Hallo iedereen, ik ben Keano Janssens, het liefdeskindje van Bruno en Bianca Janssens-van Klaveren en dit is mijn website! Mijn papa en mama hebben deze ontworpen zodat ik binnen enkele jaren alle gebeurtenissen nog eens kan nalezen en om jullie te laten meegenieten van alles wat er gebeurt in mijn leventje!! Veel leesplezier en laat gerust een berichtje achter in mijn gastenboek!!
Dikke knuffel Keano
Het begin van een nieuw leven, zo heel erg mooi en klein, het is eigenlijk niet te omschrijven, hoe blij wij met jou zijn!
Vandaag gingen mama en papa terug bij de gyne. Hij deed een echo om te zien hoe ik lag en of alles nog ok was. Ik lag al met mijn hoofdje naar beneden, wat mama veel bekkenpijn bezorgt. Maar dat hoort erbij,hé!! Nu heeft de gyne ook gezien dat ik een jongen ben want voor hem hield ik het altijd verborgen!! Hij is er 100% zeker van maar dat was ik al langer!!
24-02-2007
Op spoed
Gisteren heb ik mama en papa een voorproefje gegeven van mijn komst! Mama had sinds enkele dagen last van harde buiken en een pijnlijke rug. Ze dachten dat dat erbij hoorde en lieten het dus zo. Maar vrijdag begon die harde buik pijn te doen en belde mama naar het verloskwartier van het OLV ziekenhuis. Daar kreeg ze te horen dat dit niet normaal was en dat ze direct binnen moest. Moeken was bij haar en hielp haar dus met haar valies te nemen en haar aan te kleden. Even later was papa ook thuis en konden ze vertrekken naar het ziekenhuis. Daar aangekomen zag papa het helemaal zitten dat ik geboren zou worden! Mama ook maar was toch wel bang. Het is toch nog wat vroeg, hé! Op het verloskwartier kreeg mama onder haar voeten omdat ze niet vroeger gegaan was. Er werd eerst met een echo-apparaat naar mij gekeken. Ik lag helemaal goed, met mijn hoofdje naar beneden. Ik ben wel een "sterrekijker", lekker speciaal!! Voor de rest heb ik nog eens duidelijk laten zien dat ik een flinke jongen ben!! Nadien werd mama aan de monitor gelegd en wat bleek... ze had weeën!!! Misschien was ik dan toch onderweg!! Naar huis gaan zat er niet meer in en dus kreeg mama een kamer op het verloskwartier. Daar werd ze goed in het oog gehouden de hele nacht. De weeën namen een beetje af en zo kan mama toch wat rusten. Papa heeft haar de hele tijd bijgestaan. Deze morgen werd ze nog eens aan de monitor gelegd maar dat vond ik niet zo super dus begon ik vrolijk tegen de doppler te boxen!! Dat gaf niet want het andere machientje was om de weeën te registreren en daar kon ik (helaas) niet aan. Uit deze monitortest bleek dat de weeën niet doorzetten dus mocht mama terug naar huis! Sorry, maar ik had nog geen zin om mijn warme nestje te verlaten!!! HIHI Ze moet zich wat rustig houden en de weeën opvangen. De bevalling kan vanaf nu elke dag beginnen!! SPANNEND!!!
26-02-2007
HOERA!! NOA IS GEBOREN!!
Vandaag is een schoolvriendin van mama bevallen van een dochtertje!! Mama en papa zijn stiekem stikjaloers dat zij hun kindje al kunnen vasthouden! Maar het is hen gegund! Noa is het eerste dochtertje van Davy en Carmen. Geboren om 6u, ze weegt 3kg730 en is 51 cm groot. Wij zullen mekaar nog heel veel zien en de beste vriendjes worden!!
27-02-2007
Bij de gyne
Vandaag zijn papa en mama bij de gynaecoloog geweest. Een gewone controle, maar terug kregen ze iets te horen dat niet zo goed was. Mama haar bloeddruk staat te hoog wat niet goed is voor haar maar ook niet voor mij! Dus ze moet rusten van de dokter. Morgen moet de huisarts haar bloeddruk thuis eens komen opmeten om te zien of die nog altijd zo hoog staat. De gyne heeft ook bloed afgenomen en dat wordt nu getest om te zien of het zwangerschapsvergiftiging zou kunnen zijn of worden! Voor de uitslag mag mama morgen bellen en dan gaan ze zien wat ze kunnen doen. Met medicatie kan dit behandeld worden. Op de echo zag alles er goed uit. Ik lig volledig klaar, met mijn hoofdje naar beneden. Ze hebben ook een schatting van mijn gewicht gekregen, ik weeg nu rond de 2 kg 900!! Ik ben dus een stevig baasje. Volgende week moet mama al terug bij de gyne gaan, tenzij haar bloeddruk niet goed is natuurlijk, dan moet ze vroeger terug! Tja, de laatste loodjes wegen het zwaarst zeker?!
Lief kindje, je was een droom, een onvervuld verlangen. Tot dat ene moment in liefde gevangen. Welkom kindje van onze dromen, je bent een wens die is uitgekomen!! ( gedichtje van Keano zijn geboortekaartje )
Keano: ons wondertje.
Mama had sinds enkele dagen last van harde buiken en een pijnlijke rug. Ze dachten dat dat erbij hoorde en lieten het dus zo. Maar vrijdag begon die harde buik pijn te doen en belde mama naar het verloskwartier van het OLV ziekenhuis. Daar kreeg ze te horen dat dit niet normaal was en dat ze direct binnen moest. Moeken was bij haar en hielp haar dus met haar valies te nemen en haar aan te kleden. Even later was papa ook thuis en konden ze vertrekken naar het ziekenhuis. 
