Gisteren heb ik mijn eerste Spaanse les gekregen, nada mas, vooral herhaling van wat ik in België geleerd had. Tis wel bijna prive les, er zit enkel nog een jongen uit Denemarken bij me in de les. Ik versta het al redelijk goed als er tegen mij wordt gepraat, maar een conversatie onder Peruanen volgen dat is toch andere koek ze.
Zaterdag was er een bijeenkomst van AFS waar nogeens alle regels en bijzonderheden besproken werden, hierbij konden we kennismaken met andere AFS-leden die al een aantal maanden in Chiclayo verblijven. Tis hier in Chiclayo wel tof georganiseerd, de AFSers hangen zowat aaneen, hopelijk is het in Tumbes ook zo! We zijn met zen allen een pizza gaan eten en daarna trokken we naar de disco voor een avondje uit op latijns amrikaanse muziek, heerlijk! Zondag ben ik met vlaamse AFSers Hannes, deense AFSer Nikolai en hun gastbroer, Mario geloof ik naar de markt geweest. Een megagrote markt met allemaal kleine kraampjes en smalle steegjes, je kan er echt alles vinden! Zondagnamiddag is het hier traditioneel familytime en ben in met men gastfamilie gaan eten in Lambayecque. Hier bevindt zich naar het schijnt het grootste balkon van Zuid-Amerika, de familie reed dan ook een ommetje om het me te laten zien, maar ik had natuurlijk mijn fototoestel niet bij in het restaurant heb ik dan gelukkig een kaartje gekregen met een foto van dat balkon erop, dus heb ik toch nog een aandenken
hmm, misschien een beetje meer informatie geven over de leden van het gezin waar ik momenteel in verblijf, De grootmoeder: abuelita hier genoemd, is een klein oud vrouwtje van 86 jaar. Ze lacht altijd supervriendelijk naar mij en vraagt elke morgen of ik goed heb geslapen, maar ik heb het idee dat ze niet veel verstaat van wat ik tegen haar zeg. Ik heb haar een keer naar haar familie gevraagd en dan was ze vertrokken. Ze heeft daar dan zeker een uur over zitten babbelen en zei dat ze zeven kinderen had. Voor de rest heb ik 70% van wat ze zei niet verstaan dus heb ik daar maar een uur zitten knikken en si, si zeggen De vader: Jesus, is ingenieur en werkt tijdens de week in Lima. Hij komt enkel in de weekends naar huis en ook dan is hij vaak aan het werk. Ik heb hem dus nog niet veel gezien, maar hij is wel heel vriendelijk en heeft al aangeboden dat als ik in Tumbes mijn draai niet vind ik altijd terug mag komen De mama: Anna, zij doet de administratie van het familiebedrijf hier in Chiclayo, ze is door de week ook de hele tijd aan het werk. Ze springt tijdens de middag meestal eens binnen om te zien of alles in orde is. Walter: de oudste zoon, is 24 jaar en werkt ook in het bedrijf van zijn ouders als architect. een toffe gast en AFS vrijwilliger, hij zorgt ervoor dat ik overal veilig naartoe geraak. Karina: de oudste dochter, 22jaar. Ze zit in haar laatste jaar berdijfspsychologie ( ja de indelingen van psychologie zijn hier juist dezelfde als die bij ons) Ze is altijd heel vriendelijk, maar ik heb nog niet echt veel met haar kunnen babbelen. Pamela: jongste dochter, 17 jaar, ze studeert internationale economie. Ze lust geen vis, wat dus schitterend is aangezien er hier in huis daarom niet veel vis wordt geserveerd Ik dacht int begin oei das presies nogal een madammeke, maar ik heb er vandaag een hele tijd mee zitten babbelen en tis eigenlijk een heel tof meiske! De huishoudster: Woont hier eigenlijk niet in, maar is hier bijna altijd. Ze spreekt met een verschrikkelijk zuid amerikaans dialect en ik versta bijna niks van wat ze zegt. Int begin was ze nogal afstandelijk, maar dat begint zo stilaan te beteren. Ik heb ondertussen ook geleerd haar, voorlopig toch, geen persoonlijke vragen te stellen want die antwoordt ze heel kort en ontwijkend. Voor de rest zegt ze elke keer ze me ziet, come (=eet), iedereen trouwens hier in huis, ik denk dat come het woordje is dat ik hier al het meeste heb gehoord. Peruanen eten dan ook heel veel, ik probeer zo licht mogelijk te ontbijten omdat ik ondertussen al weet dat het middagmaal van het kaliber is waar je een hele dag mee kan rond komen. De huishoudster kookt trouwens superlekker. Ah en Linie: de kat, 6 maanden oud, mager! en zeer speels. Ideale tijdverdrijf als ik hier alleen thuis ben
Hieronder volgt nog een korte samenvatting van een aantal dingen die mij de voorbije dagen zijn opgevallen: - Peruanen zijn over het algemeen kleine mensen, ik ben zelf groter dan 80-90% van de bevolking hier! Stijn zou hier zelf als groot worden aanzien, of nee das misschien wat overdreven - Peruanen zich meestal met de taxi verplaatsen en hier dus duizenden kleine gele autootjes het straatbeeld kleuren. - enkel de hoofdstraten hier geasfalteerd zijn, de rest is stoffige aardeweg. - hier zijn heel veel verschillende soorten fruit te verkrijgen, ik heb hier al dingen gegeten waarvan ik niet wist dat ze bestonden. De namen ben ik er ondertussen allemaal al van kwijt, maar het was allemaal superlekker! De dag wordt hier trouwens steeds begonnen met een versgeperst fruitsapje, deze morgen was dat meloensap, mhh super lekker! -Het is hier momenteel zomer, maar het wordt hier rond 18.30u donker. -Ze eten hier elke dag rijst, voor de rest is het wel heel gevarieerd, maar alles steeds met rijst! - de meeste huizen hebben hier platte daken, wat zon beetje de indruk van onafgewerkt geeft, persies alsof als ze weer voldoende geld hebben er een verdieping bij zetten. -Peruanen geven bij verjaardagen blijkbaar maar 1 kus en geen drie om de jarige te feliciteren. -Hier blijkbaar drankregels bestaan, iedereen drinkt bij een feestje onder vrienden uit herzelfde glas, het glas en de kan of fles met drinken worden langs links doorgegeven aan de volgende drinker, behalve als dit een vrouw is, dan schenkt de man eerst het glas vol voor hij het aan haar doorgeeft.
in het restaurant heb ik dan gelukkig een kaartje gekregen met een foto van dat balkon erop, dus heb ik toch nog een aandenken 
Ik dacht int begin oei das presies nogal een madammeke, maar ik heb er vandaag een hele tijd mee zitten babbelen en tis eigenlijk een heel tof meiske!
