Ik heb een plan. Morgen, tijdens de middag zal ik zingen, al zijn het maar een paar noten en zal ik me onsterfelijk belachelijk maken, het is de moeite waard. Hopenlijk maakte het indruk op hem. Ik denk het wel, neen, ik hoop het. Ik kan aan niets anders meer denken dan aan hem. Vanmorgen keek ik recht in zijn ogen, hij keek me zo lief aan! Ik begon er zowat van te zweven. Ik hoopte zo hard dat hij mij na de les zou aanspreken, dat hij in mijn ogen zou kijken en zeggen dat hij van me... "Sophie!" "Sophie!" "SOPHIE!!!" Jep, dat was dus de leerkracht frans. De stomste leerkracht ever! En nu haalt ze mij uit mijn gedachten... "Niet zo dromen, je moet wel bij de les blijven!" Dat is dus al de derde les op rij dat ze dit zegt. Ik weet het ondertussen wel al hoor!! Maar eigenlijk heeft ze wel gelijk. Ik mag niet te veel dromen, ik zou beter sms'en of zo.