Met deze plaats ik mijn allereerste blog ooit op internet. Wow, wat een ervaring! *droog*
Ooit nog het mooie kotleven opgegeven voor mama's was-en kookkunsten! Haha, lui? Inderdaad, superlui...
Na wat aarzelen en piekeren is het dan toch zover gekomen dat ik het ouderlijk huis weer eens uit ben.
Ja, definitief dit keer... there is no turning back anymore!
Een aardig wijkje juist buiten Hasselt, prima buren, fijne oudjes met niet-zo-luid-blaffende honden.
Het is niets groots, meer heb ik ook niet nodig eigenlijk, zo op mijn eentje ... *ouch*

De woonkamer is af, hardhouten vloer afgeschuurd en gelakt. Ziet er fijntjes uit hoor!
Foto's volgen nog later btw, geen zorgen... dat komt allemaal in orde.
Eén van de slaapkamers (nu ja heb er maar 2) was in prima staat, heb ik ook niets mee moeten aanvangen,
enkel een lakje verf erover. Aan de andere hebben we nog wat werk ... een zijmuur is totaal naar de ******
Keuken is een pain in the butt... het wordt nog eventjes leven van frietjes en kant-en-klare maaltijden, vooraleer de keuken tip top in orde zal zijn om mijn kookkunsten te kunnen verdragen, lol.

Nu, ja... de beslissing werd gemaakt, natuurlijk besef je dat er heel veel werk en inspanning MAAR vooral veel stress van te pas zal komen.
Het eigenlijk ook meemaken is een enorme klap op uw smoel, alles wat je dacht te zullen meemaken (zie hierboven; verdubbelt, wat zeg ik? verdrievoudigt zich!!)

Het zal allemaal wat rustiger gaan als gewoonlijk, zoals ik mijn luiheid al eerder heb vernoemd, en ook nog eens het feit dat ik nu geen financiële sponsor meer heb (lees: mams en paps), moet ik mijn tijd indelen in: werken (bijles geven), werken (studeren), werken (huis) en slapen.
En aangezien ik een nachtmens ben valt het slaapgedeelte ook al niet zo fantastisch mee, wat een miserie toch allemaal!

Gohhh, zo uw hartje luchten doet wel goed, bloggertjes!
Groetjes van de newbie,

Peace
~Kay~