Mijn scheteke vandaag 2 jaar!!! ik zag net een hele hoop tekst van 2 jaar
geleden, gelezen heb ik hem niet... ik voel zo nog alles van elk moment, nu lag
je zo dicht tegen me aan!! Je blote pasgeboren poepeke dicht tegen mij! Nog
ongewassen en zo kleintjes! Zo perfect!! Dit moment 2 jaar geleden was mama in
de wolken want je kon bij ons op de kamer blijven!! Je ademde goed!!! Ik hou
van je lief scheteke!
vandaag loopt mama een beetje als 'een kieken zonder
kop' hahaha.. je bent wat verkouden en heb je nu toch voor de allereerste
keer een stopje (perdolan suppo) moeten geven.. ik heb je in je bedje moeten
leggen en heb de babyfoon met matjes goed gecontroleerd en bekeken of deze wel
werkt.. De babyfoon hangt aan mijn oren en ik loop van links naar
rechts!
Ik probeer je niet wakker te maken telkens ik men vinger
onder je neusje hou.... Mama toch, ik weet het lieve schat, maar mama is
zo dankbaar dat je er bent!!
Papa had zijn orders gekregen dat als ik je niet zag of ze gingen met jou
ervandoor, dan moest hij volgen!! En dat heeft hij geweten .. Mama deed niet
anders dan roepen dat hij je moest volgen!! Mama lag op de onderzoekskamer dus
daar was niets van aparatuur voor je de eerste zorgen toe de dienen dus moesten
ze je wel direct meenemen en naar de verlossingskamer brengen. Daar ben je
onderzocht en werd je keeltje vrijgemaakt door de meconium dat je binnenhad. En
terwijl papa bij jou zat, hoorde mama de verlossende kreetjes van jou.. ik zei
meteen tegen de vroedvrouw dat is ze dat is ze!!! En dan ben ik beginnen vragen
is het een meisje? is het een meisje? mama heeft alles 4 keer na elkaar
gevraagd, ja je was niet bij mij dus ze moesten wel naar mij luisteren (haha).
De vroedvrouw (Lieve) zei me dat ze het niet wist..( is allemaal heel snel
gegaan en Lieve bleef bij mama) En toen kwam je fiere papa binnen, mooi in een
handdoek was je ingewikkeld, aja je moest al van de ene naar een andere kamer..
je hebt je start niet gemist lieve schat!! Toen vroeg mama direct naar je apgar
score en deze was 8-9 dus was mama haar volgende vraag de longskes zijn die
rijp? En toen kregen we de GO die we wouden, je mag op de kamer!! Een spanning
viel van ons af.. maar.. we moesten nog wachten want de placenta kwam nog
niet..geen gynaecoloog gezien, maar wel 3 vroedvrouwen. Het was kantje boordje,
maar na 56 minuten is dan eindelijk jouw nestje afgekomen. Een geluk want was al
spanning omdat na een uur deze er met operatie uitgehaald werd.. dan zou er geen
borstvoeding direct kunnen gestart worden... maar gelukkig dat Lieve een goede
vroedvrouw is en dat alles toch in orde kwam. Weer een spannend moment dat
wegviel! Even werden we naar de kamer 4107 gebracht en daar werd door de
kinderarts (dr. Verhoeven) de eerste controle gedaan.. mama vol spanning of je
bij me mocht blijven.. de longskes hè!! En dan eindelijk de verlossende
woorden van de dokter dat je mocht, maar, ja er was natuurlijk een maar, als je
weer een kaka-pampertje had dat ze deze wou zien omdat er bloed in de stoelgang
zat. De verpleegster legde me uit dat dit kon komen door de meconium dat ze
binnenhad,en dat ze heel fle moesten aspireren maar dat dit niet iets was om me
zorgen in te maken. Toen werden we overgebracht naar kamer 4112 Dat is een
lekkere grote kamer en zo is er maar ééntje op de materniteit! Deze kamer is
ideaal voor je zussen en broer want dan kunnen ze net iets meer rondlopen!
En daar kwamen we dan op onze kamer.. eindelijk kon je dicht tegen mama aan
liggen en genieten van de mamamelk, het lukte je nog niet maar je vond het wel
fijn, en mama ook.. eindelijk hier had ik zolang naar uitgekeken, je zelf kunnen
voeden.. zaaaalig moment gewoon.. Mama was superblij, want ik had schrik dat
wanneer je te vroeg geboren zou worden je niet bij mama mocht blijven.. En nu
lag je daar zo lief en klein( alhoewel klein.. 48cm! en 2kg 640) te genieten op
mama haar borst. Mama heeft haar dan om 13uur zelf gedouched. En om 15uur was
mama lastig aan het worden dat je nog niet gewassen was, daarom had ik aan Kim
gevraagd of ik je zelf kon wassen.. normaal mag dit niet omdat ze je dan nog
meten en je id-bandje aandoen. Maar ik zei dat het precies druk was en dat ik
jou dan zelf wel zou wassen. Vermits ik dit zelf zag zitten mocht ik dit
doen. YEAAHHHH zalig gewoon, mama zoals een echte, 3paar kleren klaargelegd want
wist niet in welke je ging kunnen hè!! haha, en daar gingen we!! We waren een
echt team! Je deed het super! En je vond het enorm zalig in het badje!! Je
pampertje moest bekeken worden door de verpleegster want er zat wat bloed bij,
dat was natuurlijk minder.. Nu was het weer bang afwachten want als er nog bloed
inzat moest je toch de nacht doorbrengen op de neonatale afdeling, en hoewel dit
maar op het einde van de gang is, zou mama dat verschrikkelijk vinden...
11 augustus 2012, om 23uur 's avonds had mama weeën om de 5 min. Daarom zijn we
naar het ziekenhuis gereden. Daar aan de spoed aangekomen vroegen ze mama
hoeveel weken ze was, waarop mama 35 weken 6dagen nog 40 minuten en dan 36
weken! Dus ik ben hier veeeeeel te vroeg!! Ze hebben dan een rolstoel genomen
en mama naar de materniteit gebracht. Daar aangekomen zijn we een half uurtje
aan de monitor gaan hangen. Als je weeën hebt op 36 weken kan het altijd nog
stoppen, dus daarom nog een extra controle. Op de monitor waren de weeën pieken
om de 5 minuten. Mama had al een 2 cm opening en daarom moest ik de nacht
blijven. Mama was een beetje in paniek, want had zo schrik dat je te vroeg zou
geboren worden en dat je longetjes niet rijp genoeg waren. En als dat zo was dan
moest je in de couveuse. Mama kreeg onregelmatige weeën dan kwamen ze om de 5
minuten dan om de 10. Vermits de vroedvrouw mama niets mocht geven, omdat op
deze aantal weken alles nog kan stilvallen en dan willen ze niets forceren. Ik
heb dan om 4 uur een spuit gekregen waardoor de krampen 2 uur minder fel zouden
zijn omdat mama echt wel last had maar er geen verandering was. Toen de
ochtendploeg aankwam en mama nakeek had ik 3 cm. Mama vroeg toen om toch maar
een epidurale want ik was al van de kaart dat je 4 weken te vroeg kwam en dat
het weer dezelfde weg op ging zoals bij je broer en zus. Deze kreeg ik nog niet
omdat alles nog zou kunnen stilvallen en ik nog niet 'vooruitgegaan' was.. De
vroedvrouw voelde ook geen harde buiken maar mama voelde wel goed de rugweeën en
ik kloeg over een verschrikkelijk pijn aan mijn onderbuik, net het hoofdje dat
altijd drukte. Volgens de vroedvrouw was ik nog niet in arbeid omdat ik geen
harde buiken had. Mama had het gevoel dat je er snel uit moest komen en dat ik
daarvoor die epidurale moest nemen, omdat men daarvan zou ontspannen en dus de
bevalling niet tegen zou houden. Om 11 uur kwam Dr. Palit (mama en papa noemen
haar dr. Durum, dr. Kebab) Ik hoor het haar nog zeggen: Mensen op 36 weken mogen
we niets geven om de bevalling op te wekken, ik kan dan ook geen vliezen breken
of iets geven of een epidurale geven want alles kan nog stilvallen.. Oh boy..
mama haar moed zonk in haar schoenen en ben beginnen wenen. Toen ze me
onderzocht zei ze dat ik een dikke 4 cm had en de baarmoeder bijna volledig
verweekt was. Het was van het ene uiterste naar het andere. Van geen harde
buiken toch naar het verloskwartier mogen gaan. Eerst was het niets en na het
onderzoek kreeg ik direct een epidurale, en als die goed werkte zouden ze mijn
vliezen breken. Dr. Palit gaat buiten en ik voelde 2 harde knallen tegen mijn
linker onderbuik, en toen... brak mijn water. Ik zei onmiddelliijk tegen de
vroedvrouw dat mijn water gebroken was, en al wenend hebben ze mama dan naar het
verlossingskwartier gebracht, naar de onderzoekskamer. Daar is om 11u05 de
anestesist toegekomen.. mama haar weeën waren pijnlijker, maar echte harde
buiken waren er soms en soms ook niet. De anestesist heeft toen misgestoken en
moest herbeginnen. Toen hij de 2de keer stak zat deze goed en vroeg hij om te
gaan liggen, maar mama kon dit niet. Dit deed enorme pijn. Papa en de
vroedvrouw hebben me dan geholpen met me neer te leggen en toen ze dit deden
riep mama ze komt eruit, het koppeke is eruit. Ik heb de arm van de anestesist
gepakt die stond naast mama, en ik reageerde nog van hoe dat is een chinees. Die
stond te kijken met zijn spuit in zijn handen klaar om de vloeistof in te
spuiten en wist niet wat er gebeurde. Op dat moment stonden er 3 vroedvrouwen
rond mijn bed en moest mama zachtjes meeduwen... en om 11u12 ben je geboren op
een halve minuut ben je eigenlijk geboren je moest en je zou er uitkomen, geen
harde buiken, geen persweeën niets.... Het vruchtwater was niet proper, je had
je eerste stoelgang (meconium) hierin gedaan. Ik zag je liggen zonder dat j
bewoog en een milliseconde later waren ze met je weg naar de
verlossingskamer..ik riep direct naar papa, ga erbij ga erbij ga erbij...
Alé mama moet het nog 1 week proberen vol te houden. Is niet gemakkelijk
want heb last van voorweeën. Last lees maar heel veel last! Mama komt
zelfs 's nachts beneden liggen dat papa wat kan slapen want het is nogal een
gedraai en gekeer en vooral een gepuf en geblaas.. haha!
Maar het zal
ons lukken.. wie weet zelfs nog 29 dagen, maar dat vermoed ik niet. Ik
denk dat je het daar veel te krap hebt en sneller eruit zal willen komen!
Nu rest gewoon de vraag: vandaag,morgen, overmorgen, binnen 10 dagen,
20, of 29?
Ook al doe je me nu wel pijn, ik zal er alles aan doen om je
zo lang mogelijk in mijn beschermende nestje te houden!!
Oké nu moet ik effe bekomen, ben effe van de kaart... baby is al ingedaald heb
al opening en hals is 1à2 cm nog...ik moet platte rust houden om de baby niet in
de couveuse te hebben, maar moet 2 weken nog proberen te overbruggen.. rusten
met 3 kadeeen??????? Baby zelf was al 3kg200 en 49cm.. dus van gewicht en lengte
was alles goed(38weken in meting) ben nu 35 weken en 2 dagen!?? uitdragen ga ik
al niet mogen want schatting is 4kg400.. ik heb dit niet zien aankomen.... alles
ging gewoon goed ?!! ik ben nog niet klaar om te bevallen en nu zou ik straks
alle minuten kunnen bevallen... en haal ik al zeker september niet meer..
terwijl ik echt wel september wou.. ik ben een beetje in paniek.. zou niet
willen dat de baby in de couveuse moet... aaaachh en dan te bedenken dat ik elke
avond van 18u tot 2 uur pijn heb en niet kan verleggen van de pijn, e als ik
draai enzo.. blijkbaar dus als weeen
Maar mijn klaverken toch!! zo liggen woelen en draaien en keren!! Mama
was net een alien!! het was net of je langs mijn navel eruit ging komen!! We
zagen je handjes je voetjes en zelfs je hoofdje draaien. Mama zal er geen
tekening bij maken dat ze het uitgeroepen heeft van de pijn!! Je lag goed
zei dr Michiels dinsdag maar na vandaag ben ik daar niet meer zeker
van!! Je hebt je 3/4de gedraaid dus nog een klein beetje en je ligt weer
goed!! En hopelijk gebeurt dat nog he lieve schat, want mama gaat voor de
"puur natuur"
Vandaag een belangrijke echo!! Vandaag gaat dr Michiels eens uitgebreid
kijken of je het daar goed doet in mama's buik. Ik geloof van wel hoor! Want,
EINDELIJK, sinds enkele dagen kan ik je voelen.. amaai dat duurde lang!!!! Bij
je zussen en broer voelde ik al iets op 14,11 en 12 weken!! jij deed er nét iets
langer over!!!
Toen de dr. aan de echo begon, mama hoort het hem nog zo
zeggen, aha ligt goed met hoofdje naar beneden! Maar hij had dit nog niet
uitgesproken of ineens zagen we niemand meer op het scherm...oesje.. dat heb ik
nog niet veel meegemaakt! van kop naar stuitligging..Was wel knap om te zien
hoor, en het nadeel was dan wel weer dat we geen goeie 4d echo konden maken,
maar het voordeel en dat is toch veel belangrijker was dan wel dat we goed
konden kijken of alles in orde was. En ja hoor een mooi hartje gezien met
4 kamers, grote aders, de hersenen, niertjes, maag,... alles goed kunnen
bekijken,... op het gezichtje na.. Deugeniet!!!! Maar ja, 't zit in de familie
zouden de mensen zeggen, want bij je zussen en broer hadden mama en papa ook
geen mooie 4D echo we hebben nooit echt het gezichtje gezien.. Je was ook al
25 cm en 400gr!! Een grote smalle zoals mama..
Ik ben blij, alles gaat
goed met jou. Mama moet nu nog een suikertest doen en daarna een bloedafname.
Ook moet mama meer rusten ?!?! deze tekens zal je later wel begrijpen ... De
baarmoedermond was al wat weker dan normaal en mama had last van
bloedverlies, harde buiken, en wee-pijnen.. maar jij deed het goed en dat is nog
steeds het voornaamste. Mama probeert je een goed en gezond nestje te geven in
mijn buik, maar de dag dat je komt zal dat nestje groter zijn met meer
mensen rond je heen...
iedereen is superblij voor ons, en velen verschieten er
eigenlijk niet van dat er nog een klavertje op komst is... Best wel grappig,
je hoort zo reacties van: zo een moederkloek en vaderkloek dat kon niet anders
dan dat er daar een vierde kindje ging komen! Dat doet echt wel plezier! Nu ja,
mama heeft hier ook soms extra grijze haren als ik bedenk hoe ik alles moet
bolwerken... Maar grijze haren horen nu eenmaal bij het ouder worden, en mama
wordt nu ook eenmaal ouder.. so what's the prob?!
In elk geval ben ik wel
blij dat iedereen het nu weet, en vooral IEDEREEN... grappig is dat oma Ginette
er bij wijze van spreken een megafoon heeft bijgehaald om het tegen iedereen te
zeggen. Ze is op de mosselsouper op school het tegen iedereen gaan zeggen, en de
maandag erna in elke winkel in Landen... Ja mijn prutsken, ge wordt al
verwacht in Landen om een warme choco te gaan drinken bij An chocolat!!
haha
Hoewel mama haar buik bij je zussen en broer al op 6 weken zichtbaar
is, lijkt de buik nu, 16 weken ver nog steeds niet diezelfde vorm te hebben,
maar geloof me, telkens ik me zet voel ik je wel zitten hoor!!!! Ben eens
benieuwd om je op het schermpje te zien bij dr Michiels de zaterdag.
Mama
voelt haar met momenten al wat beter, ik moet zeggen dat ik nog steeds enorm moe
blijf, maar die draaiingen zijn beter. Als ik nu ga joggen eet ik eerst 2
rijstwafels en drink ik isostar dan loop ik een stuk en dan drink ik terug een
beetje isostar en als ik stop weer wat drinken. Dan gaat het beter met de
suikerspiegel. Natuurlijk mijn hartslag zakt goed, maar blijft dan wel hangen
en dat duurt toch nog een uur of 4 voordat die zich terug aanpast...voor de rest
is sporten gezond!! Ik moet zeggen dat dat er wel voor zorgt dat mijn
onderbuikspieren wel wat steviger blijven, en misschien net hierdoor ben je nu
minder zichtbaar.. Zolang mama het kan ga ik proberen wekelijks te gaan
joggen. Dat is eigenlijk wel grappig, want soms kan mama niet stappen omdat ze
last heeft van bekkeninstabiliteit, doe ik de trap hier in huis en ben ik buiten
adem, of draai ik en denk ik dat ik flauw ga vallen...maar als ik hier geen last
van heb probeer ik dus nog 1 keer in de week te gaan joggen...hahaha klinkt
eigenlijk raar, want lijkt alsof mama een oud vrouwke geworden is die haar
duracell-batterijkes soms moet vervangen!!
Morgen gaan we achter een 2de
verzorgingstafel voor in de badkamer, want mama heeft enorm last als ze haar
moet bukken. Als de zussen en broer uit bad komen zet mama haar altijd op de
grond om ze verder te verzorgen en aan te kleden, zou dus iets gemakkelijker
zijn natuurlijk met een verzorgingstafel. Er zit een badje bij, dus als de 3
kadeekes in bad zitten, kan ik jou nog in het babybadje wassen, gezellig
allemaal samen hè!
Lieve schat, mama gaat nu Katrijne verleggen want ze
is in slaap gevallen op mijn schoot terwijl ik aan het typen ben..haha Ja, ik
weet zeker dat je je hier goed gaat amuseren, want er wordt hier wat
afgelachen!! In elk geval hoop ik dat je de zoentjes van je zus en broer goed
voelt, want die komen geregeld tegen je praten en zoentjes geven!!
Maar, morgen vertrekken we naar Diseyland!!! Ben
wel benieuwd hoe jullie gaan reageren!! Met al die figuren, donald, mickey,...
jullie gaan het super vinden!!
Ook gaan we een plan moeten uitdokteren
hoe we Mickey gaan kunnen vragen om een foto te maken van jullie 3 met de
t-shirt: "het is voor september"!! Maar daar vinden we wel iets op!
Ben
el een beetje benieuwd hoe iedereen gaat reageren op de foto! Want als we
terugkomen van disneyland, gaan we vertellen dat er een broertje of zusje op
komst is.. Mama en papa gaan het dan ook aan jullie
vertellen...spannend....
och eindelijk eens even ertussenuit met ons
6-jes..hihi
Extra controle bij de gyn. Mama had enorme last maar op de gewone kwaaltjes
na, is alles in orde! Dr.Michiels heeft zelfs zitten zoeken of we konden
zien of je een meisje of een jongen was! Mama denkt er toch maar het hare
van en volgt de Dr. deze keer niet, of althans nog niet!
Zolang je
maar gezond bent, want jij zal jij zijn, en dàt is voor ons
belangrijk!
