Het was een aangenaam boek, ook al gebeurt er
niet veel in. Ik vond het leuk dat er drie ik-personen waren die deels
hetzelfde verhaal en deels hun eigen verhaal vertelden. Het stoorde mij wel dat
de schrijver veel herhaling gebruikte, alsof hij poëtisch wou zijn. "Oude
koeien uit de sloot halen". Het boek speelt zich af in het heden maar gaat
over mensen die terugdenken aan vroeger. Ze denken aan hoe ze de dokter, die ze
gaan begraven, hebben leren kennen en hoe zijn leven in Maccondo was geweest.
Ze denken dan terug aan schandalen, discussies en ruzies; vandaar dit
spreekwoord. A friend in need is a friend indeed. De dokter in het boek heeft
nooit iets gedaan voor de kolonel (achteraf heeft hij wel zijn leven gered) en
toch geeft de kolonel hem acht jaar lang onderdak en eten en bekommert hij zich
om de eenzaamheid van de dokter. Leven als God in Frankrijk. Het boek draait
volledig rond de dokter die op een dag in Maccondo komt en bij de kolonel en
zijn gezin gaat wonen en niets in ruil biedt. Hij spaart zelfs zo veel geld in
dat huis dat hij daarna het hoekhuis kan kopen. Hij wordt door iedereen
vriendelijk en beschaafd behandeld en dan, op het moment dat ze hem voor het
eerst echt nodig hebben, wijst hij ze af. The truth is out there. De
structuur van het boek en de schrijfwijze zijn zo dat er heel veel raadsels
zijn. Het kan ervoor zorgen dat je zelfs op de meest onbelangrijke vragen het
antwoord wilt weten. Later in het boek , wanneer je het niet verwacht, krijg je
dan ineens het antwoord op een vraag. Dit komt doordat de personages en de tijd
voortdurend verwisselen. Op het einde heb je dan het antwoord op alle vragen en
dat geeft voldoening.
