Heb niet meer veel de tijd gehad om mijn blog wat aan te vullen, maar vandaag ga ik er nog snel werk van maken. De voorbije week was heel druk en zwaar. Elke dag bijna te voet naar het schooltje in Furcy moeten gaan toch wel een 80min. als je het volledig te voet moet doen. Af en toe heb je het geluk dat je voor een stuk een lift kan krijgen wat de tocht natuurlijk vergemakkelijkt. Het is echt moeilijk te vergelijken het onderwijs hier met het onderwijs bij ons. De juffen hebben wel een opleiding gehad, maar het lijkt of ze alleen een opleiding gehad hebben over de leerstof en niet zo zeer over het opvoedkundige. Het aanbrengen van leerstof is heel schools dus absoluut niet plezant voor de kinderen, maar de juffen weten echt niet beter. Bij het hoekenwerk komt vooral het inkleuren van prenten die de juf getekend heeft en het uitknippen van figuren naar voor, maar de kinderen krijgen weinig de kans om zelf dingen te doen... Heb hier en daar proberen tips te geven en zelf wat dingen uitgeprobeerd met de kinderen, maar het is echt moeilijk, want de spelletjes die ze hebben zijn door de juffen meestal zelf niet gekend en doordat de kinderen zo weinig zelf mogen doen kunnen ze heel weinig. Het niveau is echt vrij laag ten opzichte van bij ons. Een 5-jarige kan amper legpuzzels maken, een puzzel van 20 stukken is al veel te moeilijk, ze kunnen uit hun eigen geen vleugel van een vogel tekenen, ze kennen het spel memorie niet... Het is zo vermoeiend om het allemaal te zien en te ervaren. Gisteren zijn we eens een dagje erop uit getrokken, niet de bergen in, maar naar Petion-ville daar zijn we grote inkopen gaan doen, ongelooflijk hoeveel nieuwe indrukken je op doet, echt heel anders als in Kenscoff. Ben wel blij eens even weg te zijn geweest. Vandaag zijn we met twee Nederlanders die hier ook een project hebben in Port-au-Prince een bezoek gaan brengen in Robin, waarvan één van de mannen een zoontje heeft geadopteerd, maar geen contact heeft met de familie. Daarna zijn we de bouw in Ka-blain gaan bezoeken en uiteindelijk terug naar beneden naar Mission Baptiste voor een lekkere maaltijd. Op de uitstapjes krijg je weer wat meer van Haïti te zien, wat ik wel leuk vind. Morgen komt er een schilder en gaan we Haïtiaanse kunst oefenen, misschien komt mijn nonkel Durand op bezoek, maar het is vaak moeilijk hem te bereiken, dus ik weet niet of het doorgaat. Dat zien we morgen wel weer en horen jullie daarna wel weer! xxx
Vrijdag was een rustige toch thuis... Op mijn gemak wat dingen op papier kunnen zetten voor de inrichting en de organisatie van het schooltje in Ka-Blain...
Zaterdag morgen met Marijke naar Ka-Blain gegaan, op zaterdag is er een klas die blijkbaar les heeft. Voor de rest was de school leeg. We hebben uit dozen die met een container uit Nederland gekomen was spulletjes gezocht die bruikbaar waren voor de klas. We hebben veel leuke dingen gevonden, maar toch ook dingen die de kinderen hier niet kunnen gebruiken. Het was veel werk, omdat het ook veel materialen waren. Helaas konden we de klas verder niet inrichten, omdat ze vrijdag geverfd hadden en ze hadden niet gepoetst, de vloer, de banken, de stoelen,... hingen vol verf... Dit moet dus in nog gebreuren, Marijke gaat er achter zitten zodat het begin van volgende week zeker gedaan is. 's avonds ben ik met Wilfried een jongen van 19 die hier wat klusjes in en rond het huis doet, ook een weesjongen, een tochtje gaan maken. Hij wou me de dierentuin in Fermathe laten zien, maar helaas was die gesloten, wat ik van buitenuit kon zien waren een aantal duiven in een hok, een aantal konijntjes en een aap... Groot was de dierentuin niet, maar het zag er wel leuk uit. Daarna zijn we naar een schooltje geweest in Fermathe waar de jongeren 's avonds samenkomen om naar muziek te luisteren, te voetballen,... Ze zijn hier enorm fan van Wyclef :) wat wel te begrijpen is, ze kijken er echt naar op omdat hij met zijn Haïtiaanse roots het zo ver heeft gebracht in het buitenland.
Vandaag is het zondag en er is ook een bezoekersdag. Ouders die hun kinderen hebben afgestaan voor adoptie komen kijken of er foto's, informatie,... over hun kind is uit het buitenland....
Morgen ga ik echt in gang schieten, helaas niet in Ka-Blain, maar in Furcy. Daar het hoekenwerk dat al sober aanwezig proberen te verrijken met leuke ideeën, eventueel het kiezen in te voeren...
De eerste keer dat ik iets laat weten, ben gisteren na een lange en vermoeiende reis goed aangekomen. Het een korte maar fijne ontmoeting gehad met familie van mama aan de luchthaven. Daarna ben ik met Marijke naar Kenscoff gereisd. Vandaag zijn we vroeg opgestaan om de schooltjes in Ka-blain te gaan bezoeken. Het wat een zeer avontuurlijke reis. Het is ongelooflijk wat je allemaal ziet.
Het land ik heel mooi, geniet daar echt van...
Morgen gaan we naar Furcy op bezoek in de schooltjes daar, ben eens benieuwd. De kinderen zijn hier heel mooi en gelukkig en natuurlijk heel benieuwd wat de ''blanc" (ikke) hier komt doen.
Hoe verder verloopt hoop ik jullie snel te laten weten!