Hey Hey lieve lezers thuis,
Ik heb mij nog even achter de computer gezet voor een blogberichtje te schrijven. We hebben weer twee super weken achter de rug.
Op het verloskwatier is het lekker druk. Ik heb deze week nachten gedaan en het levert resultaat op. De laatste drie nachten heb ik zeven bevallingen mogen doen
geweldig. Het is leuk om nachtdiensten te doen. Soms is het één hectische chaos en dan kan het geroep van de moeders zelfs op de zenuwen werken. Maar we hebben ook momenten dat het rustig is en we onder de studenten en vroedvrouwen gezellig een tasje chai kunnen drinken tot er weer iemand Sister, Sister begint te krijsen. Mijn beperkte woordenschat swahili om de moeders aan te moedigen is helaas nog niet zo uitgebreid: Scuma Mama, scuma
fanya vizuri, twende twende!
Er worden veel gezonde kleintjes geboren maar er zijn er ook veel ernstige trieste gevallen. What a night hebben we gisteren verschillende keren tegen elkaar gezegd. But it is a good experience
isnt it? Dat kan ik dan alleen maar beamen, een ervaring is het wel.
Terwijl Elsbeth bezoek kreeg van haar vriend, zijn Willem, Bart, Seline en ik in het weekend naar nairobi getrokken. Het is een groot verschil met Mombasa. Zo proper dat Nairobi is en het oogt een stuk rijker. Na een dagje in de hoofdstad hebben we de matatu richting naivasha genomen en van daar uit het meer van Oloiden bezocht. Het meer staat bekend voor de vele flamingos die er zitten. Het toppunt van de trip blijft wel ons bezoek aan het park Hells Gate. s Morgens vroeg, zes uur zijn we met onze hypermoderne gehuurde mountainbikes naar het park vertrokken. Seline en ik al snel in de achtervolging van de twee kerels. We begonnen al direct een beetje te twijfelen aan ons geweldig idee om het park met de fiets te bezoeken, maar het is een aanrader. Op soms nog geen tien meter afstand zagen we zebras, giraffen, wrattenzwijnen, antilopen, buffels. We waren zo verrast, echt grappig: Waaw, woow, amaai, dees is echt geweldig, man man, ongelooflijk. Het was een super Kenia moment! De grote Njorowakloof in het park hebben we te voet gedaan. Een dagje fietsen bij deze temperaturen is niet te onderschatten, tegen de middag hebben we wel even op de tanden moeten bijten. Seline en ik 'with their sporty legs (volgens een local toch;) achter de jongens aan. Een goede fietstocht en vijf liter water later hebben we de uitgang bereikt en onze dag afgesloten met de mooie quote van onze held Bart: Als da de Hell is, wordt het dringend tijd om te zondigen zunne
Na de drie dagen samen zijn we dan opgesplitst: Bart is met een Oostenrijkse kompaan richting Mount Longonot getrokken, Willem en Seline noordelijk naar Kisumu en ik terug richting Mombasa.
Ondertussen is de african dress van Elsbeth en mij ook klaar. Het heeft wel heel wat moeite gekost voor de naaister. Onze eerste reactie was: wat is da voor een patattezak (sorry voor het plat limburgs).We want it shorter and very, very tight, please. We zijn een hele namiddag in de naaister haar shop geweest: passen, stikken, passen, stikken
Op het einde waren we het passen gewoon beu en kon die scheve mouw mij dan ook niet veel meer schelen. We zijn uiteindelijk wel tevreden. Het Afrikaans motiefje gaat in België misschien alleen een beetje te hard opvallen, maar felle kleuren zijn volgende zomer toch in de mode
niet? Aan alle 'professionele' naaisters thuis: Evelien, Kaat, Verolien, tante Leen, tante Maria
als ik jullie plezier kan doen met een afrikaans stofje, let me know.
Er is er ook eentje jarig geweest. Elsie is vijfentwintig geworden, dat vraagt voor een feestjeeeeuuh! Als verrassing hebben we bij één van onze buren Philippe een barbecue georganiseerd. In februari barbecueën en om twaalf uur een duik in the pool, het is eens iets anders! De verjaardagstaart was ook leuk op zijn Keniaans. De fel roze kleur van de slagroom oogde wel mooi maar ik denk dat we toch allen onze patisserie verkiezen.
De laatste twee weken zetten zich morgen in en we beginnen allen een beetje te beseffen dat het bijna voorbij is
nog zoveel things to do en nog maar één weekend left.. ai ai.
Ik vrees wel dat dit een van onze laatste blogberichten zal zijn,
heel veel groetjes en tot in het koude belgenland!
Nele
Fotos:
https://picasaweb.google.com/100385788799864868759/KeniaNogSteedsVerrassend?authkey=Gv1sRgCMv71IKj7L7TWw&feat=directlink
12-02-2011 om 22:56
geschreven door Kenia2010
|
