Bij Pascale

Maurice                       Voila, zie, Pascale. Uw wasmachine werkt terug.

Pascale                       Ooh, Maurice, ge zijt een echte stielman.

Maurice                       Ik zeg altijd: als ge ne stielman zijt, ..., dan zijt ge geen stielvrouw.

Pascale                       Aaaah... haha! Ge zijt toch zo’n filosoof, hé, Maurice! Moet je pintje hebben?

Maurice                       Nee bedankt. Heb je geen orangeade?

Pascale                       Een... wat?

Maurice                       Wel, ne gele limonade.

Pascale                       Ah jajaja! Natuurlijk, ‘k was evekes verstrooid...

Maurice                       Nie erg, Pascale, bij mij gebeurt dat ook wel eens.

Pascale                       Zet u, Maurice. En hier zie, uwen gele limo... euh... orangeade!

Maurice                       Ha, dank u, Pascale.

Pascale                       Goh, zeg maar Pascalleke.

Maurice                       Euh... tuurlijk, Pascalleke.

Pascale                       Zeg, Maurice. Is er ook een mevrouw de Praetere?

Maurice                       Aah, ge bedoelt mijn moeder!

Pascale                       Neenee, ik bedoel... hebt gij de ware liefde al gevonden?

Maurice                       Nee...

Pascale                       Ooh, maar dat is fantasti... ik bedoel... ooh, sukkelaar...

Bieke komt binnen.

Bieke                           Ah, wie we hier hebben, onze Maurice.

Maurice                       Ah, Bieke. Ja, sorry, Pascale, ik moet nu echt gaan... ik moet mijn moeder in bed gaan stoppen voor haar middagdutje.

Pascale                       Ah ja, geen probleem.

Maurice                       Allez, nog een prettige dag, hé!

Pascale                       Ja, dag Maurice... Oooooh, Bieke, ik voel kriebels...

Bieke                           Meent ge da? Vlinders in uwen buik?

Pascale                       Maurice is zo charmant en handig en lief en verstandig en...

Bieke                           Ik hoor het al, ge zijt hopeloos verliefd.

Pascale                       Goh, is dat echt zo duidelijk?

Bieke                           Ja. Zeg, waarom zegt ge dat nie gewoon aan Maurice?

Pascale                       Ja, Bieke, zo gemakkelijk gaat da nie, hé! Ik durf het hem niet te zeggen...

Bij Boma

Balthasar                     En, Maurice, welke wind brengt u hier?

Maurice                       Wel, ik vroeg me af of da Pascale...

Balthasar                     Wat van Pascale?

Maurice                       Wel ja, is zij eigenlijk getrouwd?

Balthasar                     Nog nie, maar ’t zal nie meer lang duren, mijn gedacht!

Maurice                       Hoe? Met wie dan?

Balthasar                     Ha, met mij, tsjiens!

Maurice                       Ah, jullie zijn...

Balthasar                     Jaja, wij zijn voor elkaar gemaakt. Soms wel wat dieptepunten in onze relatie, maar ja... Zeg, waarom moet gij da eigenlijk weten?

Maurice                       Oooh, zomaar, uit nieuwsgierigheid.

Bij Pol en Doortje, in de loft

Bieke                            Dus, ik heb een plan om ons ma en Maurice samen te krijgen...

Doortje                        Vertel...

Bieke                            Wel, we geven aan ons ma een briefje, zogezegd geschreven door Maurice, en we doen hetzelfde met 
 Maurice, zogezegd geschreven door ons ma.

Doortje                        En wat moet er dan op dat briefje staan?

Bieke                            Ik heb hier al een tekstje... ‘Ik hou van jou, je ogen zo blauw, je lippen zo zacht, je glimlach vol pracht; ik zie je 
 graag’. En dan zetten we er een datum en uur op om af te spreken.

Doortje                        Jaja, maar waar afspreken?

Bieke                            In het café, op maandagavond. Dan is ’t toch gesloten.

Doortje                        Oh ja, dat doen we!

Bij Pascale

Bieke komt binnen.

Pascale                        Ah, Bieke, kom binnen, kind.

Bieke                            Ma, ik heb fantastisch nieuws! Dit briefje moest ik geven van Maurice aan jou!

Pascale                        Een briefje? En wat staat erop?

Bieke                            Ah, lees maar!

Pascale                       ‘Ik hou van jou, je ogen zo blauw, je lippen zo zacht, je glimlach vol pracht’, getekend Maurice de Praetere. 
 Oooh, Bieke, hij voelt ook iets voor mij! Joepie!

Bieke                            En lees eens eronder.

Pascale                       ‘Laten we eens afspreken. Maandagavond in het café?’ Ooh, da’s geweldig! ’t Café is dan gesloten en dan 
 kunnen we alleen zijn met z’n tweetjes! Joepieee!

Die maandagavond, in het café

Pascale heeft een tafeltje gedekt en enkele kaarsjes aangestoken.

Pascale                       Voilà, laat hem nu maar komen!

Maurice komt binnen.

Maurice                       Dag, Pascale.

Pascale                       Oooh, Maurice... Ik heb lekker gekookt!

Maurice                       Dat had je nu echt niet moeten doen.

Pascale                       Toch wel, Maurice. Je bent het waard.

Maurice                       Ik zeg altijd: als je iets waard bent, ben je een heel kostbaar mens.

Pascale                       Ah euh... ha jajaja... Ik moet even naar de keuken, hoor.

Maurice                       Ja, doe maar gerust, Pascale...

Pascale                       Pascalleke, Maurice!

Maurice                       Ja, tuurlijk, Pascalleke.

Pascale komt terug van de keuken.

Pascale                       Ik vond uw briefje trouwens heel romantisch?

Maurice                       Hoe? Mijn briefje? Uw briefje was heel romantisch!

Pascale                       Mijn briefje? Maar ik heb geen briefje geschreven!

Maurice                       Jawel... ‘Ik hou van jou, je ogen zo blauw’...

Pascale                       ‘Je lippen zo zacht, je glimlach vol pracht’?

Maurice                       Ja, inderdaad.

Pascale                       Ik heb juist hetzelfde briefje gekregen. Maar ik begrijp al hoe de vork aan de steel zit... Ons Bieke zit daar voor iets tussen! Maar euh, Maurice, voelt gij eigenlijk... enfin ja... ook iets voor... mij?

Maurice                       Ik moet toegeven van wel, Pascale... Pascalleke, maar ge zijt al bezet, dus ja.

Pascale                       Bezet? Ikke?

Maurice                       Ja, met meneer Boma!

Pascale                       Hem moet je niet geloven! Een echte vrouwenloper, dat is hij!

Maurice                       Dus ge zijt vrij?

Pascale                       Tuurlijk, Maurice, maar niet voor lang meer...

Maurice                       Ik zeg altijd...

Pascale                       Shhht, nu zeg je beter even niets...

Pascale en Maurice kussen.

EINDE