Oef, we zijn er geraakt... Voor de eerste keer, bij de kapper, met Vic... Ik stel het al heel lang uit... Te lang, want zijn haar hangt bijna in zijn oogsjes!
Er waren 4 kindjes bij de kapper, en het begon als een beetje kijken naar de kindjes. 1 meisje (rond de 4 jaar) vroeg aan hem hoe hij heette, geen antwoord en Vic liep weg. "Hij heet Vic" zei ik dan maar. Intussen vond Vic een boekje met auto's in waar hij in ging snuisteren. Het meisje legde zich naast hem op de grond en zei "Mooie auto's hé Vic?". Weer geen reactie van zijn kant, want hij werd zo opgeslorpt door al die mooie blinkende sportkarren in het boekje.
Even later ging het meisje naar huis met haar mama. "Daaag iedereen, dag Vic". Ze deden de deur dicht en Vic riep "dadaaaa" (want voor Vic is iemand pas weg als de deur achter de persoon in kwestie dichtgaat). Aan het grote raam ziet hij hoe het meisje in de auto stapt en ze wegrijden. Vic zet het op een krijsen... Hij wilde ook wel "mee" met de "awto"...
Dan is het zijn beurt, meermaals deze week heb ik hem proberen uitleggen dat de kapster zijn haartjes gaat knippen. Natuurlijk begrijpt hij er niks van, maar ik kan maar proberen denk ik dan. Hij wil niet op de stoel. Dan maar op mijn schoot. Intussen voer ik hem koekjes en knipt de kapster stukje bij beetje zijn wilde haartjes eraf. Ze is erg lief tegen Vic en heeft veeeel geduld, zegt hoe flink hij wel is en dat hij een knappe jongen is. Vic ondergaat het allemaal, een beetje gelaten het ene moment en opstandig het andere moment, maar het lukt. Tenminste, totdat de tondeuse tevoorschijn komt... Hij brult, krijst en stampt. Ik vraag aan de kapster of ze het niet gewoon kan knippen zonder tondeuse. "Ja hoor" zegt ze, en ze gaat verder met de schaar aan de slag. Even later is Vic klaar... Zo opgelucht als iets springt hij bijna uit mijn handen.
Terwijl dit allemaal gebeurde zag ik andere mensen kijken, staren bijna en fluisteren. Ik hoor ze bijna denken "amaiii wat een lastig kind, dat moest de mijne eens zijn!". Heel moeilijk voor mij om niet te zeggen "zeg maar hardop hoor!". Op zo'n momenten voel ik me ZO ONTZETTEND BOOS worden vanbinnen! Alsof het allemaal nog niet moeilijk genoeg is heeft iedereen zijn oordeel meteen klaar. Snel betaal ik en maak me uit de voeten. Vic staat te trappelen en te fladderen want hij mag weer in de "awto". Wat een avontuur!
