Wat als.... twee woordjes die me nooit eerder in mijn leven konden boeien.
Altijd vooruit is het motto, achterom kijken heeft geen zin want wat voorbij is komt toch niet meer terug.
De enige manier om je leven in eigen handen te houden is een keuze te maken en daar het beste resultaat uit te halen. Blijkt die keuze om welke reden dan ook geen succes, dan heb je de macht om een andere keuze te maken en je leven te veranderen.
Het lijkt wel alsof ik mijn hele leven volgens die filosofie heb geleefd maar als ik eerlijk ben heb ik de kracht hiervan pas ontdekt 10 jaar geleden. Op dat moment gooide ik mijn leven om en koos op enkele maanden tijd resoluut voor een nieuwe relatie, een nieuwe job en een nieuwe woonplaats. En sinds toen kreeg 'wat als...' geen plaats meer in mijn leven. Niet omdat het perfect is, maar omdat het mijn keuze is en ik het kan aanpassen aan mijn wensen en verlangens.
Wat als... twee woordjes die onze toekomst in een verstikkende wurggreep houden.
Ze zijn er, als de haartjes die rechtop staan in je nek, als de radio die te zacht speelt zodat je het liedje net niet kan herkennen, als de rilling langs je ruggengraat in een donkere verlaten steeg... irrationeel, deprimerend, frustrerend en onredelijk.
Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest... en af en toe werkt die vrees verlammend, haalt het elke blik op de toekomst onderuit.
Wat als... de scan niet goed is?
Wat als... onze opties zo beperkt worden dat onze zoon een experiment zal worden?
Wat als... de bestraling hem zo beschadigt dat hij er zijn heel latere leven onder zal lijden?
Wat als... er geen later leven is?
Altijd vooruit, het motto onderuit gehaald door de angst voor wat voor ons ligt.
Hier en nu wordt het nieuwe motto, meer is er uiteindelijk niet, want wat voorbij is ligt vast en wat moet komen is onzeker voor iedereen, niet enkel voor ons.
Laten we daarom hier en nu beter maken dan wat voorbij is en vertrouwen op de hoop dat het mooiste nog moet komen <3
|