Vanmorgen -zaterdag 170207- terug de auto in op weg naar ... . De reservatie gisteren verliep nogal stroef. Blijkbaar kan je niet één of twee van die huizen huren enkel voor één nacht. Wat natuurlijk de kostprijs verdubbelde en een beetje dom leek aangezien we de eerste nacht zowieso met een beperkt aantal mensen zouden aanwezig zijn. Gisterenavond nog enkele alternatieven opgesnord via het web en rond 17.00 nog afspraken vastgelegd.... en nu dus bollen naar de eerste plek voor vandaag. Schitterend weer voor februari en vooral droog en zonnig en zelfs warm. Nog geen uur na ons vertrek zijn we ter plaatse en dit zonder madam, wat op zich weer een prestatie is. Enkele discussies betreffende de co_piloot kwaliteiten van vrouwen in het algemeen rijker, is de eerste indruk zeker goed. Een prachtig park voor de kinderen, zelfs speeltoestellen en voldoende parking. Hup naar de accueil waar een dame in zeer goed nederlands een hollandse (sorry Hans) mevrouw en nog enkele andere vakantiegangers vlot en correct onthaalt. De apotheek? Dan neemt u hier de "nationalle" tot in ... en op een groot kruispunt ..... . Zelden dit mogen aanschouwen op franssprekend grondgebied. Chapeau. Nadat ik mezelf had voorgesteld wist ze ogenblikkelijk wat we kwamen doen en na enkele plannetjes en overzichten zijn we op weg om de logies te bekijken. Fantastische lokatie om een oudjaar door te brengen, moet ik ooit eens aan terugdenken, wie weet vind ik genoeg kandidaten. De logies waren voortreffelijk rein en net, properkes onderhouden en met het nodige comfort al waren het zeker geen nieuwe meubelkes, maar toch proper en efficient en degelijk. Het park was zeer ruim met speeltoestellen, tennisplein,grote bbq, zandbakkken en nog veel meer. Onze laatste gites waren ze net aan het herschilderen... Terug aan de receptie kwam meneer X.N. al kijken of we er waren. Een grijzige langharige joviale man die blijkbaar het resto sinds één jaar runde. We komen er aan MR X.N. Nog even de combinatie van overnachting en half pension bekeken en yep, overnachting voor één nacht gaat. Top, tof dat zou wel eens interessant kunnen zijn. Nu vlug naar het restaurant met zijn bizarre naam. Vanaf nu ééntalig frans doch zeer beleefd en enorm vriendelijk. Prachtig gebouw dat een 20 jaar geleden was gerestaureerd met tal van daaraan verbonden legendes. De mogelijkheden betreffende ontbijt en bbq zijn snel overlopen en keuzes maken is voor de hand liggend. Nog even de zalen bekijken, wat napraten of we al dan niet bij goed weer eventueel buiten kunnen eten en dan maar weer op weg naar de volgende plek. Deze plaats heeft me kunnen bekoren, het enige wat minder was is het ontbreken van een zaal die groot genoeg is voor iedereen. Nu zouden we in aanliggende vertrekken eindigen wat niet zo tof is, maar anderzijds met dit aantal is het zeer moeilijk om vanuit u luie stoel met iedereen een klapke te kunnen doen en de zalen zijn wel door middel van 2 doorgangen verbonden. Bijkomend voordeel is dat het aantal slaapplaatsen zeker toereikend is. Co-auteur Ineke zal u het relaas doen van ons tweede bezoek vandaag. Bij leven en welzijn......
Aangezien een groot aantal mensen problemen hadden met mijn attachments, had ik gedacht een blogje te creëren. Schrijffouten moet je erbij nemen..... of stuur me een maileke om ze te verbeteren.
Onderweg worden de voordelen van zo een elektronische madam duidelijk. Zodanig ijverig aan het overdenken en anderen blijkbaar al aan het groente kuisen of zo, zijn we natuurlijk de juiste afrit voorbijgereden ofte gemist. Ik heb niks gehoord en na 20 jaar huwelijk begrijp ik volkomen dat de eerste tekenen van aftakeling stilaan naar boven komen, maar ik mag in mijn geval niet klagen en dus zou ik het gehoord hebben moest er iets gezegd zijn geweest. Kronkelende rivieren en gebrek aan bruggen doen er een schepje bovenop en maken dat er in een bochtje zelfs een kleine schuifpoging bij te pas komt. Vooral niet afjagen Danny. Al een geluk dat we geen exact uur hadden afgesproken, dus kunnen we nog op tijd aankomen. Natuurlijk hadden we dan moeten weten dat in dit gedeelte van deze mooie stad de "Place de Emile ....." het verbrede straatje is dat we als eerste doorkruisen. Nadat we ook de andere kant eens hebben gezien en doorkruist (zonder madam) komen we terug op onze passen en ja, ik erken de foto. Na enig zoeken en rondlopen vinden we de voordeur van de huisbewaarster. Klein probleem, de sleutel hebben de huidige gasten mee en ze vraagt ons binnen een half uurtje terug te komen. Dan maar snel iets zoeken om een hapje te eten. Het eerste café -met rode lichtjes, waarschijnlijk nog van kerstmis want binnen was er niets speciaal op te merken- serveert croquettes de crevettes en dat is iets wat zelfs mijn geminimaliseerd spijsverteringsstelsel kan apprecieren en verwerken en zodoende gezeten en wel, beginnen we aan een tweede overlegronde in de rookvrije veranda. Al snel komen enkele vlamingen ons vervoegen samen met hun viertal honden. Het gesprek blijft niet uit want de "permanente macquillage" van de golden retriever brengt ons aan de klap. Sympathieke mensen en na wat heen en weer geklets wisselene we e-mailadressen uit. Ik zal hun mijn blogje eens moeten doorsturen. Na de croquettes en voor de dames des boulettes au sauce tomattes keren we terug naar de place de Emile. Gelukkig beseft de huisbewaarster nu dat ze via een binnendeur ook in ons etablissement terecht kan. Ik ben ervan overtuigd dat niettegenstaande de Alzheimer gerichte neigingen van deze dame ze nog geen 20 jaar getrouwd is, maar ja, wie weet. Het huis is zeer ruim, veel verschillende kamers en geen slaapzalen, maar beperkte tuin en terras. En dan al die kinderen.... Gelukkig is er vooraan een poort en indien er geen auto's op de koer geparkeerd staan, zou dit moeten kunnen volstaan aan buitenruimte. Mooi ingerichte keuken en een lege kapel als speelkamer voor de kinderen. Ok, we hebben het gezien. Als we afscheid nemen van de huisbewaarster weet ze nog te vermelden dat ze geen "gasten" op de gazon wil, anders komen ze tot vlak voor haar deur. De goesting voor mij is over. Van een afknapper gesproken....
