Vandaag is Klaasje weer eens op de weegschaal gelegd: die gaf een stevige 4,3 kg aan. Er is dus wel wat bijgekomen sinds zijn geboorte (3 weken geleden bij zijn geboorte woog Klaasje 3,4 kg) en dat is natuurlijk niet verwonderlijk met zo'n eetlust. Je kan ook duidelijk zien dat er wat gewicht is bijgekomen: zijn buikje is nu een stevige buik geworden, een echt varkentje. Het gaat intussen ook beter met zijn spijsvertering: hij heeft er af en toe nog wel wat last van, maar het urenlange gekrijs lijkt verleden tijd. Als bewijs daarvan een foto van Klaasje in wakkere niet-wenende toestand . Overdag wil hij ook al eens iets langer tussen zijn voedingen laten: soms 3,5 uur of een zeldzame keer 4 uurtjes. Het spijtige is alleen dat hij niet lijkt te begrijpen dat hij best wel eens langer dan een uur aan een stuk mag slapen. (Vooral 's nachts zou het eens deugd doen om iets langer aan een stuk te kunnen slapen). Dan vindt hij blijkbaar dat het genoeg is geweest en dat laat hij graag horen. Sinds gisteren heeft hij ook zijn favoriete CD: eentje van K3. Zodra we die opzetten, stopt hij met wenen om naar de liedjes te luisteren. We kennen ze zelf intussen zo ongeveer vanbuiten
Klaasje is nu ongeveer 2,5 weken oud en dat heeft hij gisteren gevierd met het afvallen van zijn naveltje. Zijn groeispurt van de voorbije dagen lijkt een beetje te minderen, maar die heeft nu plaatsgemaakt voor darmkrampjes. Dat is echt wel zielig om te zien: hij krijst dan als een varkentje en slaat en stampt met alle kracht in het rond. De 2 uurtjes tussen de voedingen zijn dan wel verlengd tot 3 uurtjes, maar tussenin slaapt hij bijna niet. Met een uurtje zijn we tegenwoordig al heel blij. Een wandelingetje of meegedragen worden in de draagzak (zoals tijdens het schrijven van dit tekstje) lijkt hem nog het meest te kunnen kalmeren. Alleen spijtig dat dit voor zijn mama en papa niet te combineren is met een beetje slaap inhalen. Alle tijd en energie gaat dus naar ons Klaasje, maar als hij eens heel lief lacht, dan vergeet je gewoon direct de vermoeidheid.
Een gezonde en gelukkige baby (dixit de kinderarts) ... en vermoeide ouders
Gisteren een bezoekje aan de kinderarts gebracht, voor een algemene check-up van onze Klaas. En de conclusie was: een gezonde en gelukkige baby: levendig en alert bij de kinderarts, goed in gewicht toegenomen en een beetje gegroeid. Dat mag natuurlijk ook wel, met zijn zeven (en meer!) voedingen per 24 uur. Het is dus al duidelijk: hij kan eten zoals zijn papa
Die papa twijfelt overigens soms wel eens aan al de meetresultaten: het gewicht van zo'n baby moet toch heel sterk variëren, voor of na een smakelijke voeding, voor of na een goedgevulde pamper... Om over de lengtemetingen nog maar te zwijgen: leg zo'n spartelende baby maar eens mooi recht gestrekt naast een meetlat! Niet evident, geloof me vrij.
Intussen slagen de mama en de papa er voorlopig niet in om hun gebrek aan nachtrust te compenseren. Tja, een baby die minstens 7 keer per dag eet, en dus maximaal 3 uur aan één stuk doorslaapt, dat heeft natuurlijk gevolgen voor de nachtrust van de mama: bij elke voeding moet die weer opdraven. En de papa probeert uiteraard ook zijn steentje bij te dragen: pampers vervangen, helpen Klaasje een extra badje te geven, etc. Hierbij trouwens een foto van Klaas in zijn 'tummy tub' (waarvoor dank, Roos & Geert!).
Dat badje is duidelijk zijn meest geliefde deel van de verzorging: je ziet dat hij daarvan geniet en dat hij dan helemaal rustig wordt. Nu ja, meest geliefde deel van de verzorging is relatief: bij alle andere delen van de verzorging heeft hij de neiging om zijn stem te verheffen
En na een rustgevend badje of een deugddoende maaltijd wil onze Klaas wel in slaap vallen - eerst zoeken we een goeie positie op de schoot van de mama,
Vervolgens controleren we vanuit een ooghoek nog even de situatie,
En als de kust veilig is gaan we met de glimlach slapen!
Vandaag is Klaasje exact 1 week oud. Gisteren is hij nog gewogen, en hij weegt intussen 3,560 kg, dat is dus al een beetje meer dan zijn geboortegewicht. Maar het is dan ook een goeie eter...dat zal hij van zijn papa en mama hebben . Zijn haar begint trouwens een beetje een rosse schijn te vertonen. Dat zou bij Wouter ook geweest zijn toen hij klein was. Vannacht hebben we trouwens een nieuw record gevestigd: Klaas heeft ons bijna 3 uurtjes onafgebroken na elkaar laten slapen! Misschien wil hij dat de volgende nacht ook nog eens doen! Misschien was het speciaal voor zijn papa, omdat die vandaag moest gaan werken.
Tijdens de eerste dagen heeft Klaas een beetje gewicht verloren, vooral omdat hij nogal veel last had van krampen. Tja, de eerste keer dat zo'n spijsverteringsstelsel moet werken is duidelijk niet gemakkelijk. Maar intussen gaat dat allemaal al wat beter, en zit hij al bijna opnieuw op zijn geboortegewicht. Als hij nu ook nog zou leren dat hij overdag moet eten en actief mag zijn maar dat hij 's nachts moet slapen, gaat ook zijn mama een beetje beter kunnen uitrusten. Want die rijgt nu, na een bevalling waarbij ze meer dan 40 uur aan één stuk wakker moest blijven, ook weer de slapeloze of heel korte nachjes (3-4 u slaap) aan elkaar. En dat is een beetje weinig om goed te kunnen recupereren...
Voor de papa valt dat allemaal wel mee, want die gaat 's nachts rustig thuis slapen Gelukkig kunnen we rekenen op de fantastische vroedvrouwen en verpleegsters in het ziekenhuis: op elk uur van de dag en de nacht staan die klaar om te helpen. En dat steeds met de glimlach en met een oneindig geduld!
Op 3 april, om 20u04 is onze zoon Klaas geboren! Een prachtige verrassing voor de kersverse mama en papa, een echt klein wonder! De mama heeft nochtans serieus afgezien om de kleine Klaas op de wereld te kunnen zetten: een bevalling met 24 uur arbeid, en een mama die meer dan 40 uur aan één stuk wakker moest blijven, dat is niet niks. Zelfs niet voor de papa, die erbij staat en ernaar kijkt, en tot zijn bij momenten grote frustratie niet veel meer kan doen dan aanmoedigen, een beetje masseren, en af en toe een koud washandje aanreiken. Maar na die zware arbeid was het geluk des te groter toen bleek dat Klaas de zware bevalling goed doorstaan heeft en tiptop in orde ter wereld is gekomen.
Hieronder vinden jullie alvast enkele foto's. Langs deze weg willen we ook nog eens iedereen bedanken voor de steun, de aanmoedigen, de sms-jes, de mailtjes en de cadeaus! Heel erg bedankt iedereen!!
Vandaag hebben we nog eens een bezoekje aan de gynaecoloog gebracht. Als onze baby een beetje punctueel is en niet later dan de uitgerekende datum ter wereld komt, was dit de laatste controle-afspraak. De volgende afspraak staat immers gepland op 7 april, of dus een dag na de uitgerekende geboortedatum. Als het dan nog nodig is... Alles ziet er goed uit: de baby zit goed met z'n (of haar?) hoofdje naar beneden en bekijkt de wereld dus nog even op zijn kop. Volgens de laatste schatting weegt hij (of zij) nu zo'n 3,6 kg, en nog volgens de gynaecoloog is hij (of zij) klaar om geboren te worden.
Ook wij zijn er intussen stilaan klaar voor: Helena is na een weekje thuis opnieuw wat beter uitgerust. En ik hou mijn gsm overdag voortdurend binnen handbereik!
Voor diegenen die er nog aan twijfelen: we kennen het geslacht van de baby niet. Of zoals de gynaecoloog het zo mooi zegt: we weten niets over de situatie tussen de benen De meesten gokken blijkbaar op een jongen. We zien wel...voor ons maakt het niet uit. We zijn natuurlijk wel nieuwsgierig!
Volgens de officiële berekeningen zal onze D-day op zondag 6 april vallen. We tellen dus af...dat zouden dus nog 11 dagen moeten zijn...Theoretisch dan toch, want aangezien slechts 2% van de geboortes op de uitgerekende dag valt, is de kans dus behoorlijk klein dat we die datum op onze geboortekaartjes zullen moeten zetten. Vandaag een eerste keer aan de monitor gelegen en onze kleine pruts heeft er weer een spelletje van gemaakt: eerst zo hevig bewegen dat de hartslagmeter voortdurend alle 'contact' verloor en daarna gezellig een dutje doen zodat de gynaecoloog te weinig informatie had en ik dus moest blijven liggen tot er voldoende gegevens waren. Het zou mij niet verwonderen als die kleine grapjas op 1 april beslist om de buitenlucht op te snuiven Via deze blog proberen we jullie zoveel mogelijk op de hoogte te houden van het verdere verloop...
. Overdag wil hij ook al eens iets langer tussen zijn voedingen laten: soms 3,5 uur of een zeldzame keer 4 uurtjes. Het spijtige is alleen dat hij niet lijkt te begrijpen dat hij best wel eens langer dan een uur aan een stuk mag slapen. (Vooral 's nachts zou het eens deugd doen om iets langer aan een stuk te kunnen slapen). Dan vindt hij blijkbaar dat het genoeg is geweest en dat laat hij graag horen. Sinds gisteren heeft hij ook zijn favoriete CD: eentje van K3. Zodra we die opzetten, stopt hij met wenen om naar de liedjes te luisteren. We kennen ze zelf intussen zo ongeveer vanbuiten
Alle tijd en energie gaat dus naar ons Klaasje, maar als hij eens heel lief lacht, dan vergeet je gewoon direct de vermoeidheid.
. Zijn haar begint trouwens een beetje een rosse schijn te vertonen. Dat zou bij Wouter ook geweest zijn toen hij klein was. 
