|
Ik weet nog toen ik jong was, lag ik uren in het gras
Kijkend naar de wolken weet ik weer hoe het was
Dagen leken op elkaar maar gingen nooit vervelen
De tijd was gevuld met springen, lachen, dansen en ook spelen
Ik weet nog toen ik jong was, hoe klein we ook nog waren
Ik moet zeggen, dat, dat waren de gelukkigste jaren
Wat de sint brengen zou waren onze grootste zorgen
Wat onze toekomst brengen zou, dat zagen we wel morgen
Dromen deden we zo, want twijfel bestond niet
In dromen kon je leven, die kenden geen verdriet
Dromen werden aanbeden, maar zelden ook bewaard
Want snel werden alle dromen onmogelijk verklaard
Ik weet nog, ik was wat ouder, hoe je naar me keek
En ik vanbinnen weer heel even op dat jonge meisje leek
Dat jonge meisje leerde jij weer in een droom te leven
Dat jonge meisje leefde weer al was het maar voor even
Je keek me aan en nam me vast, je was er zo goed in
Mij te verbazen keer op keer, net als in t begin
Het begin der dagen dat ik nu nog weet
Het grote geluk dat ik mijn leven lang niet meer vergeet
Maar net als wat ik met mijn kinderdromen heb gedaan
Is ook deze droom als een bootje in de storm vergaan
De liefde die je daar voor haar in jouw hart hebt vergaard
Heeft nou mijn laatste droom
onmogelijk verklaard
11-09-2012 om 14:28
geschreven door Lies 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
|
