Woensdag 8.45u stipt, iedereen aan 't station, zelfs Rik! Dikke proficiat eerste bonen verdiend. In Olen stappen de laatste twee op en zijn we voltallig. Even later geven we de eerste opdracht. Zonder zeuren vliegt iedereen erin: ze moet immers ingeleverd worden ten laatste 1 minuut nadat onze trein het station in Lier verlaten heeft. Voor de meesten was dit geen probleem... Al hadden we toch enkelen die hun blad terugvonden ergens in Berchem, eentje was naamloos: jammer: geen bonen! Vanaf Berchem ging het richting Oostende. Bij elke halte gaven we de nodige tips voor een latere opdracht. Een goed luisteraar wist dat er in Beveren een voetbalploeg is, dat Lokeren begint met look, Sint-Niklaas lijkt op Sinterklaas, dat Gent Dampoort alfabetisch en in 't echt voor Gent Sint-Pieter komt, dat Brugge een mooi Belfort heeft en dat B en B wel makkelijk onthoudt en dat je daarna in Oostende komt. Daar aangekomen wilden we de bagage even achterlaten op de avondschool die ook overdag lesgeeft, maar dat was wat moeilijk. Wat later kregen de leerlingen een blinddoek en moesten ze zo de plaatselijke delicatessen ( mosselen) en andere proevertjes benoemen. Het ene werd al met wat meer enthousiasme onthaald dan het andere. De granaatappel leek op kamperfoeliebesjes (wat dat dan ook moge zijn), olijven lust niet iedereen, zoute koekjes leverde de vraag: 'was da?'op. De omstaanders genoten mee van de gekkebekkenshow tussen de rode blokken op de dijk van Oostende. Een overvolle tram bracht ons daarna in Bredene. De kamers werden geïnstalleerd en op A's en Oh's onthaald. Iedereen was in zijn nopjes... Het weer was te mooi om binnen te blijven dus trokken we met schopjes en emmertjes naar het strand. Mooi om zien hoe enthousiast onze jongens (en Yana) er invlogen om een zandkasteel geïnspireerd op eender welk cultureel bouwwerk te construeren. De ene groep koos het vrijheidsbeeld van New York, met wat Jonathaanse kenmerken. De anderen deden een verdienstelijke poging om de tempel van de Maya's : Chichén
Itzá na te bouwen. Ongelooflijk.. beide zo mooi. Klein minpuntje: voor het versieren trokken enkele leerlinge 2 sprietjes helmgras uit, wat voor een plaatselijke toerist met Duits accent een natuurramp zou veroorzaken... Enfin... de kunstwerken waren meer dan de moeite. Ondertussen was ook Fons gearriveerd met een aanhangwagen materiaal. Gelukkig is dat met 29 mensen snel leeggeladen. Nu we alles hadden, kwam de eerste echte toets voor het vak aardrijkskunde. Ze leerden eindelijk België kennen. Nog nooit hebben we leerlingen die elkaar niet echt kenden (we hadden 3des en 4des gemixt) zo gedreven zien zoeken naar oplossingen voor het vak aardrijkskunde. De wil om het juist te doen was groot. Het einde van deze taak, betekende echter ook het einde van hun gsm-gebruik. Dit was een beetje moeilijk voor sommigen, maar de felgekleurde sokken deden dienst en alle GSM's belandden in de kast. Tijd om te gaan eten. De macaroni werd gesmaakt en het dessertje verdween ook snel. Aangezien het ondertussen regende, gooiden we onze planning ondersteboven. De gezelschapsspelen werden bovengehaald en de leerlingen stortten zich op allerhande leerrijke spelen. Mensen die denken dat de jeugd van tegenwoordig niet meer geïnteresseerd is in gezelschapsspelen, kan ik gerust stellen. Er werd duchtig gespeeld! De gitaar werd bovengehaald en enkelen zongen uit volle borst mee; anderen zaten gezellig wat te keuvelen. Sociale vaardigheden werden bovengehaald. Halfelf... tijd voor een verhaaltje, een Engels verhaaltje. De leerlingen installeerden zich met pyjama en knuffel in de speelzaal en luisterden met volle aandacht naar het verhaal: How to catch a star... Daarna kregen ze een 'tutje'... zodat ze rustig konden sabbelen terwijl ze meegenomen werden in het verhaal van de regenboog. Slaaplekker, leerlingen... Wij gaan nog wat vergaderen: al moet ik zeggen dat de leerkrachten het extraatje van het huis wel kunnen smaken. Schol!
