Voor de vierde boekbespreking van Nederlands heb ik het boek" Soap" van Paul Mennes gelezen.Toen ik de achterflap van het boek las, raakte ik zeer geïnteresseerd.De achterflap begon met een beschrijving van drie woorden : "cynischer,grappiger en sneller dan zijn debuut Tox". Deze drie woorden spraken mij aan ,samen met de korte samenvatting van het boek op de achterzijde.
David Tenea gaat, het hoofdpersonage, aan de universiteit studeren omdat hij gehoord had dat de mooiste jongen uit zijn klas daar biologie ging studeren. Uiteindelijk blijkt dit niet waar te zijn en David begint zich meer en meer te vervelen en lessen te missen.Toch weigert David terug naar huis te keren en zoekt hij werk in de McPhisto, de plaatselijke hamburgerketen, zodat hij zijn kamer in de stad kan blijven betalen.In de Caravaggio, een nachtclub, ontmoet hij Graziëlla die eigenlijk een jongen is, genaamd Raoul. Ze worden vrienden en spenderen tijd met elkaar. De titel van het boek verklaart zichzelf want net als in een soap op de televisie, vertelt Mennes het leven van David waarin al zijn familieleden in voorkomen en beschrijft hij de dagelijkse routine van David.De schrijfstijl van Mennes is ongeveer hetzelfde als in Tox. Mennes houdt zich niet aan het vaste algemene Nederlandse taalgebruik, maar schrijft zijn dialogen alsof het gesprekken zijn tussen jongeren van deze tijd met anderstalige woorden en uitdrukkingen. Deze stijl is verfrissend en vernieuwend, maar soms zijn de dialogen te complex door het rare taalgebruik waardoor je trager begint te lezen en sneller afgeleid bent.De dagelijkse routinebeschrijving is ook anders dan je normaal bent, zoals aapjes of koala's levend roosteren aan een tafel in een restaurant.Hierdoor laat Mennes een andere kant van de maatschapij zien, een kant die bestaat , maar die in de schaduw staat door de de conservatieve houding van het volk.
Mijn mening over het boek is verdeeld.De cynische, grappige en soms ruwe dialogen intrigeren me, maar het algemene verhaal dat verteld werd in die 127 bladzijden was niet vervullend genoeg. Een van de redenen hiervoor is omdat Paul Mennes wel degelijk het boek schrijft als een soap en naar mijn mening zijn soaps, op televisie of papier, saai.Alhoewel de hoofdpersonages wel goed gevonden zijn en de jongeren die het boek lezen kunnen zich er zeker mee identificeren.Een voorbeeld hiervan is dat als je gaat studeren je enorm geïnteresseerd bent, maar na enige tijd realiseer je dat het eigenlijk niets voor jou is, maar je wil niet toegeven aan je ouders om een gevoel van teleurstelling te vermijden en je trots te beschermen, net als David.
Ik ben ervan overtuigd dat sommigen die het boek zullen lezen , gechoqueerd zullen zijn door het taalgebruik en de scènes , maar dat was bij mij niet het geval. In de toekomst zal ik zeker nog een boek van Paul Mennes lezen.
