|
Eergisterenavond was ik gebroken, ik voelde me zo ellendig dat ik niet wou eten en me helemaal opsloot.
Ik had mijn vriendinnen ingelicht dat ik en mijn lief uit elkaar waren. We hadden gebeld en afgesproken dat we de volgende dag iets zouden gaan drinken. Mijn gedachten verzetten, om te bekomen van de helse pijn die nog altijd door mijn hele lichaam werd gevoeld. Ik was blij dat ik mijn gedachten zou kunnen verzetten, want de komende dagen zou ik toch maar alleen thuis zitten... Ik zou mezelf enkel ziek maken met gedachten zoals wat als...
Bestaat er iets dat je zo kan breken, gelijk kan maken met de grond en tegelijkertijd weer de sterkste kracht uit je kan halen?
LIEFDE, ECHTE LIEFDE
Liefde kan mensen ziek maken, het kan mensen breken en zelfs doden. Maar wat liefde ook kan is helen.
Ik was aan het sturen met mijn lief over het feit waarom mijn pa hem nooit wou leren kennen. Een moeilijk en gevoelig gesprek.. tot ineens het onderwerp veranderde. Mijn lief zei dat hij een fout had gemaakt, het uitmaken. Ik geloofde het niet, ik was net helemaal gebroken en nu kreeg ik het nieuws waar ik altijd al bang voor was, om nog op te hopen.. Ik dacht dat dit een hele nachtmerrie was en dat ik nu gewoon weer wakker werd, maar dat was het niet. Het was werkelijkheid..
Mijn gevoelens van opluchting, blijheid en liefde konden niet op, maar mijn verstand zei iets helemaal anders. WAT ALS...
Wat als de twijfels die twee weken geleden opkwamen, en nu ineens weg waren, terugkomen? Wat als deze situatie zich volgende week herhaalt? Wil ik het risico wel nemen om weer gekwetst te worden, om weer de helse pijn te voelen die liefde kan teweegbrengen?
Mijn verstand wou niet mee. Ik twijfelde en dat merkte hij. In de berichten was het duidelijk, hij wou verder gaan en hij besefte dat hij me niet kwijt wou. Hij vertelde me vanwaar de twijfels kwamen. Hij was BANG.. bang dat ik iemand anders zou tegenkomen op hogeschool, bang dat mijn ouders hem nooit zouden accepteren, bang dat hij niet goed genoeg was voor mij... Ik vertelde hem dat ik wel honderd keer had gezegd dat ik hem niet kwijt wou en dat hij me zo gelukkig maakte. Hij was het enige wat ik wou en dat was, wat hij moest gezien hebben na die hele dag. Ik was gebroken.
Na dat bericht belde hij me op, hij vertelde me dat hij geweend had. Dat hij besefte dat hij me niet had mogen laten gaan. Hij hield nog van mij. Ik wou dat hij eerlijk was met zichzelf en dat hij goed nadacht wat hij precies wou. Hij zei dat hij eerlijk was en dat niets hem zo duidelijker was dan dat. Hij vroeg zelf om een kans bij mijn ouders. Mijn mama was geëmotioneerd. Ik zag de tranen in haar ogen toen ze merkte hoeveel liefde er was. Mijn pa daar in tegen zei niets. De enige woorden die hij uitsprak: 'je kent mijn opinie'. Het was te mooi om waar te zijn, maar eerlijk? Ik wist al langer dat mijn pa het zou afkeuren en dat dat nooit zou veranderen.
Ik vertelde mijn vriendinnen over het nieuws. Ze deelden allemaal dezelfde mening met elkaar. Volgens hen kon hij de twijfels niet weggewerkt hebben op één avond. Ze zeiden dat ik zeker moest zijn. Ik zag wel dat ze met me inzaten maar ik wist al vanaf het begin dat ik maar één ding wou.. verder gaan samen met hem. Ze steunden me wel en hoopten natuurlijk op niets anders dan dat we samen bleven. Ze wouden me gewoon beschermen, beschermen tegen nog een klap.
Ik zei de afspraak met mijn vriendinnen af en maakte een nieuwe afspraak met mijn lief. Ik keek nog nooit zoveel uit naar een afspraak met hem als deze.
Liefde kan relaties breken maar echte liefde laat nooit los.
Gisteren heb ik echte liefde gevoeld, ik had het al eerder gevoeld maar nu ben ik ervan overtuigd dat het echte liefde is. Ik voelde me dagenlang gebroken, maar nu voel ik me zo sterk.
Toen we elkaar gisteren terugzagen, namen we elkaar meteen in armen. Het was zo intens. De gedachte dat ik hem niet kwijt was en dat dit geen einde was, maar een vervolg van de droom die ik al dagenlang probeerde terug te vinden, voelde zo goed. Het kon me gestolen worden wie er voor of tegen onze relatie was. Het enige wat telde was dit. Het intense gevoel dat ik kreeg bij elke aanraking.
De hele dag hebben we gelachen en genoten. We lieten elkaar geen seconde los. En dat is ook wat ik van plan ben ik de toekomst.. hem niet meer loslaten.
's avonds lag ik in zijn armen. Het voelde zo veilig en vertrouwd aan. De gedachte alleen al dat ik dit zou moeten missen, maakte me stil.
Ik was moe, uitgeput, door de zorgen en de ergste scenario's die de voorbije dagen mijn gedachten doorkruisten. Ze hielden me wakker en gunde me geen seconde rust. Ik viel dan ook in slaap in zijn armen. Ik werd wakker toen hij met zijn hand over mijn wang wreef. Hij fluisterde dat hij me nooit meer kwijt wou en dat hij van me hield. Ik voelde me zo gelukkig.
Ik leef terug in mijn droom, de droom die ik dacht voorgoed kwijt te zijn. Ik hoop dat ik er nooit meer uit ontwaak.
15-08-2017 om 18:29
geschreven door Kelly
|
