Toen ik hoorde dat wij een voorstelling mochten maken rond de bouwsteen 'ruimte' had ik echt iets in mijn gedachten rond, vrijheid, vliegen, lucht,... En ik had zelf al een klein scenario in mijn hoofd. Maar hoe meer en meer ik erover nadacht, hoe minder ik achter mijn eigen idee stond om daarover een voorstelling te maken. Vervolgens probeerden we tal van andere manieren om toch maar tot een onderwerp te komen. Dat verliep vrij moeizaam vond ik en alles kwam zeer traag op gang Tot dat Alexander een boeiend prentenboek had gevonden achter de glazen deur. Dit prentenboek ging over een wasmachine. We begonnen allemaal te fantaseren wat er zo al in een wasmachine gebeurt en al vrij snel kwamen we tot tal van ideeën!
In het begin was het voor mij vrij moeilijk om me zo volledig te geven, want buiten de toneelstukken op sneeuwklassen, heb ik nog maar bitterweinig op een podium gestaan. Maar na meerdere keren oefenen, begon ik mij al meer op mijn gemak te voelen. Ik moet eerlijk zijn en ik vind dat wij een geslaagde theatervoorstelling hebben neergezet. Wij zochten met zn allen naar manieren om alle aspecten van muzische vorming aan bod te laten komen. En dit lukt toch vrij goed:
-muziek: Alle liedjes hebben wij zelf ingezongen en werden door Alexander geschreven. Joke en ik maakten een ritmisch muziekstukje (percussie).
-woord/poëzie: Alexander en Hanne hadden een woordenwisseling tijdens de voorstelling die via cadansen, intonaties en rijm werden voorgesteld.
-dans/beweging: Onze voorstelling was overgoten met dans en beweging, op elk liedje hadden wij een dans die vooral Steffi in elkaar had gestoken.
-beeld: We maakten decors en kostuums die te maken hadden met onze voorstelling, we maakten een enorm grote wasmachine, en een wasmachine op werkelijke grote. Ook maakten we kostuums voor de voorstelling. Vooral Steffi en ikzelf hielden ons daarmee bezig.
Ik ben zeer tevreden over het resultaat van onze voorstelling, ook de kinderen en mentoren van onze stageschool De boomhut waren dol enthousiast.
Het productieproces is niet altijd verlopen zoals ik had verwacht, soms waren er onenigheden, afspraken die plots niet doorgingen of niet werden nageleefd (stiptheid). Uiteraard is het logisch dat in een groepswerk de één al wat meer doet dan een ander, maar soms had ik het daar tijdens de keuzemodule toch erg moeilijk mee. Maar over het algemeen mag ik niet klagen, want alles viel uiteindelijk op zijn plooi en onze voorstelling mocht er zijn.
Ik vond dat wij een zeer toffe groep hadden. Ieder van ons had zijn talenten; Joke en Alexander zijn zeer goed in muziek, zij zochten samen naar liedjes die we konden gebruiken tijdens de voorstelling en Alexander wist er steeds weer een mooie, passende tekst bij te vinden. Steffi kan enorm goed dansen en choreografieën uitwerken, die ze vervolgens aanleerde aan ons. Dat deed ze op een uitmuntende manier, want een dansje aanleren aan mij is niet zo van zelfsprekend J Ikzelf kon me vrij goed vinden in het uittekenen van de kostuums en decors. En Hanne haar troef was dat ze zon beetje van alle markten thuis was, ze kon ons dan ook telkens bijspringen.
Dit alles was dan ook tijdens het uitwerken van de workshops en ateliers vrij handig. Elk van ons nam een domein van het muzische voor zijn rekening. (Alexander drama, Joke muziek, Steffi dans en beweging, Ik (Emmie) beeld) Hanne hielp steeds waar nodig.
Wat ik het moeilijkst van al vond, was onze bouwsteen Ruimte. Het was niet altijd evident om ruimte in onze voorstelling, workshops, ateliers te steken. Vooral voor drama en muziek leek me het vrij moeilijk om daar ruimte in te steken. Gelukkig hadden we twee mensen in onze groep die er wel wat van kenden!
Ik ben ervan overtuigd dat ons project voldoende vernieuwend was, ik heb zelf nooit dergelijke voorstelling gezien. En in mijn lagere school nooit zon muzische project gehad. We merkten dat onze mentoren, directeur en leerlingen van de stageschool enorm tevreden waren. Dat hoorden we aan de lovende commentaren en de vele bedankingen.
Voor mij leverde dit project alleszins veel vernieuwende muzische inspiratie op. Ik wist niet dat je rond één bouwsteen zoveel kon doen. Door de samenwerking met de andere leden van mijn groep, en de vele ideeën van de docenten, is mijn visie op muzische werken in het algemeen enorm toegenomen! Ik heb zeer veel bijgeleerd door deze module en kan ontzettend veel meenemen naar later toe! Als ik nu een onderwerp hoor, waarrond ik bijvoorbeeld op stage moet werken, ga ik meteen gaan brainstormen Wat kan ik allemaal doen?, terwijl dat voorheen was : Help! Wat kan ik daarmee doen?. Ik heb ook geleerd dat wanneer je samen zit met anderen, je veel bijleert! Je gaat samen opzoek naar dingen, je werkt het samen uit. Je komt tot een veel mooier geheel als je samenwerkt met anderen. En voor mij is dat een hele verrijking, want ik weet van mezelf dat ik graag veel voor mijn eigen rekening neem, en nu weet ik dat het ook anders kan
Ik vond de gehele keuzemodule een enorm boeiende ervaring en unieke kans!
Deze morgen werkte ik verder aan de pecha kucha voorstelling. Deze is nu af, vervolgens verdeelden Joke en ik de tekst en de dia's. Nu wordt het flink oefenen!
In de namiddag verzamelde ik alle bestanden die op cd-rom gezet moesten worden. Wat toch wel wat tijd in beslag nam... Zeker het op cd-rom zetten, was voor mij nieuw ... Dat ging gepaard met heel wat gesukkel...
's Avonds maakte ik mijn reflectie van de voorbije keuzemodule, oefende ik mijn pecha kucha in en verzamelde ik al mijn materiaal voor mijn kijkkast. Hopelijk wordt het morgen een geslaagde evaluatiedag...
Deze middag werkten Joke en ik lustig verder aan onze 'pecha kucha'. We zochten bruikbare en passende foto's, want we waren eigenlijk wat verkeerd te werk gegaan. We hadden vooral tekst in onze powerpointpresentatie en dat was niet de bedoeling van een pecha kucha. Hij is zo goed als af, morgen zal ik me storten op het afwerken van de presentatie en uitzoeken hoe ik ervoor zorg dat elke dia 20 seconden blijft staan, want vandaag had ik blijkbaar iets verkeerd gedaan, wat er voor zorgde dat onze powerpoint in 5 seconden volledig was afgespeeld... en dit zou maar een zeer korte presentatie zijn anders...
Vandaag was een zeer leuke dag! Ik had een hele toffe groep om mee te werken. De leerlingen waren zeer enthousiast en erg geïnteresseerd in de verschillende technieken die er bestaan om ruimte op je blad papier te creëren. Ik ging met hen op zoek in prentenboeken naar ruimte in tekeningen. We vonden een 7-tal verschillende technieken (enkele meer dan voor het 1ste, 2de en 3de leerjaar) - van licht naar donker - van groot naar klein - van detail naar grof - schaduwen - 3D - overlapping - afsnijding Ik leerde hen dat je ook met kleurpotloden mooie effecten kan maken door te mengen, overgangen te maken, met licht en donker te werken... Dit mochten ze uitproberen op een blad papier. Voor mij was het gelijk wat ze tekenden, maar ze moesten de verschillende technieken gebruiken die ze leerden. Ik moest duidelijk zien dat er ruimte in de tekeningen zat.
Vervolgens kregen ze van mij de opdracht voor het toonmoment; kledij tekenen op een originele manier. Én er voor zorgen dat er ruimte, speling in de kledij zat. De gemaakte werkjes presenteerden we aan een waslijn...
Deze morgen had ik wat schrik dat de leerlingen van het 4de, 5de en 6de leerjaar onze voorstelling wat te kinderachtig zouden vinden, maar dat was voor niets nodig. Integendeel! De leerlingen waren zelf nóg enthousiaster dan vorige week! De voorstelling was alleszins een succes! We kregen zeer veel complimentjes van leerlingen, leerkrachten en andere stagiaires. Dat doet deugd!
De workshops verliepen ook heel goed! Enkele sfeerbeelden...
Deze middag gingen we naar het provinciedomein 'Boverbos', waar we uitleg kregen over de muzische koffers die ter beschikking waren. Eerlijk gezegd wist ik niet dat er muzische koffers bestonden (op de fluokoffer na), ik wist wel dat er werokoffers waren bij de provincie. Dus voor mij was het zeker interessant, we kregen ook een boekje met daarin de verschillende muzische koffers. Dit boekje houd ik zeker bij naar later toe, je weet nooit dat ik eens een thema of project heb, waar ik één van de muzische koffers kan gebruiken, of als ik zelf eens een project wil opstarten rond een muzische koffer...
Na de uitleg over de muzische koffers haastten wij ons naar het station, want daar moesten wij onze trein halen richting Gent. In Gent aangekomen zochten we nog snel een frituur om toch iets binnen te hebben voor we het theater binnen gingen. Het was een nieuwe ervaring voor mij om deze hedendaagse muziek, dans... te interpreteren voor mij. Eerlijk gezegd ik begrijp er nog steeds niet zo heel erg veel van, maar ik moet eerlijk zijn; ik ben vrij blij dat we deze kans kregen om naar deze 'speciale' voorstelling te gaan kijken, want uit mezelf zou ik hier nooit naar toe gaan. Het was een leuke avond!
Deze morgen spraken we om kwart voor 8 af aan De boomhut. Eerst ging ik naar mijn 'kliederkot' en zette ik mijn materiaal klaar die ik die dag nodig had. Om 20 voor 9 kwamen de eerste kinderen naar de grote zaal, waar we hen in groepen indeelden.
Eerst deed ik met mijn leerlingen (17 kinderen) een kennismakingsronde, want ik moest er tenslotte toch een gehele dag mee werken, en dan ken ik hen liefst bij naam. Ik vroeg hen waarrond we gisteren werkte en waarrond we vandaag ook opnieuw zouden rond werken. Ik vertelde hen wat er vandaag van hen werd verwacht en overliep snel eens de dag.
Vervolgens verzamelden we ons rond de instructietafel, waar we in prentenboeken keken en ik hen liet aanduiden hoe de tekenaar ruimte op zijn blad probeerde te creëren. Ik liet zoveel mogelijk uit de kinderen zelf komen, want zo onthouden ze het het best. Dan toonde ik hen met één enkel potlood de verschillende technieken om ruimte op je blad papier te creëren. Voor de eerste graad en het derde leerjaar, beperkte ik me tot een 4-tal technieken; - schaduwen - van detail naar grof/wazig - van groot naar klein - van licht naar donker Ik liet hen op een blad papier allerlei dingen tekenen, door elkaar, ze moesten slechts met 1 ding rekening houden en dat was er op te letten dat er ruimte zichtbaar was op hun blad. Ik merkte dat het voor sommigen wel moeilijk was, er waren 1 jongentje van het eerste leerjaar, die het totaal niet onder de knie had. Maar ikzelf vond hem ook wel erg klein voor een eerste leerjaar. Dus het had best gekund dat hij een jaar had overgeslagen, maar dus in zijn motoriek nog neit helemaal mee was... Maar bij andere leerlingen was ik dan weer erg verrast. Er waren zeer mooie resultaten. Er waren er zelf 2 (wel van het derde leerjaar) die reeds met afsnijding en overlapping werkten. Ik had daar bewust nog niet teveel over verteld, omdat dit vrij moeilijk is, daarom was ik wel erg geschrokken en dus aangenaam verrast!
Na de speeltijd legde ik hen de opdracht uit en konden de leerlingen aan de slag. De meeste leerlingen waren voor de middag nog niet klaar met hun werk en kregen na de middag nog even de tijd om verder te werken. De leerlingen die reeds klaar waren, hielpen mij om de werkjes en enkele kledingstukken aan de waslijn te hangen (die gespannen was door de ruimte). Op het einde van mijn atelier besprak ik met de leerlingen de werkjes en vroeg ik hen wie tijdens het toonmoment iets wilde vertellen wat wij die dag hadden gedaan. Er waren 3 leerlingen die iets wilden vertellen.
Tijdens het toonmoment konden we genieten van de verschillende ateliers en ik merkte dat de leerlingen het leuk vonden en er duidelijk iets van hadden opgestoken!
We spraken reeds om 7.30uur af aan het KHBO, waar we aan een avontuur begonnen wanneer we met de reuze wasmachine van het KHBOgebouw richting De boomhut wandelden. We kregen zeer veel bekijks van de andere weggebruikers! Toen we daar aan kwamen zetten we alles klaar voor onze workshops, en voor de voorstelling. Ik ging op zoek naar klei en die vond ik wel vrij snel in het eerste leerjaar. Ik zette alles klaar in mijn 'kliederkot'. Ik stelde een U-vorm op voor de banken en had ook nog ruimte om in een kring te praten met kinderen (een andere ruimte waar er stoelen in een kring stonden. Terwijl ik mijn lokaal klaarzette, keken de anderen voor de muziekinstallatie. Er was toch even paniek wanneer bleek dat de muziek niet echt luid kon staan. Gelukkig kwam er een redder in nood op het laatste moment en bleek er slechts 1 knopje verkeerd te staan.
Toen kwam het langverwachte moment... onze voorstelling spelen! Man, was ik even zenuwachtig! We speelden de voorstelling (we zongen niet live, omdat het niet op alle liedjes haalbaar was, bijvoorbeeld Jokes introliedje, was veel te hoog om zo luid te kunnen zingen en Alexanders 'Pak hem dan' liedje was dan weer te laag om te luid te zingen'. Daarom verkozen we om gewoon extra luid mee te zingen met de muziek die speelde door de boxen. En eigenlijk was het een geslaagde voorstelling vond ik, de kinderen waren alleszins laaiend enthousiast!
Na onze voorstelling werden de leerlingen ingedeeld in groepen (Hanne had de groepen ingedeeld op voorhand; klasdoorbrekend). En gingen de leerlingen mee met hun aangestelde persoon (ofwel Alexander, ofwel Joke, ofwel Steffi, ofwel ikzelf). Ik ging met mijn leerlingen naar het 'kliederkot' waar ik aan mijn workshop begon. Het verliep eigenlijk zeer vlot, de leerlingen vonden het leuk om met klei te werken en ze begrepen ook goed hoe ik de bouwsteen 'ruimte' ter sprake wilde brengen. Dit deed ik door hen zeer specifiek te laten verwoorden waar hun -uit klei geboetseerd- kledingstuk lag in de wasmachine. Na de eerste workshop, bracht ik de leerlingen naar hun klas terug, want het was reeds tijd om te eten.
Tijdens de middagpauze, ruimde ik het lokaal wat op en zorgde ik dat alles klaar lag voor de volgende workshops.
Na de middag was het tijd voor de tweede workshop, na de tweede workshop brachten we de kinderen terug naar de grote zaal waar we dan de volgende groep kinderen meenamen. Eigenlijk was dit wel vrij goed georganiseerd, want we konden de leerlingen moeilijk alleen laten doorschuiven. In de namiddag ging alles vrij snel en de leerlingen vonden het wel vrij tof geloof ik!
Na de workshops gingen de leerlingen opnieuw per klas zitten, 1 klas ging bij Steffi zitten, 1 bij Alexander en 1 bij Hanne, daar moesten de leerlingen hun top -3 op een blaadje zetten (ofwel beeld, muziek, drama of dans). Terwijl gingen Joke en ikzelf ons lokaal opruimen en materiaal zoeken voor de ateliers de volgende dag. Joke ging op zoek naar muziekinstrumenten, ik naar kleurpotloden en verf.
's Avonds verdeelden we de leerlingen in 4 groepen, we probeerden zoveel mogelijk rekening te houden met de keuzes van de kinderen, maar uiteraard was het niet mogelijk om iedereen zijn eerste keuze te geven. Het was wel mogelijk om iedereen zijn eerste of tweede keuze te geven.
Het was een leuke dag!
Meneer Crul nam foto's tijdens onze voorstelling, en Hanne tijdens de workshops, jammer genoeg was mijn batterij leeg, en konden er dus geen foto's meer worden gemaakt van mijn workshop...volgende week komt het inorde
Deze morgen werkte ik mijn vogel nog af met een extra laagje vernis.
In de namiddag kwam ik op het lumineuze idee om een kleine wasmachine te maken om tijdens de workshops de gemaakte kledingstukken uit klei erin te plaatsen. Zo kunnen de leerlingen ook verwoorden hoe de kleren ten op zichte van elkaar in de wasmachine voorkomen (bovenaan, onderaan, links, rechts, achteraan, vooraan...). Ze omschrijven welke plaats ze innemen in de ruimte.
Ik zocht ook in mijn bibliotheekje thuis naar prentenboeken waar duidelijk ruimte in voor komt. (Eerlijk gezegd niet zo moeilijk want in praktisch elk prentenboek proberen ze ruimte te creëren op hun blad.)
Ik overliep nog eens mijn workshop en herhaalde nog enkele keren de voorstelling door mijn hoofd... en besloot dat ik voor vandaag niks meer kon doen...
Deze middag spraken we af om onze voorstelling nog eens te repeteren vooraleer onze docenten en enkele medestudenten kwamen kijken. We maakten ook onze reuze wasmachine af met spanbandjes en sneden er ook de overbodige stukken karton af. Het ziet er al een stuk properder uit nu. Joke en ik oefenden ook nog eens ons ritmisch stukje met de moersleutels, zo konden we eens zien of het nu een ander effect heeft.
Eerst keken we met z'n allen naar de voorstelling van de groep die rond lijn werkt. Daar was zeer duidelijk de bouwsteen 'lijn' aanwezig. Er zaten hele toffe dingen in, waar ikzelf nooit aan zou gedacht hebben.Vervolgens was onze groep (ruimte) aan de beurt, ik was stiekem wel wat zenuwachtig, maar eenmaal ik bezig was, was ik verdiept in mijn rol, en ging alles vrij vlotjes... Ook de commentaren van de docentenen medestudenten waren vrij positief. Hopelijk zal dat maandag ook het geval zijn.
... Dat ging gepaard met heel wat gesukkel...
