|
Wij wonen hier al een maand. "We survived" 100 dozen, een verkeerde verhuiswagen, ambtenaren, bergen documenten, verkouden kinderen,... Dus: "yes we can", Obama dixit.
Lars gaat eindelijk naar school. Het is niet diegene dat wij gekozen hadden maar het valt eigelijk mee, en het belangrijkste: hij is gelukkig :)
Inara is overdag heel blij maar wordt nog altijd dikwijls wakker 's nachts.
Gerd werkt hard en is zich aan zijn nieuwe uren aan 't aanpassen. Hij komt nu thuis eten, maar ne siësta zit niet in het programma, aangezien hij maar een uur pauze heeft.
En ik probeer alles in orde te krijgen (met de nodige steun van ons mama, thank god!!!). Er zijn nog altijd documenten die ingevuld moeten worden of van hier naar daar moeten gebracht worden, klusjes thuis (een serieuze klusjes man in Spanje vinden is geen gemakkelijke job).
Anyway, ik kan niet klagen. Ik zie de zon bijna elke dag, ik kom mensen tegen dat ik in jaren niet gezien had (shit, nu merk ik dat iedereen ouder is geworden...ik ook dus!), ik zie mijn familie bijna dagelijks en ...soms mis ik toch België...zijn wij mensen niet raar??!!
Allé, "besos para todos" en buenas noches,
Marta.
24-01-2009 om 01:25
geschreven door Kennes-Tena 
|
