volgende week nog sneeuw op het parcours ! Wat dan ? gisteren geleerd dat strandbanden niet zo goed functioneren in de sneeuw (kon dit wel denken op voorhand ook hoor) ben toen snel terug gekeerd, omwille van de koude (kreeg ook niet warm van op een slakke gangetje me recht te proberen houden) vandaag banden gewisseld, volgende probleem opgemerkt, met veel sneeuw tussen de V brakes kan er niet worden geremd (aangezien de wrijvingscoefficient van ijs niet zo bijster hoog is) en eenmaal door een hoopje opgewaaide sneeuw en tis al zo ver.
stel dat er nog sneeuw ligt, ... dan wordt het alleszins interressant.
en waarschijnlijk een goeie training ook ik was al van 13.00 in de duinen van fort napoleon aant spelen. beetje explosief, rondjes draaien. dan rond 14.00 nog beetje spelen in de duinen met E en N ook intensief iets later kwam J er ook nog bij dan beetje gevlamd opt strand, met de nodige rustmomenten tussenin
en dit alles met vier kamelen in tenue jammer dat de vijfde er nog steeds niet kon bij zijn. maar we hebben goede hoop !!!
N was alweer sterk. E heeft nog beetje werk voor de boeg, maar zal er wel snel terug staan (beetje pech in de voorbereiding) J ging betrekkelijk goed door het losse zand (profiel op banden in rekening genomen) op het vlakke strand had hij het wel lastig (maar wie niet in N's wiel ???)
Morgenmiddag ga ik normaal de laatste uurtjes in mijn appartement gaan werken. Ik hoop daarna weer wat tijd te kunnen maken voor de fiets. Ondanks de korte tijd die me nog rest, hoop ik me toch nog enigzins klaar te kunnen stomen voor De Haan. Want t is niet lang meer en ik zou toch niet achter Jan willen finishen. Als ik realistisch ben zit het er nog niet in om de concurrentie aan te gaan met Pete en Nick. Daarvoor wordt het wellicht zelfs wachten tot Blankenberge en Knokke. In de punten rijden wordt al een heksentoer. Ik heb dit jaar nog maar 248km op de mountainbiketeller staan (en ik vraag me af of ik gedurende het hele zomerseizoen die afstand haal met mijn koersfiets). Bovendien heb ik (in tegenstelling tot vorig jaar) dit jaar quasi nog geen intervaltraining gedaan. Slechte papieren dus, al heeft de trainingssessie in aanloop naar De Panne mijn zelfvertrouwen een flinke opkikker bezorgd. En dat was nodig, want ik ga er echt van uit dat er nog veel werk aan de winkel is. Twee uur inspanning blijft nog steeds iets heel anders dan een verkenningsrondje. Maar de geschoren benen zullen wellicht toch al een eerste keer het verschil maken (ik schat toch een 50 tal plaatsen)
Ik volg de analyse van de S.G. in grote lijnen maar toch niet helemaal. Bij het bekijken van het filmpje viel het me op dat er al een 150tal renners waren gepasseerd alvorens Nick langskwam. Een tweetal seconden later zie je Jan VDV. Het feit dat Jan VDV Nick pas in de camping opraapt, lijkt me meer het gevolg van een gemiste start van JVDV dan van een onrealistische start van Nick. Ik zie dat JVDV na de eerste toer pas 128ste is en toch 58ste eindigt. Dat er maar een 2 tal anderen in de top 60 staan die hem dit nadoen zegt genoeg over zijn hardrijderscapiciteiten.
Ik heb ook eens heel vlug geteld hoeveelste Nick over de eerste mat gereden is ( aan het keerpunt in Frankrijk) en ik schat de 140ste plaats. Jan zit dan al vlak achter hem en het feit dat hij pas aan de camping voorbij komt, wijst erop dat Nick daar niet zoveel verloren heeft. Vanaf de camping naar de finish verliest Nick echter 140 plaatsen !!! Vanaf dan maakt hij weer een lichte opmars. Het is duidelijk dat hij dat hij in die strook zijn goede klassement verliest. Wellicht is Nick idd iets teveel in het rood gegaan bij de start (wat de terugval verklaart, tot de tweede adem gevonden werd). Toch zou ik Nick niet adviseren véél trager te starten. Als je een plaats in de top150 ambieert denk ik niet dat je veel trager mag starten. Ik weet natuurlijk niet waar de mat precies lag. Het maakt wel verschil als die aan het begin van de dijk of aan de bevoorrading lag. Hij kan op de dijk al veel plaatsen verloren hebben maar een doorkomst op de 140ste plaats op check point 1 lijkt mij voor Nicks mogelijkheden geen overmoed. Ik denk bovendien echt wel dat er te trainen valt op de overgang na de start. Anderzijds zal Nick idd eens moeten kijken hoelang zijn lichaam in staat is om korte tijd in het rood te gaan.
Een tweede zaak die me opvalt is dat een gevoel heel erg subjectief is. - Ten eerste verbaast het me niet dat Nick zonder goed gevoel rondreed. Zelfs als de weinige slaap geen invloed heeft op je prestatie (wat ik toch betwijfel, zeker Nick kennende, toch een slaper van formaat), heeft dit zeker in invloed op het gevoel waarmee je rondrijdt. - Ten tweede is het mentaal leuker op volk op te rapen bij de vleet dan te moeten vechten voor elke plaats. Als je de tijden van Nick en Pete naast elkaar zet, zie je dat Pete het meest verliest in de tegenwindstroken (logisch Nick zat tussen betere renners) maar dat Nick ook op de wind-mee-stroken in totaal een half minuutje sneller is dan Pete. Vorig jaar vond ik persoonlijk dat je in De Panne tijdens het terugkeren (wind mee) weinig voordeel hebt van de groep waar je in zit. In die zone is het echt man tegen man. Opmerkelijk is dat Pete in de eerste zone camping - keerpunt oost meer dan een halve minuut sneller rijdt dan Nick (wellicht niet toevallig de zone waar Nick op zoek was naar zijn tweede adem maar ook de zone waar Pete zijn slechte start wilde goed maken). Dit betekent dat Nick in de wind mee, in ronde 2 en 3 nog een minuut uitloopt. Al bij al niet zoveel, maar wel vreemd dat het gevoel van beide renners heel erg verschilt. Pete moet duidelijk leren vlugger starten. Ik deed net als S.G. dat hij in dat geval 100 plaatsen bonus kan halen.
Hieronder de tijden per interval gedurende de hele race van Davy Com., Nick en Pete. In de laatste kolom zie je duidelijk dat Pete heel spectaculair opschuift gedurende de wedstrijd.
De eerste emoties een nachtje laten bezinken, tijd voor een kurkdroge analyse van de eerste manche van het Mountainbikekustcriterium. Ik denk dat de prestatie van Pete oke is voor hem, en te vergelijken valt met die van vorig jaar. Toen eindigde hij een kleine 25 minuten achter de eerste, nu 29 minuten. Met de mindere start in gedachten kan men gewag maken van een degelijke prestatie. Overigens hoorde ik uit betrouwbare bron dat deze kameel zo diep ging tijdens de race, dat hij diezelfde avond van pure vermoeidheid nog kwam uithuilen op moeder's schoot, alwaar hij alreeds na enkele ogenblikken begon te knipperen met zijn ogen. Bon, we moeten hetn iet verdonkeremanen, die start moet beter wil hij nog aanspraak maken op dijktegel dit jaar. Ik kan hem dan ook alleen maar aanraden om intensiever te trainen, en explosiever. Dat het met zijn conditie oke is bewijst hij : naar eigen zeggen werd hij zelfs na 50 km nog beter met de kilometer. We zien het ook aan de tussentijden : na het eerste stuk van amper een kwartier heeft hij reeds anderhalve minuut achter op Nick. Veel te veel, in het achterhoofd houdend dat de krijtlijnen dan reeds uitgetekend zijn. De grote groepen ( jaja, zowaar een alliteratie ertussen) zijn dan reeds gemaakt. Ik lees op de fora dat aan het eerste keerpunt reeds een achterstand van 300 meter gaapte voor de tweede groep. Voor de rest van de race liggen de tussentijden allemaal in de buurt van Nick, hoewel deze, op dat moment in veel beter gezelschap vertoefde. Volgens mij, als Pete nijdiger kan starten, en het blijft volhouden om wat economischer te rijden - in tegenstelling tot vorige jaargangen- doet hij meteen 100 plaatsen beter. Toch mag hij zeker terugblikken op een geslaagde race. Komen we bij die andere protagonist. Alweer een blitzstart maar daarna al gauw aan z'n plafond en noodgedwongen moeten afzakken. Een temprament is één, rekening houden met een temprament is een andere zaak. Nick bezit het talent om in de start zich te laten afschieten als een kanonskogel. Is het zijn ervaring op de weg die hem lef geeft om in gaatjes te duiken waarvoor een ander past? Of zijn het zijn snelle spiervezels die de molen laten draaien als gek? Het blijft moeilijk om talent onder woorden te brengen. Ik denk echter, dat het voor hem beter zou zijn om iets te temperen in het begin. Het probleem waarvan Nick gewag maakt ken ik ook. In het begin fantastisch super goed mee( maar dan van in loopwedstrijdjes, ook Pete, ik zou graag eens een blog lezen over die bewuste eindejaarsloop waar hij mee de koers maakte , althans de eerste 800 meter ), zonder de benen te voelen maar ineens : over de schreef en geparkeerd. Ziehier mijn theorie : adrenaline + het subjectieve gevoel van makkelijk mee te draaien. Dan vertikt een beetje atleet het natuurlijk om iets kalmer aan te doen, hoewel dat aan het eind van de rit misschien beter zou zijn. Ik lees dat hij na enkele kilometers nog bij Jan en Vermeulen hangt. We moeten eerlijk zijn : dat is te hoog gepgrepen. Volgens mij, Nick, ga je iets over je toeren in de start en kom je dat nooit meer te boven. 42 per uur en nog opschuiven ...dat is zonder meer enorm straf. En eerlijk zijn, is dat niet wat hoog gegrepen? Je moet eens een hartslagmeter aandoen tijdens een race, in die start zit je, denk ik, al ettelijke slagen boven je overslagpols. Die eerste kilometers ga je volgens mij al flink in het rood. Er is helaas slechts een beperkt 'krediet' om in het rood te gaan .Natuurlijk, als je mee bent is het zeer moeilijk om ze te laten gaan, maar dat hoeft ook niet. Als je ziet dat je bij de eerste 125 man opdraait, is het dan zinvol om nog energie te verspelen om goed te positioneren voor het eerste keerpunt? Misschien toch eens goed over nadenken. Het feit dat Jan je pas in de camping bijhaalt lijkt me toch een bewijs van te voortvarend van start gaan. Dan spaar je je echte momenten van doorbijten en over de schreef gaan misschien beter tot later in de koers ? Als je later in de koers toch moet lossen zal het allicht ook al niet meer gebeuren dat er nog zoveel man over je gaat, tegen dan ligt het al veel te veel uit elkaar allemaal. Dan kun je allicht ook écht recupereren tegen dat het volgende groepje bij je komt, en kan je ook daar terug vlotter meegaan. Als je je ' rustig ' laat meedrijven, zou je dan niet minder stilvallen? Ook voor jou denk ik dat er nog heel wat marge is. Beste kamelen, begrijp me echter niet verkeerd hé, het klinkt misschien als kritiek maar dat is het zeker niet : grote bewondering voor julie prestaties, in De Haan sta ik langs de zijlijn want ik vond het jammer dat ik er niet bijwas vorig weekend. Nogmaals proficiat voor jullie race !
Omstandigheden : behoorlijk hoge temperaturen, net iets te warm gekleed, maar zeer veel wind, bij momenten moeten rijden met de remmen toe of ik begon achteruit te rijden
Starplaats : was goed, pas om 10u00 op het toneel verschenen en meteen een goede plaats. Na het verdwijnen van de startkoorden schoof de grote groep achter mij aan en wie stond er op de eerste lijn, Yes Pistol Pete! Goed, na het verdwijnen van het startkoord voor mij stond ik ergens op de 7e rij, Peter nog eens een 2 à 3 rijen achter mij.
Start : Hectisch en zeer gevaarlijk. Het begon al goed met een serieuze valpartij tussen de hekkens, net naast me, oef ik zat er niet bij. Optrekken naar 42 km/u tegen wind richting Frankrijk en ik zat redelijk in het peloton. Had wat schrik door het feit dat ik niet veel geslapen had en dat ik niet attent genoeg ging zijn om valpartijen te ontwijken. Ondertussen een volgende valpartij net voor me neus, maar net kunnen ontwijken maar wel enkele tientallen plaatsen verloren. Vervolgens terug opgeschoven naar voren en richting Nicolas Vermeulen , Van de Velde, dus in goed gezelschap. De specialisten begonnen zich te positioneren richting helling Duinkerke, net niet naar boven kunnen rijden, stukje te voet op de schuine helling en eigenlijk niet te veel verloren.
Op naar de eerste tijdsregistratie, goed gepasseerd en nog steeds in goed gezelschap, vervolgens naar de eerste klim op de camping en daar beginnen te plafonneren, moeten beginnen vertragen en dan heeft Van de Velde me terug voorbij gestoken.
Vanaf dan moeten recupereren en veel mensen moeten laten passeren, jammer, weet niet hoe ik hierop moet trainen, maar dit blijkt toch voor mij een terugkeren fenomeen. Vervolgens wind mee richting De Panne en nog steeds recuperen.
Uiteindelijk bij het terug wind tegen rijden naar Duinkerke mezelf in het wiel gezet en volledig kunnen recupereren. Eenmaal aangekomen in Duinkerke mijn groep van een 25-tal man achtergelaten en volop naar de volgende groep gefietst. Daarbij kunnen aansluiten, op een bepaald moment ook daarvan kunnen wegrijden, maar naar het einde terug door de helft weer ingehaald.
Vermoeid, kapot aangekomen, met een resultaat van 259e. Niet echt tevreden omdat ik me steeds vergelijk met mijn eerste jaar waarin ik 150e werd, ik weet niet wat ik nu anders doe dan vroeger, ....
Misschien nog enige troost Delaere Marc was een 10-tal plaatsen voor me en die kan toch ook een beetje rijden.
Op naar de Vosseslag, toch met gemengde gevoelens, omdat ik niet weet hoe ik mijn trainingen moet aanpassen om die start beter te verteren.
De start was alweer een beetje chaotisch met een aantal valpartijen die moesten worden ontweken. De eerste rechte lijn was zeer lastig, het pak brak dan ook, ik kon een 3 tal grote groepen onderscheiden voor mei, met al relatief grote afstanden tussen vooraleer we dan in frankrijk mochten keren. Vandaag was vooral aanklampen wind op, en ik bleek super sterk in de wind mee te zijn. 'moeiteloos' raapte ik groepjes op, toch wel 100 tal renners op die manier voorbij gereden (en niemand in het wiel). toen terug opdraaien wind op heb ik me dan maar int groepje gezet en geen kop gedaan. maar twas lastig om positie te houden in zo'n groepje. dat lukt mij toch nog niet zo goed. toch in ronde twee een groep moeten laten gaan, jammer, twas niet echt mijn schuld, maar ik ging achteraan, en ja ... de rest kan je wel raden é
ik ben content met men inspanning, maar niet met het reultaat.
Na zondag (parcours verkenning De Panne) ben ik genoodzaakt mijn pronostiek aan te passen
NG blijft zowieso afgetekend DE favoriet, het was indrukwekkend hoe hij met z'n tappen door het mulle zand reed E komt een trapje hoger te zitten, ik moest af en toe lossen in het zand toen evert eigenlijk nog goed mee kon de rest blijft zelfde
Wat de toertocht betreft sluit ik mij volledig aan bij de conclusie van Pete.
Gisteren een zeer mooie toertocht gereden, het zonnetje die begon te schijnen, echt aangenaam. Het parcours was een mix van veldritparcours, mooie landwegen, zeer mooie technische zandwegen, stuk strand, uitdagende zandstroken (waar enkel Pete en ikzelf doorgeraakten en waar de anderen aan de grond genageld stonden van verbazing), nietwaar Pete ...
Ik dacht dat de conditie goed was, en dat is na gisteren ook wel gebleken. Wel heeft Pete mij een zeer sterke indruk achtergelaten. Ik wil mezelf niet wegcijferen maar de waarheid moet gezegd worden, Pete is echt sterk. Ik geef een vb, op het asfalt op kop gaan sleuren naar 31 à 32 km/h, wind tegen, MTB-banden op een druk van 2 à 2,5 bar... daarvoor moet je goede papieren hebben, ik zat genoodzaakt in het wiel met een hartslag van om en bij de 170.... en had niet echt de power om erover te gaan.
Hoe dan ook kijk ik uit naar de eerste race.
PS : Uit betrouwbare bron heb ik een foto mogen ontvangen van een bekende beachbiker op trainingsstage, ik weet niet wie het is, zien jullie het ???
Gisteren alweer een mooie mtb dag achter de rug. We (NG en ikzelf) deden mee aan de toertocht van 'de choufkes, in middelkerke. Opnieuw stond ik verbaasd van het mooie en afwisselende parcours, met als uitschieter een duinenpassage in lombardsijde.
Mijn compagnon maakte een sterke indruk. het wordt zeeeeeeeeeeer moeilijk om hem erop te leggen.
de tour begon wel niet zo aangenaam, onze sturen haakten in elkaar met als gevolg dat we beiden enkele frakties later over de beton slierden, ikzelf op m'n buik. we besloten ondanks de pijnlijke knieen en ellebogen direkt op de fiets te springen om de stramheid eruit te rijden.
daags nadien nog gevoelige knie, maar heb er niet echt last van.
Heb nu met beide laureaten van de vorige jaren een toertocht gemaakt. NG maakte daarin wel een betere indruk, maar we weten allen dat EH veel minder nodig heeft en er ook wel altijd staat. Hieronder mijn pronostiek voor 2009-2010
* NG ** ikke, evert ***grinta ****Jantani (hoewel ik hem al eens onderschat heb in het verleden)
Vandaag eerste zandtraining achter de rug (wat de titel al deed vermoeden bij de wakkere blog lezer) training is veel gezegd. van bredene naar de haan met loopstrook in de haan (over de duin), loopstrook ter hoogte van de surfclub van wenduine. terug in gestrekte draf volledig over het zand. toch goed voor een dik uur strand pret.
dat het maar snel begint te vriezen, want die duin voorbij de haan is lllllllaaaaaassssssstig !!!!
ik heb ook last gekregen van opkomende kramp in het overschakelen naar het lopen, of zou dat het kriebelen van m'n stijgend vorm pijl zijn.
PS : dat van dat vormpijl voel ik niet zo aan hoor, maar kvond het tof om eki te zeggen
tot nu toe zeer weinig op het zand gereden, dit weekend doe ik m'n fiets binnen voor een make over, nieuwe tandwielen + ketting, dan beetje strandtrainen, op naar de Panne
ik kijk er al naar uit.
zou moeten beter voorbereid zijn dan vorig jaar, (maar das niet moeilijk)
