Opa en oma zijn is een speciaal gevoel.

Als oma creëer ik voor mezelf een beeld van wat voor een persoon mijn kleinzoon zal worden.

Het situeert zich rond 6-7-8 jaar. Kobe zich verantwoordelijk voelend voor zijn zusje (misschien) en samen naar school stappend hand in hand.

Natuurlijk wordt het een pientere jongen, wat dacht je.

Opa is daar heel nuchter in en denkt nog niet in de toekomst. Alhoewel...... ziet hij zichzelf onze Kobe niet betrekken in zijn hobby (klusjesman)?

De mama en papa gaan iets verder in de tijd en zien hun zoon niet zo serieus. Als puber haalt hij af en toe een kwajongenstreek uit.

After all: onze kleinzoon zal zijn eigen weg wel vinden, hier en daar een beetje bijgestuurd.

13-03-2008 om 00:00 geschreven door dogske