keeper Lenaerts redde knap. Bij een hoekschop in de 61e minuut, legde Leko de bal op het hoofd van Simaeys, die knap inkopte: 1-3. Twintig minuten voor tijd forceerde een gretig ingevallen Capon de zoveelste Club corner. Kucera kon er zijn hoofd tegenplaatsen, maar de bal werd op de lijn gered. In het laatste kwartier kregen de 3 beloften nog speelgelegenheid. We noteerden nog een actie van Salou, een schot van Djokic en een vrije trap van Leko die net naast de paal buiten ging.

Al bij al een vlotte overwinning. Door het kleine veld kreeg Club weinig ruimte over de grond. Het 16 metergebied was voortdurend overbevolkt. Het is dan ook ergens tekenend voor deze oefenpartij dat Club tot drie maal toe met het hoofd wist te scoren.

Trainer Mathijssen opteerde voor een 4-4-2. Het middenveld bestond de eerste helft uit Alcaraz, verdedigende middenvelder naast Vermant, Gelashvili op rechts, Daerden op links, na de pauze nam Capon de plaats van Gelashvili op het middenveld in. De aanvoerdersband werd net zoals gisteren 90 minuten lang gedragen door Gertjan De Mets.

De trainersstaf blikt tevreden terug op deze tweedaagse. Niemand liep blessures op, waardoor met de terugkeer van de internationals morgen, trainer Mathijssen over de volledige kern zal kunnen beschikken. Karel Geraerts kwam zich reeds vandaag bij de groep voegen, evenals Elrio van Heerden, die de wedstrijd van vanavond op de Brugse bank heeft gevolgd. (HN)

Club: Lenaerts – De Mets, Valgaeren (46' Simaeys), Kucera (75' Dildick), Klukowski (46' Leko) – Alcaraz, Vermant (75' De Loof), Daerden (80' Brogniez), Gelashvili (46' Capon) –  Salou, Chavez (46' Djokic).

Doelpunten: 15’ Salou (0-1), 46' Vermant (0-2), 48' Tanghe (1-2), 61' Simaeys (1-3)


bron: website clubbrugge