De leerlingen die wilden, konden uitslapen. Om 11u werden we in de kerk, onderaan ons gebouw verwacht om een Hongaarse mis bij te wonen. De mis ging hier bij ons door, omdat het nu te koud is in de kerk. We verstonden geen woord van wat de dominee zei, maar gelukkig was er een andere dominee van een nabij gelegen dorp, die bepaalde zaken voor ons in het Nederlands kon vertalen. Op het einde van de mis hebben onze leerlingen het liedje En dans van Clouseau gezongen.
In de namiddag hebben we de Belgische avond voorbereid, voor de burgemeester en de mensen met wie we hier samenwerken. De leerlingen van 7 Bejaardenzorg hadden twee menus meegebracht en de leerlingen van 7 Kinderzorg hebben geholpen met de voorbereidingen. We hadden twee soepen (groenten en uiensoep), vol-au-vent met frietjes en balletjes in tomatensaus met puree en als dessert wentelteefjes en pannenkoeken. Iedereen heeft ervan genoten en het eten was hel lekker. Het was een geslaagde avond.
We kregen de gelegenheid om eens wat vroeger te gaan slapen, maar sommigen hebben dit niet gedaan. Om 24u wilden we Virginie een gelukkige verjaardag wensen, want zij wordt 22 op maandag 9 maart. Enkele leerlingen zijn ons (de leerkrachten) komen entertainen, zodat we wakker bleven om ons plannetje verder te zetten à Virginie een zak chips geven voor haar verjaardag!
Vandaag zijn we twee steden gaan bezoeken. We werden opnieuw opgehaald door een busje. De eerste stad was Sibiu. Enkele jaren geleden was dit de culturele hoofdstad van Europa. We hebben hier een toren bezocht vanwaar we mooie fotos konden trekken van de stad. Nadien werden we door een gids uitgenodigd om het museum van Afrika en China te gaan bezoeken. Dit was een klein museum, vergeleken met onze musea, waar amper iets te bezichtigen viel. In het Afrikaanse deel waren er enkele attributen, fotos en een mummie tentoongesteld en het Chinese deel bestond enkel uit fotos. Op de terugweg naar onze bus, werden we getrakteerd door Jeanny en Tuur.
Jammer genoeg hadden we weinig tijd om in deze stad te blijven, want we wilden nog graag Signoara bezichtigen. Dit dorp wordt ook de stad van Dracula genoemd.
De Draculastad is een oude stad (dorp) op een berg, omringd met een oude muur. Wanneer we de stad binnenkwamen, werden we gevolgd door een klein zigeunermeisje dat vroeg om geld of eten. Het deed de meisjes pijn dat ze niets mochten geven. Volgens Tuur en Jeanny staan er dan binnen de 5 minuten meerdere kinderen rond ons. Nadat we even hadden rondgekeken in de kleine stad, hebben we de groep opgesplitst. De meisjes die wilden, konden even op internet. De anderen zijn mee op de berg naar de kerk gaan kijken. Opnieuw hadden we een mooi uitzicht over de stad.
s Avonds hebben we ons lied van Clouseau ingeoefend, want dat zouden we zondag in de kerk moeten zingen voor de bewoners van Bahnea
Vandaag hebben onze leerlingen hun tweede dag stage gelopen. De kleuters waren heel enthousiast, want de leerlingen hebben spelletjes gespeeld en liedjes gezongen met de kindjes. De ervaringen worden onderling steeds uitgewisseld en de leerlingen zijn zeer gemotiveerd.
Na het middageten zijn de leerlingen de een wandeling gaan maken in het plaatselijke dorpje bij dit mooie lenteweer. In de zon was het erg warm.
Om 18uur werden we uitgenodigd om op restaurant te gaan met de burgemeester. Een busje kwam ons oppikken om zo naar een verder gelegen dorpje (Khund) te gaan. Onderweg werden we opgehouden door een horde schapen die de hele weg versperden. Eenmaal aangekomen, werden we onthaald met een lekker glaasje champagne in een gezellige vierkantshoeve. Het eten was gewoonweg heerlijk. We schrokken er wel van dat de lerares, de directeur en de onderdirecteur van de schooltjes nooit eerder in dit restaurant zijn komen eten. Het is er erg duur, waardoor de lokale bevolking er nog eens niet van heeft gehoord. De huizen rondom het restaurant, zijn eerder klein en vervallen, terwijl dit restaurant volledig gerenoveerd is en luxueus is ingericht. De uitbater van het restaurant is een Duitser die nu al enkele jaren hier woont. Blijkbaar komen er veel Duitse toeristen eten en slapen.
Tweede dag stage verliep veel vlotter. De leerlingen hebben eerst het vaste programma van de juf mee gevolgd. Hierna kregen de leerlingen dan de kans om de groep over te nemen. De bedoeling is dat ze de kinderen een Belgisch liedje met gebaren aanleren en een spelletje.
De dagindeling van de schooltjes is als volgt:
-bidden
-verhaaltje voorlezen
-turnen: gebeurt in de klas: banken worden aan de kant geschoven en de leerlingen lopen en springen in een cirkel waarbij ze dan als volgt ademhalingsoefeningen doen.
-Wiskunde: er wordt steeds geoefend om te tellen tot 10. Dit met primitieve kaartjes en stempeltjes die de leerkracht voor elk kind heeft gemaakt (geen kopie)
-Afwezigheden worden afgelezen, want de kinderen mogen toekomen wanneer ze willen, er zijn nog leerlingen die om 10 uur de les binnenkomen. Er zijn steeds veel kinderen afwezig. Indien er veel werk is moeten deze helpen op het veld.
-Hygiëne: er wordt 1kindje aangeduid, dit kind draagt een witteband met een rood kruis rond de arm. Hij of zij moet alle kinderen nakijken op hygiëne. De handjes en gezichtje worden gecontroleerd.
-Nadien nemen de leerlingen de klas over, zodat zij met de kinderen vrij spel kunnen doen.
De klasindeling is als volgt: Hongaarse kinderen zitten apart van de zigeuners en de Roemenen. Kinderen volgen les op schoolbankjes en er is weinig mogelijkheid tot spel en spelen met materiaal. De klaslokalen zijn klein en kunnenniet in verschillende hoekjes worden ingedeeld, het oude en primitieve speelgoed (een keukentje uit isomo, poppen zonder haren, vuile knuffels, ) staat op de kasten en tegen de muur.
Na het middageten was het tijd om de valies van Virginie en Pascale te gaan halen. De onderdirecteur (hier De Nutte genoemd door onze leerlingen) ging mee met ons. En ja eindelijk was ons valies erbij!!!!!! Vervolgens zijn we dan naar het stadje Tirgus Mures gegaan om nog enkel zaakjes te regelen. De leerlingen van 7 Thuis en Bejaardenzorg hebben kunnen chatten., terwijl enkel leerlingen in het dorpje zijn gaan wandelen of siësta hebben gehouden.
Na het avondeten werd er een Quiz georganiseerd met thema: doe iets raar met je haar. Hier hebben de leerlingen veel werk van gemaakt. Het was een toffe en gezellige avond.
Eerste dag stage. De leerlingen waren zenuwachtig voor hun eerst stagedag omdat ze schrik hadden voor de moeilijke communicatie maar al bij al is dit nog goed verlopen waren zenuwachtig voor hun eerste stagedag. De eerste dag was het de bedoeling dat de leerlingen het klasgebeuren en de kindjes observeerden. Wij zijn bij elke leerling een kijkje gaan nemen en al vlug bleek dat de kleuters rond onze leerlingen de volle aandacht gaven. Na de stage hebben we met de leerlingen individueel een korte evaluatie gehouden zodat ze hun bedenken en gevoelens konden uiten. Dit was een positieve evaluatie.
In de namiddag hebben de leerlingen van 7 kinderzorg kunnen chatten en mailen in de lokale school. Hier zijn enkel 2 computers ter beschikking, dus .
De leerlingen van 7 thuis-en bejaardenzorg zijn gaan winkelen samen met Jeanny en Arthur voor de Belgische avond, die zal plaatsvinden op vrijdag.
Na het avondeten hebben we de leerlingen de mythe van het dorp verteld. De mythe gaat als volgt: In 1835 woonden er slechts enkele mensen in Bahnea, die volledig van hun landbouw en veeteelt leefden. Er is echter niemand die weet wat er met deze mensen is gebeurd maar we weten dat hun beenderen op een hoopje werden teruggevonden. Deze beenderen liggen begraven achter de kerk die net achter onze verblijfplaats ligt. Volgens de lokale bevolking krijg je een leeg gevoel als je naar deze plek gaat en er een ritueel uitvoert. Dit hebben we dan gedaan tijdens een avondwandeling zoals het moet volgens de mythe. Sommige leerlingen voelden zich absoluut niet op hun gemak, anderen vonden het een leuke ervaring. De moraal van de mythe is de volgende: als niet iedereen van de groep het leegte gevoel krijgt, dan is de groep niet sterk genoeg. Drie vierde van onze groep heeft wel het gevoel gehad, sommige niet. De leerlingen hebben daarbij onmiddellijk beslist om samen te werken aan de groepsspirit
Na een korte maar goede nacht, zijn we gaan ontbijten voor een spotprijs. Enkelen onder ons hadden een gezellige koffiebar gevonden (zie fotos). Nadien hadden we rendez-vous met onze knappe taxichauffeurs. Bij het inchecken op de luchthaven, ontstond er enige vorm van PANIEK. De identiteitskaart van Soetkin was zoek. Uiteindelijk hebben we ze snel teruggevonden Gelukkig.
Onze vlucht is op tijd vertrokken en een klein uurtje later, zijn we zacht mogen landen in Tirgu Mures. Hier staat de klok een uurtje verder, dus hebben we meteen onze uurwerken verzet. We werden warm onthaald door Arthur en Jeanny (onze Limburgse connecties), de directeur en de onderdirecteur van de schooltjes waar de leerlingen stage zullen lopen en nog een andere vriend. Maar, na lang wachten op de bagage van Pascale en Virginie, bleek deze nog in Budapest te staan. Normaal gezien zou de bagage donderdag aankomen laat ons hopen!!!
Na het nodige papierenwerk werden we door ons ontvangstcomité naar Bahnea gebracht. Verkeersregels kennen ze hier niet en de wegen liggen vol diepe putten, best een gevaarlijke bedoening. Het dorp is groter dan verwacht, er is een politiebureau, een winkeltje, een paar kerken, enkele schooltjes en een hospitaal. Van de dorpssfeer hebben we nog niet veel kunnen opsnuiven, omdat we meteen aan tafel werden verwacht (15u30 lokale tijd).
Op het menu: een soep met worteltjes en pasta, nadien een kotelet met groentjes en rijst en dan vanillekoekjes met abrikozenvulling. Het eten is hier heel lekker, de mensen zijn heel gastvrij en we worden erg verwend.
Intussen hebben we ook al kennis gemaakt met een deel van het lerarenkorps. Gelukkig praten enkele mensen Frans , Engels en/of Duits, waardoor de communicatie redelijk vlot verloopt. Vele woorden in het Roemeens verstaan we, omdat ze op het Frans lijken.
Onze verblijfplaats is ook leuk ingericht. We hebben vier kamers, van twee, drie, vier en vijf bedden. We kunnen ook gezellig samen zitten in de polyvalente ruimte. We hebben één WC en één douche, beide in dezelfde kamer. Onze organisatie zal daarbij belangrijk zijn.
Zo dadelijk eten we ons avondmaal en zullen we de groepjes voor de stage indelen, verdere afspraken maken en het verloop van de inleefreis bespreken.
Om 14 u zijn we vetrokken op school. We werden uitgewuifd door enkele leerkrachten, enthousiaste leerlingen en enkele leden van het directieteam.
Onze vlucht naar Boedapest is goed verlopen zonder enige vertraging en met een heel zachte landing. Na wat onderhandelen met taxichauffeurs bleek de taxi voor ons de voordeligste oplossing. Zo waren we meteen op onze bestemming, aldus dat dachten we toch. Na vijf maal de straat te hebben afgelopen en aan meerdere mensen te hebben gevraagd waar Amazing Hostel zich bevond, hebben we uiteindelijk onze verblijfplaats gevonden. Deze stond nergens aangeduid en bevond zivh in een groot appartementsgebouw. Op deze herberg hebben absoluut geen slechte commentaar te geven: groot bad, gezellige kamers, lekker warm .
Omdat onze magen nogal aan het knorren waren, besloten we toch te gaan eten in het pastarestaurant op de hoek van de straat. De knappe ober wist echter niet wat gedaan met deze bende vrouwen. We hebben, na lang wachten, lekker gegeten, al werden de pizzas geleverd door een andere knappe man met een Vespa
K.A. Redingenhof biedt onderwijs aan voor leerlingen van 14 tot 18 jaar. Onze school telt ruim 1000 leerlingen verdeeld over 22 verschillende richtingen. Sinds verscheidene jaren profileert onze school zich meer en meer als een sociaal geëngageerde gemeenschap. Tijdens het schooljaar 2008-2009 zal onze school trachten geld in te zamelen voor het internationaal pedagogisch ontwikkelingsproject "Roemenië. Het geld dat we inzamelen gaat rechtstreeks naar de schooltjes om materiaal aan te kopen, zodat deze kinderen ook een kans krijgen op degelijk onderwijs. Dikwijls beseffen de leerlingen niet hoe het er aan toe gaat aan de andere kant van de wereld. We zien wel beelden op televisie maar we worden er niet meteen mee geconfronteerd. Daarom besloot de school om de leerlingen van het 7de specialisatiejaar kinderzorg en 7thuis-en bejaardenzorg de kans te geven om op inleefstage te gaan ter plaatse. Hun sociale vaardigheid zal toenemen doordat zij niet enkel iets leren van de jongens en meisjes van Roemenië, maar ook gaan nadenken over hun verdere leven. Op deze manier probeert onze school ontwikkelingshulp op een andere manier te benaderen en haar leerlingen - mede door confrontatie met de elementairste dingen des levens - een andere levensvisie te geven. Wij hopen tevens dat zij na deze waardevolle ervaring hun omgeving hiervan bewust zullen maken . We vertrekken op 02 maart en zullen ongeveer 2 weken ter plaatse zijn. Op 14 maart landen we weer in België. U kan ons reilen en zeilen volgen via deze blog. Dus zeker regelmatig aanloggen!!!!
