Dag Bezoeker van deze Blog.

Het is de bedoeling dat deze blog gebruikt wordt om EINDELIJK een einde te kunnen stellen aan het stelselmatig verdwijnen van onze geliefde huisdier "De Poes" in ons woonkwartier!
Hoe kunnen we dat proberen?
Ik dacht... ik krijg nu al jaren regelmatig briefjes in de brievenbus waarop geschreven staat dat men zijn kat of katten kwijt is.
Dikwijls een brief van kinderen, soms van een bejaard koppel of van bezorgde ouders...
Altijd ben ik zéér triestig als ik zo'n verzoekbrief naar  informatie over hun vermiste  poezen in m'n handen houdt.
Dat lijden moet stoppen!
Het moet gedaan zijn dat lieve mensen hun lief beminde huiskat verliezen doordat er iemand van het gebuurte de katten vergiftigt!!!
Ik ben zelf 4 prachtige katten verloren.
6 jaar geleden: Ik kom hier wonen met m'n 2 poezen. Na 2 weken zie ik m'n katten niet terug thuiskomen...Het 2-jarige poezinneke heb ik nooit meer teruggezien.
M'n vierjarige roste tijgerkater is nog tot bij mij thuis geraakt, meer dood dan levend! De dierenarts heeft vastgesteld dat m'n poes vergiftgd was met strychnine = rattevergif. M'n poes heeft twee dagen antigif en baxters gekregen. Is terug hersteld maar had toch beschadigde organen. Een week later was ie dood, opnieuw vergiftigd!!!
Drie maanden terug adopteer ik twee jonge halfwilde mooie poezen. Hou ze bijde een maand binnen, ze wennen aan mij. Dan laat ik ze buiten. Een paar dagen is alles oké, ze komen binnen eten en spelen, spelen in de tuin, wippen 't muurtje over, lopen op de platte daken... géén probleem, ze komen steeds terug voor hun hapje, hun drankje en hun slaapje in hun mand bij mij thuis.
Maar dan!!! Het noodlot slaat toe!
Ik kom vrijdagavend thuis van werken... en zie dat er géén poezen thuis. Géén hapje van hun vers voedsel is gegeten... Gans het week-end geen kat gezien! Hun naam 1000x geroepen...géén reaksie. Dan als ik dinsdagavend thuiskom ligt m'n zwartje helemaal versuft en zwak en vermagerd op de grond van m'n veranda.
Ze zach eruit alsof ze in shok was. De dierenarts merkte een mogelijks lichte vergiftiging. Na 10 dagen was m'n katje terug hersteld. Ze huppelt naar buiten... 'k heb ze nooit meer teruggezien!

Ik merk een bepaalde logika in het verdwijnen van de katten.
Mensen die hier nieuw komen wonen in het gebuurte en die katten hebben, verliezen hun dier binnen de kortste keren.
De persoon die de katten vergiftigd, die wansmakelijk persoon woont al véél langer dan 15 jaar in dit kwartier!
Dus kunnen we al wie hier komen wonen is na 1995 ellimineren als mogelijke kattendoder.
Er was eventjes opwinding, zo'n half jaar terug. Namelijk het gerucht deed de ronde dat de kattenvergifteraar aan kanker was overleden!
Tja, over de doden geen kwaad woord.
Feit is dat er nog altijd iemand de katten haat en vernietigt

We moeten een oplossing zoeken. En dat is: samenwerken opdat wij deze moordenaar kunnen identificeren of bertrappen en kunnen aangeven bij de gewettigde instanties. Om eindelijk een einde te stellen aan 't kwaadwillig doden van onschuldige huiskatten!

Tot zover mijn bijdrage en opstart!

Hoe we gegevens en wetenswaardigheden uitwisselen zonder ons zelf kenbaar te maken, opdat de kattenmoordenaar ons niet kent!
Daarom stel ik voor om op dit blog te reageren door iets te schrijven waardoor we de moordenaar kunnen klissen!
Ook je eigen ervaringen zijn welkom!
Alle info is welkom!
Wie wenst kan ook bericht mailen naar m'n e-mailadres:
turboziel@gmail.com

Ik wens me & Ons véél succes.

Hartelijke Groeten,
Cosmosangel & echtgenote (bewoners van het blok: Sportstraat-Koolstuk-Julius Dooghelaan-Paradijsstraat)

01-03-2008 om 10:39 geschreven door cosmosangel