Vandaag ben ik met mijn overbuurvrouw 2 uurtjes gaan shoppen hier in Turnhout, er even tussen uit, twas wel gezellig. Maar eens thuis gekomen ga ik weer kapot van die pijn Had vannacht ook een sms gestuurd naar je, maar nog zonder reactie daarop. Het is morgen, net n week gedaan en dat is al een week waarin ik per nacht nog amper 3 uurtjes slaap, veel te weinig, maar kan gewoon de slaap niet vatten en lig de hele tijd te denken, te huilen. Hopen doe ik dag in dag uit, dag en nacht, hopen dat jij de weg terug vindt en we opnieuw kunnen beginnen. Ben er ook ondertussen wel achter gekomen dat ik je vrijer moet laten, want dat jij daar wel belang aan hecht en dat is dan ook belangrijk voor mij, zo blijkt nu. Verder gewoon thuis gezeten en weer de hele tijd aan het denken, hopen..
Ik mis je dag en nacht, elke seconde van de dag. Ik hou van je xxx
Pff slechte nacht gehad, weer ziek, weer slecht geslapen,... Het doet toch allemaal zo ontzettend veel pijn.. Elke dag, is een dag waarin ik hoop koester dat het weer goed komt, de hoop die jij ook koestert want je weet dat ik het zo maar niet opgeef he lieve schat. Gisteren eventjes weggeweest een terrasje gaan doen met n vriendin maar was dan op een uurtje ook weer wel terug. En nog een vriend van jou tegen gekomen en die vroeg hoe het met me ging enz. Veel doe ik dus niet, mijn gedachten gaan constant uit naar jou, elke seconde van de dag, naar de momenten dat wij samen hebben gehad, naar die 10 maanden van ons leven, naar onze reis die hopelijk nog komen moet, ... Dingen waar jij nu ongetwijfeld ook allemaal aan denkt. Ik had je gisteren ook nog gezien, maar jij mij niet, jammer genoeg. Ik mis je elke seconde meer & meer. Ook werk ik nog steeds aan mezelf, want ook dat geef ik niet op, zoals ik je beloofd had. Op de eerste plaats voor mezelf op de andere plaats voor jou, voor ons. Ik laat het vertrouwen terug opnieuw groeien. Mijn kamer ligt er nog altijd hetzelfde bij van toen de laatste keer dat jij er was, bed opdekken kan ik niet, ... Ach ja ... We hopen, hopen & hopen...
Pff, Weer een hele moeilijke nacht achter de rug gehad, bijna niks geslapen en doodop. Elke nacht lig ik te denken aan vanalles en nog wat, te huilen, ... Het doet zo ongelooflijk veel pijn! Jij was en bent het mooiste deel van mij, ik blijf hopen en ervoor vechten, dat die leegte weer word gevuld. Ik ben van een paar dingen ook tot conclusie gekomen vannacht-vandaag, als je me nog een kans wilt geven, dingen waar ik me nu van bewust ben, want dat het anders nooit zal veranderen. En nog steeds werk ik aan mezelf, dat weet je. Normaal zou je nu mee op de kindjes passen, zouden we samen misschien gaan zwemmen,... Dat waren zo'n mooie momenten.. Elke dag - seconde zonder jou, duurt een eeuwigheid lang. De pijn voelt verschrikkelijk, dat gemis, die leegte, ... Ik weet met mezelf gewoon geen blijf meer, loop tegen de muren op. En weeral ziek geweest vannacht. Maar jij ziet ook af, dat weet ik, want het is hard en het doet pijn. Lieve schat, Ik mis je meer & meer. Maar de hoop op die kans blijf ik koesteren en zal ervoor vechten, opgeven zal ik niet.
Te klein ben ik om te begrijpen, Te klein ben ik om te weten, Te klein ben ik om je te verliezen, Groot ben ik om voor jou te vechten & van je te houden! Ik mis je zo lieve schat!
Het is nu 3 dagen geleden dat je die moeilijke, zware beslissing nam. Ik heb het er énorm moeilijk mee, maar jij ongetwijfeld ook, dat weet ik. Je weet, "je meisje" geeft de moed en de hoop niet op en ik weet dat je ook hoopt dat het allemaal weer goed komt en je de weg terug vindt. In die tussentijd kan ik verder aan mezelf werken en bewijzen dat ik het oprecht meen met jou, zodat jij de kans krijgt om de weg terug te vinden. Het doet zo'n pijn, het is zo hard.. Na 10 maanden jou moeten afgeven... En alweer springen de tranen in m'n ogen. Heb al 3 énorm moeilijke dagen achter de rug, verdriet, pijn, ziek, ... Ik gun je de tijd die je nodig hebt & ik zal aan mezelf blijven werken, dat beloof ik je, want opgeven ken ik niet & zeker niet als het om jou, om ons gaat, dat weet je. Ik vecht ervoor, dag na dag en dat zal ik blijven doen. Alles is nu zo leeg zonder jou, geen lach, geen arm om me heen die zegt; "ik hou van je", Geen "tot morgen", Geen kus, Geen knuffel, ... Het doet vreselijk veel pijn, echt waar. Jij was, bent én blijft mijn passie & mijn kracht, dé zin van mijn bestaan en dat geef ik niet zomaar op. Samen al zoveel mooie momenten gehad bv. ons weekje zee in oktober & ... onze reis naar Turkije, die hopelijk nog komen moet.. Ik sleur me door de dagen heen, omdat ik moét, niet alleen voor mezelf, maar ook voor jou. Ook hier thuis enz hopen ze dat het allemaal weer op z'n pootjes terecht komt, want ook zij missen je énorm. Ik mis je zo ontzettend hard lieve schat...! En natuurlijk ook die schattige puppy oogjes van je. Hoop, dat is wat ik koester, dag na dag, seconde na seconde... De leegte zonder jou kan ik echt niet beschrijven, ik mis je zo! Ik geef niet op & zal voor je vechten!
