Hey allemaal,

Woensdagavond om 19u30, er was 20 minuten vertraging, is mijn vlucht naar Londen vertrokken. Eens aangekomen in Londen werd ik toch een beetje zenuwachtig. Ze hadden mij gezegd dat Heathrow een heel grote luchthaven is en ik dacht dus dat ik de gate nooit zou vinden. Uiteindelijk bleek het helemaal niet moeilijk te zijn en had ik de gate snel gevonden. In al mijn haast ging ik direct door de paspoort en ticket controle. Pas toen ik voorbij de ticket controle was besefte ik dat ik nu natuurlijk niet meer weg mocht van de gate. Daar zat ik dan voor anderhalf uur aan de gate, terwijl er zoveel leuke tax free winkels waren in de luchthaven. Om 22u30 (UK tijd) mochten we dan eindelijk aan boord gaan. Het was een heel groot vliegtuig met twee verdiepen!  Ik zat in de middelste rij, de stoel rechts van mij was leeg dus ik had geluk :). Links van mij zat een iets ouder koppel van Adelaide, heel vriendelijke mensen. Ze hielpen mij met het invullen van de gele kaart, want sommige dingen snapte ik niet helemaal. Op de gele kaart moet je invullen of je eten bij hebt, hoelang je blijft,... .  Ik keek twee films en daarna probeerde ik toch een beetje te slapen, wat vreemd genoeg niet goed lukte ;). Toen ik eindelijk in slaap was gevallen landden we in Dubai, waar ik blijkbaar toch moest overstappen. Na een half uur te hebben gewacht aan de gate mochten we terug het vliegtuig in en nu voor 13u! Het eten in het vliegtuig was lekker, het kwam wel op heel rare tijdstippen. Rond  17u kregen we een lasagne, ik weet niet of dit bedoeld was al middag of avond eten, en om 3u in de nacht kregen we plots ontbijt. Om 5u in de ochtend zijn we dan geland in Melbourne. Deze keer moest ik wel mijn bagage gaan afhalen, het duurde nogal lang voor mijn zak kwam dus ik werd toch wel een beetje zenuwachtig, maar gelukkig zag ik mijn zak even later al voorbij rollen. Ondertussen was er ook nog een veiligheidsagent die allemaal vragen stelde over die gele kaart die ik had moeten invullen, veel stress dus zo vroeg in de ochtend al. Dan moest ik opzoek naar de check-in balie, ik moest terug inchecken omdat ik overschakelde van internationale vlucht naar binnenlandse vlucht. Deze luchthaven was heel verwarrend dus heb ik dan maar in mijn beste Engels de weg aan iemand gevraagd. Blijkbaar moest ik helemaal naar buiten en dan langs een andere ingang terug binnen en dan moest ik nog opzoek naar een lift, want ik geraakte met mijn bagage karretje natuurlijk de roltrap niet op. Twee uur later vertrok mijn vlucht naar Launceston. Dit vliegtuig was heel klein (of misschien leek dit alleen maar zo na het gigantische vliegtuig naar Melbourne) en het zat niet eens vol. Deze vlucht was nog korter dan die naar Londen, ik zat amper goed neer of we waren al geland. Ik dacht dat ik eerst in de bagage afhaal ruimte zou komen, maar omdat dit zo een kleine luchthaven is waren de aankomst hal en de bagage afhaal ruimte hetzelfde. Dus plots stond mijn gastpapa daar al. Hij was daar samen met de lokale Afs verantwoordelijke. Normaal zou ik haar pas volgende week zien, maar mijn gastpapa was onderweg naar de luchthaven stilgevallen omdat de benzine van zijn auto op was (dat was de eerst keer dat hij dit voor had en dan net vandaag..) dus dan had hij de Afs verantwoordelijke gebeld en zijn ze mij samen komen halen. Onderweg naar huis, ik woon in Launceston, kreeg ik wat informatie van de Afs verantwoordelijk. Ik heb volgend week oriëntatie 'weekend', maar omdat ik de enige ben die deze maand aangekomen is gaat ze gewoon volgende week is naar mij thuis komen om alles uit te leggen. We gaan wel in december een weekend hebben met de andere afs'ers die hier zijn (drie meisjes uit Japan, een meisje uit Italië en één uit Duitsland). Voor de rest hebben we gewoon wat gepraat over het weer en dat het raar is dat ze links rijden hier,... Thuis aangekomen werd ik onmiddellijk begroet door hun twee hondjes. In de namiddag kwam Tom, de zoon van mijn gastpapa (Bruce), mijn gastpapa ophalen om hem naar zijn auto te brengen. Ik mocht mee. Hij had een bezine kan mee en nadat we die in Bruce zijn auto hadden gegoten ging Tom terug naar zijn werk en ben ik met Bruce naar een klein dorpje gereden dat vlak bij is. Het was een heel mooi dorpje het deed mij een beetje aan Engeland denken. Daarna reden we terug naar huis. Het is hier heel mooi in de verte zie je overal bergen. Soms kun je als je helemaal rond kijkt in de verste verte nergens een huis zien alleen maar open vlaktes en bloemen en eucalyptus bomen!  In de namiddag kwam mijn gastmama (Lee) thuis. Zij is ook heel vriendelijk.  Ze maakte en kop thee voor mij (die was echt heel lekker eigenlijk, wie weet wordt ik toch nog een echt thee drinker :) ). In de avond gingen we opzoek naar Wallabies. We reden naar een park rond een stuwdam ik zag een paar wallabies maar wel van heel ver. Ik zag ook een possum in een boom van dichtbij (kijk naar de foto's onder dit bericht). Dan reden we verder en onder weg zagen we plots drie wallabies naast de weg, je kon heel dichtbij komen deze waren niet bang. Toen zijn we nog naar Cataract Gorge, het park waar ik vanaf maandag begin te werken, gereden. Het is daar echt heel mooi!! Daar zagen we plots een possum van heel dichtbij, ik kon hem bijna aanraken. Normaal gezien zitten die altijd hoog in de bomen dus ik had geluk :). Terug thuis hebben we naar Australian rules football gekeken en Bruce heeft geprobeerd mij de regels uit te leggen. Er zijn precies niet zoveel regels de spelers moeten gewoon de bal tussen twee palen krijgen en ze mogen niet gooien met de bal alleen er tegen stampen of slaan. Ze mogen elkaar ook zoveel op de grond duwen of bovenop iemand springen als ze willen! Vandaag zijn we naar Ben Lomond geweest, dat is een heel hoge berg die ik vanaf het dakterras van ons huis kan zien. Langs een zeer smalle weg met veel haarspeld bochten en diepe afgronden reden we helemaal tot de top. Onderweg zagen we langs de kant van de weg een Echidna, deze zie je niet vaak dus ik had weer geluk :). Vanaf de top van de berg had je een super mooi uitzicht (zie foto's). Er lag zelfs nog sneeuw, vier weken geleden kon je daar nog skiën! Ik zag weer een possum en een paar wallabies van heel dichtbij. In de avond zijn een vriendin van Lee en die haar man op bezoek gekomen. Het was heel gezellig. Ik heb voor de eerste keer in mijn leven kangoeroe hamburgers gegeten en ik moet toegeven als je niet  denkt aan het feit dat je een paar uur daarvoor nog foto's hebt genomen van die schattige wallabies, smaken ze best goed. 
Het is ondertussen alweer twee uur in de nacht dus ik zal maar eens gaan slapen. Slaapwel!