Karel heeft al super dagen achter de rug.

Het is echt niet voor te stellen dat hij eigenlijk zo ziek is.

De laatste dagen gaat hij mee boven slapen, word ik wakker door zijn gespin en de kopjes die hij me geeft.

Ondertussen hebben we eten gevonden waar hij gek van is, super gevoel om hem zo te zien smullen.
Er komt eindelijk terug wat vlees aan zijn ruggegraatje. 

Ik heb al heel veel steun gehad van de fora, waar mensen zitten die jammer genoeg hetzelfde meemaken met hun lieve poezel.
Ongelooflijk hoe hard je je daaraan kan optrekken op zo'n momenten.

Woensdag moeten we met hem op controle, wordt zijn bloed gecontroleerd, gaan ze urine trekken...
En gaan we weten hoe we onze lieve bol moeten verzorgen. 
Ik hoop maar dat ik nog geen onderhuids infuus hoef te geven. Als het moet en het kan hem helpen, dan moet het maar, maar voorlopig zit ik nog op het punt dat ik me afvraag of zoiets wel nog verantwoord is...

Ik wil dat hij nog geniet van de tijd die hem nog rest, probeer er zoveel mogelijk te zijn voor hem, op zijn tempo.
En als ik dan, ongeoefend als ik ben, met naalden in zijn lijfje moet gaan zitten, denk ik niet dat dat nog bijdraagt aan de kwaliteit...

21-05-2012 om 15:20 geschreven door kellyc