Ik had vandaag nogal een dag!
Ik had les in de voormiddag en omdat ik vorige week nogal laat voor de les was en
ik zelfs geen tijd had gehad om te ontbijten was ik vandaag 30 min eerder opgestaan, en toch had ik vandaag geen tijd voor ontbijt! Ik snap niet hoe dat kwam!
Ik had namelijk besloten om deze namiddag een wandeling te maken langs het
Vänern meer. Dezelfde wandeling dat ik vorige week met een groep
internationale studenten had gedaan.
Ik dacht... dacht dat ik me de weg wel zou herinneren! (voel je het al
aankomen?)
Het was een lange en mooie wandeling. Inderdaad, meestal herinnerde ik me
welke kant ik op moest gaan! Het meer was mooi toegesneeuwd en de bomen waren met een
sneeuwtapijt bedekt. Het was erg sprookjesachtig! Het was ook zo stil... al het geluid was
zo gedempt alsof al het werd opgezogen door de sneeuw...
Maar toen ik al een paar uur aan het wandelen was kwam ik op
een kruising aan en ik dacht dat ik rechts moest... het leek eerst een juiste
keuze! Maar toen werd de weg moeilijker, de hopen sneeuw dikker...
Maar het had
juist gesneeuwd dus ik maakte me niet al te veel zorgen...
Toen begon het donker te worden... en ik begon te denken dat ik al lang aan het
einde van de wandeling moest zijn. Maar het einde (de campus) was nergens te zien!
Ik was dus min of meer verdwaalt... Ik wist wel nog zeker van welke kant ik gekomen
was, maar waar was het einde van het pad? Moest ik de héle wandeling opniew doen? Ik was al
2,5 uur aan het stappen in de sneeuw en kou! Ik wilde niet terug!
Ik ging terug naar de kruising waar ik dacht dat ik verkeerd was gelopen.
Daar aangekomen had ik wel nog steeds geen idee wat de juiste weg was! Ik kon
nog 2 andere wegen uitkiezen (naast terugkeren en het verkeerde pad)! Gelukkig was er een
vrouw dat het ijs van haar rode auto borstelde. Ze vond het precies amusant
dat er een studente verdwaald was... maar ze wees me de richting naar de campus
aan! Het was niet de weg dat ik wilde nemen, maar binnen 15 minuten stond ik
weer in de bewoonde wereld! Wel niet op de campus (dus ze was een beetje mis) maar ik liep recht op de
universiteit af! Ik wist toch weer waar ik was! Gelukkig! Halleluhia!
De Universiteit is ongeveer 20 minuten wandelen van mijn kot, dus dat was best haalbaar! Zeker als je weet waar je bent!
Toen ik op mijn kot kwam was het echt donker aan het worden. Dus mevrouw met de
rode auto, bedankt!
Dat was mijn avontuur van vandaag!
Wel nog een kleine observatie... of twee Ik was blij dat het gisteravond gesneeuwd had,
het is minder glad met sneeuw op het ijs! Maar er is ook een downside aan...
als je dan wel op een zéér glad stuk staps dan zie je dat niet, en kan je je
niet voorbereiden... met alle gevolgen vandien.
En er zijn 3 soorten ijs... Ijs dat glinstert, en dat is veilig om op te lopen
als je een beetje oppast.
Ijs dat glanst... en dan moet je hopen dat je een goede engelbewaarder hebt!
Natuurlijk is er ook de derde categorie maar dat is de rest-categorie daar heb
ik nog geen eigenschappen of naam voor bedacht!
Hiermee beëindig ik mijn blog! Enkel zijn er nog een paar foto's als het
oploaden me lukt!
De foto na die met de zonsondergang is een foto met de universiteit op!
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
