Ok,
ik moet toegeven. Mijn plannetje ging niet helemaal zoals verwacht. Ik bedoel
technisch gezien ging het exact volgens plan. Mijn broers wilde vertrekken, ze
vonden mijn beker in Benjamins rugzak, hij werd beschuldigd van diefstal.
Waar
ik geen rekening mee heb gehouden is dat mijn broers blijkbaar wel van Benjamin
houden en Juda wou zelfs zijn leven opofferen om Benjamin toch mee naar huis te
kunnen nemen.
Hij
vertelde mij dat hij het niet aankon om vader nog eens verscheurd van verdriet
te zien. Dat hij het niet aankon om onze vader nog eens een favoriete zoon te
zien verliezen.
Het
raakte mij diep vanbinnen. Ik besefte dat ze kapot waren van schuld. Dat ze al
deze jaren met een enorm schuldgevoel gezeten hadden. Dat het allemaal in een
opwelling gebeurd was.
Ik
kon het niet meer aan, ik heb verteld wie ik was. (natuurlijk waren zij stom
verbaasd) Ik zei tegen hen dat ze onze vader moesten gaan halen en dat zij en
hun families hier konden komen wonen in Egypte, ik zal er wel voor zorgen dat
zij veilig blijven.
Ik
denk dat het waar is wat ze zeggen, het bloed is inderdaad dikker dan water. Dit
is echt iets wat ik nooit verwacht zou hebben.
Misschien
wel Tot later!
17-12-2012, 00:01 geschreven door King of Dreams 
|