|
Ik werk nu al een kleine 10jaar in de horeca, zijnde; in de keuken.
Ik ben -zonder enige kennis- begonnen als keukenhulp.
Naarmate de jaren vorderden namen mijn interesse en leergierigheid toe, het werd niet alleen mijn werk maar ook mijn hobby.
Een tijd leek ik wat ter plaatse te blijven trappelen, andere zaken namen soms wat de bovenhand waar ik dan meer mijn aandacht aan schonk.
Mijn werk, mijn hobby leek ik soms wat te bevriezen..
Wat eerst een bevrijding, een uitlaatklep was, werd stilaan meer een gewoonte..
Maar op een bepaald besloot ik voor mezelf dat ik iets moest ondernemen, dat ik klaar was voor een volgende stap, een grote stap, zo blijkt; de overstap.
Van een simpele tea-room/restaurant naar een 1ster-restaurant.
Ik kreeg de kans en probeer ze momenteel ten volle te benutten. De ene dag gaat dat wat beter dan de andere.
Goed is net niet goed genoeg, alles moet en zal beter.
De grens trekken is voorbarig, ik richt me gewoon op het oneindige, grenzenloos vanaf nu..
Het verschil en de uitdaging is groot maar net dat boeit me.
Grenzen verleggen, gelijk hoe.
17-10-2010, 00:00 geschreven door kevano 
|
