Dat is het laatste boek uit onze reeks van 10 dat ik nog te lezen heb. Als iemand me voor is, schrijf er eens jouw bevindingen eerst over in deze blog?
Dit is zó schrijnend! De omstandigheden waar die kinderen in leven is onvoorstelbaar. Bovendien gebaseerd op waargebeurde feiten.
Wat deed dit verhaal met jullie, die ook dezelfde leeftijd hebben? Kan je je voorstellen om onder dergelijke omstandigheden te moeten (over)leven? In die onbeschrijflijke eenzaamheid een kind ter wereld te moeten zetten? En zo onnozel en onwetend te zijn dat je niet ziet dat je baby niet leeft? Zou dit volgens jullie ook kunnen anno 2009? In België? Dit zou een heel debat kunnen openmaken in ons groepje...
Mannekes, dat is ne keer een mooi boek! Héél pakkend. Zonder je het beseft, krijg je bovendien een vleugje geschiedenis mee over Zuid-Afrika. En een mooie les in verdraagzaamheid, zonder dat het belerend overkomt. Misschien zullen sommige passages herkenbaar zijn, andere dan weer waar we net zo bang voor zijn. Maar op de één of andere manier heeft dit boek aan mijn vel gekleefd. Wat vinden jullie ervan?
Tja, dit lijkt een typisch triestig verhaal over een meisje dat weet dat ze heel binnekort zal sterven en snel nog heel veel gekke dingen wil beleven. Maar, hoe verder ik er in lees, hoe mooier ik het vind... Tracht jullie in te leven in haar situatie. Zou jij ook zo reageren? Of net helemaal anders? Interessant om een heel diepgaand gesprek over te hebben!
Historisch verhaal, maar zeker niet saai. Je leeft helemaal mee met dwergje Dolores. Denken jullie dat dwergen het in deze tijd even moeilijk hebben? Stonden er genoeg historische verwijzingen in opdat jullie de tijdsgeest konden begrijpen? Ik heb er zeker van genoten!
Amaai, dat begon raar, maar werd alsmaar meeslepender. Je wordt even nieuwschierig als Thalassa zelf. Terwijl je ergens wel aanvoelt dat hoe meer ze weet, hoe moeilijker haar leven wel eens zou kunnen worden. Als jullie het uit hebben, laat dan weten of je er iets actueels in vindt?
Dit is echt een héél dun boekje. Echt eentje om er snel tussendoor te nemen of om tijdens de examens een klein beetje te ontspannen. Eigenlijk is het een leesbevorderend boekje voor jonge lezers die (nog) niet zo graag lezen als jullie, kjv-ertjes. Het gaat over een jonge Duitser die tijdens WO2 moet kiezen tussen zijn Amerikaanse opvoeding en zijn Duitse roots. Heel confronterend om te lezen hoe een jong iemand een oorlog beleeft...
Over vikingen in de harde tijden van de middeleeuwen. Halgerd overleeft een moordaanslag en neemt op haar manier wraak. Of toch niet? Lees het zelf en help me uit mijn twijfel...
Dit is er eentje waar je op je gemak moet door bladeren. De prachtige foto's vullen de poëtische teksten zeer goed aan. Eigenlijk hoort het bij de volwassen informatieve boeken (ZIZO), dus efkes concentreren. Een waar pareltje! Bovendien kan je dit uit op een uurtje. Tenzij je het zó mooi vindt dat je het nóg eens wil lezen...!
Het mooiste boek dat ik in tijden gelezen heb! Laat de dikte van het boek zeker niet afschrikken, schijn bedriegt: het papier is vrij dik, de bladspiegel is niet heel druk, er staan vaak pagina's tekeningen in. Bovendien leest het héél vlot. Genoeg geleuterd over de vorm, de inhoud nu: de dood vertelt het verhaal van Liesel, een Duits meisje ten tijde van WO2 dat een ongewone vriendschap aanknoopt met een ondergedoken Jood. Het boek toont een heel ander beeld van hoe de Duitsers leefden en dachten (of moesten denken) over wat er allemaal in hun land gebeurde. Ik ben benieuwd hoe jullie dit boek gaan vinden...!!!
Tiens, een KJV-Blog? Waar is dat nu goed voor? Wel, jonge mensen van 15, 16 jaar hebben meestal een druk leven: studeren, taken maken voor school, vrienden en vriendinnen, jeugdbeweging, muziekschool, dramalessen, krea, soms een weekendjob,... En daarbij willen ze dan ook nog wel die 10 boeken lezen voor KJV! Allemaal een beetje veel om in één agenda te krijgen. Daarom beslisten we in Sint-Lievens-Houtem om de leden van groep 6 de vrijheid te geven om de boeken op eigen tempo te lezen, in zelf gekozen volgorde, op een zelf gekozen moment. Enige voorwaarde is dat alles achter de kiezen moet zijn tegen de tijd dat de punten moeten doorgegeven worden aan Stichting Lezen, ergens begin april (wordt later meegedeeld). Om elkaar op de hoogte te houden van hun ervaringen kunnen ze reacties posten op de gelezen boeken. Zo kunnen ze niet alleen elkaar, maar ook andere geïnteresseerden motiveren. Een gemoderniseerde vorm van boekpromotie, volledig op maat van de jeugd! Lieve mensen: Let's cut the crap and start reading!!!