tja, waarschijnlijk had meneer Julius Caesar toch gelijk, niewaar? :)
Tis nog maar eens gebleken wat een polyglotjes wij, kleine belgjes zijn!
Situatieschets:
Gisteren ingecheckt in het Westend-Backpackers hostel, schitterend, zeiden ze al aan de balie, je bent voorlopig de 16de nationaliteit hier vandaag aanwezig! Nie normaal hoe enthousiast die ozzies blijven van europese toeristen, sta je daar gepakt en gezakt, en blijven ze de oren van je hoofd vragen. Euhm dude, mag ik misschien eerst effe op mijn gemakske mijn gerief gaan placeren? I'll be back! Enfin, na mijn dagje rondsjezen in Sydney (kilometervreter geworden, a pied!) kom ik tegen een uur of 5 terug in het hostel aan, en ik dacht even op mijn bedje te gaan liggen, tukje doen é. Tot er vanuit een speaker in de hoek van de kamer (niet zien hangen) plots een megaluide oproep kwam, met de promotie van de dag! Miljaar, ik kreeg der bijkans een beroerte, azo luid, en nie zien aankomen, mijnen tikker tegen 250 in 't uur... Crazy Ozzies! Plus van 't schrikken had ik dan nog nie eens goe verstaan wat dien zot door die micro aan't brullen was, Ozzie-engels blijft toch nog grappig zenne. 't Bleek dat er in het hotel dernaast, voor de nieuwkomers, steak and chips for only 3 dollar was, nou moe, das al eens de moeite hé!
Allen daarheen!
Inderdaad, allen, kwas der nie alleen! Gezellig boeltje! Links van mij, twee duitse kerels (eentje sprak engels gelijk Swarzenegger, eentje meer gelijk Brüno) en ja ons Kaat zal dan maar eens haar beste duits bovenhalen zekers! Hi-la-risch! Allen tsuzammen, losgehen, das ware richtig sehr tohl und ich habe also gut gelachen! Jawohl! Voor mij een koppel uit Frankrijk, die ocharme bijna geen engels spraken, alé, ze vonden van zichzelf da ze het redelijk goe konden. Excuse me je, maar da was geen engels zenne! Waren ze maar wa content da ik effe in't Frans tegen hun kon klappen, alé, tzal mee veel cheveux derop geweest zijn, maar die bleven maar vertellen tegen mij. En tenslotte rechts zaten 3 engelsen en 1 aussie. Dussssss, ook nog in't engels zitten zeveren en vertellen. Op een bepaald ogenblik beetje verwarring... de fransen verstonden de duitsers nie en die verstonden nie wa die engelsen zeiden... Alle ogen op mij gericht... Well step a side! Keetie will solve this problem! I will wash that piggy (nee, nie goe vertaald? :)) Moet ge weten, da ik eigelijk nog alles vertaal in mijn hoofd naar het nederlands, en dan de gevraagde taal deruit floep!
Na 2 uren gewoon doodop, kon niemer, heb toen gezegd dat het allemaal vriendelijke mensen waren en al, maar dat Mister Jetlag zich nog steeds beetje hardnekkig vasthield aan mijn hoofd. Nie echt waar zenne, kheb dien loser volledig afgeschud en verdronken in Sydney Harbour, nem!
Maar er toch op tijd ingekropen, no more beers (wines) and steak for me please! En eventjes genoeg getolkt, voor die avond... Maar wel goe gelachen, toen één van die fransen da zei, van Julius Caesar, in ik in't Vlaams tegen haar: as ge da mer weet , kind!
HAHA!
Vanavond afgesproken met Anna en James, eindelijk, jaren geleden dat ik Anna gezien heb, zal tof worden!!!
Dag lieverds allemaal, tot morgen! XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Zozo, eerste dagje Sydney overleefd, en hamaikes, wa een stad, groot, mooi, plenty of people... Veel verkeer, maar wel veilig, en redelijk overzichtelijk voor een klein toeristje zoals mezelf. Met een plannetje moet je al echt een belgische koe zijn om verloren te lopen hier. Ben ik dus (nog) niet!
Wat betreft de reis hierheen, enkele conclussies op een rijtje:
- Zaventem, tja, enige luchthaven waar je je schoenen moet uitdoen, je toegeblaft door een franstalige douanier, zzzeeeeer beleefd en zo, not! - aan de gate mogen uitleggen aan een oudere dame, wat het nut was van mijn steunkousen (voor langere vliegreizen aangeraden om tromboses tegen te gaan), en ja, ze vond het geweldig graaf zei ze, al wat minder enthousiast toen ik haar bijna een blauw oog gaf toen mijn elleboog uitschoot in een poging mijn spannende kousen tot aan mijn knietjes te trekken.... enfin... older people still love me, i have an innocent smile... hihi - vlucht naar Londen, tja, kort maar krachtig, de landing dan... beetje bumpy, ofwel een stagair achter de knuppel ofwel een piloot met een hangover, tja zolang we aan de grond staan ist goe zeker? En o ja, geen sandwich gekregen aan boord, maar een bruin vierkant broodje met een soort platte kaas met zalm of iets dat er moest op trekken... niet opgegeten, echt niet te vreten! was misschien al ies... ieuw!!!!!!! - dus in Londen Heathrow dan maar op zoek gegaan naar... een Starbucks!!! 3 , jajaja 3 koffies gedronken, en bijna altijd luidop gezegd: mmmmmmmmmmmmmjammmm.... zotte belgjes, hèhè! - moest in Londen 4 uur wachten aan de gate, al stuikend van de slaap, dan maar twaalvendertig keer dezelfde gang op en neer gewandeld, very entertaining!!! - eindelijk weten aan welke gate we mochten boarden, en woooow, azo een rij, tja mss al gezien op de foto, als je met een dubbeldek vliegtuig vliegt, kan der nogal wa volk in, amai! - zeeeeeer vriendelijk mensen aan boord, een jonger koppel naast me, die het niet zo erg schenen te vinden dat ik om de 2 uur een klein maar dringend pipi'ke moest doen met bijhorend wandelingske :) - ook zeer vriendelijke stewards, een paar mannen... maar de gay-radar ging vlug af! ;) - lekker gegeten, ha nee, das nie waar, gewoon alles wa ik kreeg naar binnen gewerkt, wist ik veel hoe laat het was en of het nu tijd was voor ontbijt of avondmaal, i couldn't care less... - wou op die momenten eigelijk alleen maar slapen... lukte niet!!!! - tetris gespeeld op schermpje voor mij, wel leuk! - Singapore, niet echt veel van gezien, we mochten enkel in de gate wachten, een uurtje, terwijl het vliegtuig werd gekuist... - Maar: juich juich juich! den helft van den vlieger bleef daar of had een andere aansluiting, en zo had ik 3, drie, 3!!! stoelen voor mij alleen! Hop met die armleuningen, en hiep hoi voor mijn IKEA-reiskussen/dekentje, en zzzzzzzzzzzzzzzzzzz - 5 uur geslapen! en dan nog vlug een soort knoedel-noodles in mijn mond gepropt net voor landing in Sydney, amai zaaaaaalig! - douane in Sydney, zeeeeeeer teleurstellend... tis te zeggen, weinig volk en waar waren de snif-dogs (as seen on tv)??? hèhè! - dus na een half uurtje al in't busje, opgehaald door iemand die werkt voor Aussietours en gedropt in Y Hostel... - niet direct kunnen slapen, alhoewel pokkemoe, tijd voor een eerste slagje van Mister Jetlag...
Zo, klein stukske zever over de reis hierheen...
Lieverds allemaal, ik weet dat sommigen niet op Facebook zitten, maar voor wie graag toch de foto's bekijkt die ik daar op zet, ik kan ze doorsturen via daar, gewoon effe je juiste mail-adres achter te laten (kan je rechts op den blog!)
Zo, dag 2 aanvatten in Sydney, is hier ondertussen ongeveer op de middag, net ingechecked in mijn nieuw BackPackers hostel, en euh, ik log morgen nog eens aan voor meer Sydney-avonturen!
Net alles geregeld voor verdere accomodatie in het Travellers Contact Point, en kreeg een uurtje gratis internet, excellent! Geprobeerd om den welgekende vriend 'jetlag' een beetje af te slapen... amai kdenk dat hij nog rond mijn lijf is vastgeketend, weegt als een drie ton zware olifant! Maar kom, al bij al is alles heel goed verlopen, de vluchten waren in tijd en geen problemen aan de douanes. Sorry voor diegene die graag een speciale aflevering wilden van Border Security Sydney, tzal nie mee mij zijn. Had een overenthousiaste Aussie, die na vier keer vragen, where u from in Belgium, en ikke vier keer Ghent gezegd te hebben, toch maar bleef roepen hoe geweldig Brugge wel nie was! Enfin, geen problems daar, aangezien er buiten mijn 8 valse Hello Kitty-zakskes er echt niets illegaals aan mij te vinden was. I know, boring! Vanavond of vanmiddag probeer ik mijn laptop op een hot spot, dan kan ik voor een uitgebreider verslagje zorgen. Nu gewoon langs deze weg even laten weten dat alles onder controle is hier, en ik me, mijn reisgenoot jetlag buiten beschouwing gelaten, redelijk okido voel! Foto's staan al te branden op mijn camera'ken, maar ze komen deraan!
tis nu 14u30 in de namiddag, net de vluchten nog es bekeken, en ja, alles loopt zoals gepland... Hier thuis ook nog, tussen de waas van tranen, proberen nog een beetje vanalles op te ruimen, weg te proppen in de kast en dozen... Tiens, ik vind hier toch nog steeds gerief waarvan ik denk, hmmm zou da nog in mijn rugzaksken passen?
Ma nee, heb nu eindelijk beslist wat mee te nemen, moet lukken om met mijn spulletjes toe te komen voor een jaartje.
En euh, in hoogste nood is er nog den Visa hé, het is niet echt een ontwikkelingsland waar ik naar toe trek!
Wou gewoon nog even herhalen wat ik gisteren op facebook zette:
There's only few things in life, money can't buy: LOVE AND FRIENDSHIP...
en daarmee nog een dikke kus aan allen die dit verdienen!
Voor foto's zal ik jullie moeten omleiden via Facebook, want hier kan ik blijkbaar geen al te zware bestanden uploaden. Dus: foto's via Facebook en verslagjes via den Blog...
Welkom op deze kersvers aangemaakte blog, om al vanuit België de eerste stappen te kunnen volgen naar het verre Australië. Ik zal proberen deze pagina regelmatig aan te vullen met nieuwtjes, bevindingen, foto's en verslagjes van mijn kleine en grote avonturen van België naar Australië en omgekeerd.
Niet vergeten: geplande vertrekdatum = 30 augustus 2009!
Kaat in Australië
