Eerlijk toegegeven is deze Blog een onderdeel van een opdracht voor het vak Webdesign. Zelf zou ik dit langs deze wijze nooit opgevolgd en gepubliceerd hebben. Hopelijk hebben er andere ook iets aan.
Mijn eerste lesdag op de lerarenopleiding. Niettegenstaande de andere leerlingen reeds enkele lessen achter de rug hadden, werd ik wel vlot aangenomen in de groep. Dit had ik niet verwacht vermits ikzelf al enkele jaren werkte terwijl de meeste van mijn medestudenten deze opleiding volgde als afsluiting van hun studentencarrière.
Na enkele uren werd het mij meteen duidelijk dat ik niet aan zomaar een bijkomende opleiding begonnen was. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het zwaar onderschat had. Vermits ik deze opleiding vanaf begin december ga combineren met mijn full-time job, werd het mij snel duidelijk dat ik genoodzaakt ga zijn de opleiding te spreiden over minstens twee jaar.
Enkele opdrachten voor dat vak, een voorbereiding hier, een paper daar en dan nog verscheidene uren stage, ik vroeg me af wanneer ik dat allemaal in godsnaam ging doen. Ik heb één geluk en dat is dat ik één jaar na het afstuderen op Ehsal startte met de avondlessen Fiscale Hogeschool, dewelke ik in twee jaar afrondde. Ik had dus duidelijk een idee van wat het betekende beide zaken te combineren. Toen ik mijn laatste examen Fiscale Hogeschool had afgelegd, dacht ik, nu is het genoeg geweest, maar ja, nu, na één jaar even uitblazen, zit ik opnieuw op dezelfde groene schoolbanken, wat zal de volgende opleiding zijn waar ik aan start?
(08/2008 start ingave ervaringen op Weblog met terugwerkende kracht)
Waarom ik met deze opleiding startte? Begin augustus 2007, en een dikke 4 maanden zwanger, en een drukke agenda op het werk. Maar gelukkig binnenkort (15 augustus tem eind augustus) enkele weken vakantie. Mijn man komt op een avond naar huis met de zin Waarom ga je eigenlijk niet lesgeven? Dan heb je toch meer tijd voor de kinderen (in spe). Bwa, dacht ik, eigenlijk heb ik daar geen diploma voor, en ik werk toch graag waar ik werk. Maar daar is het natuurlijk altijd zo druk, nee geen 9 to 5 als bediende bij VGD. Ik belde naar de Ehsal voor een folder van de specifieke lerarenopleiding. Maar eind augustus naderde en vond de opleiding nogal zwaar om te combineren als binnenkort moeder zijnde met een full time job, en het idee om mij in te schrijven, liet ik achter mij.
5 september 2007, het noodlot sloeg toe, ons zoontje Niels werd op nog maar bijna 26 weken, geboren. De dokters gaven hem een kans, maar hij was te zwak, en overleed op 14 september 2007. Onze wereld stortte in. Hoewel de details van dit verhaal eigenlijk niet behoren tot deze Blog, dien ik het gebeuren hier wel te vermelden, vermits er tussen beide een groot verband bestaat. Was dat niet gebeurt, had ik misschien nooit aan de opleiding begonnen. Anderzijds heeft de opleiding mij geholpen om mijn verdriet in de mate van het mogelijke te verwerken. Niet alleen door bezig te zijn met iets, maar ook heb ik een andere ik ontdekt bij het volgen van deze opleiding.
Bij het lezen van deze Blog zal immers duidelijk zijn dat heel mijn verleden, en zeker ook het verlies van onze Niels, invloed heeft op mijn ervaringen bij deze opleiding en het groeien naar een, hopelijk goede, leerkracht.
