Inhoud blog
  • Zijde
  • In de schoenen van een student
  • Proficiat!
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Olga's blog

    10-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zijde

    Zijde van Alessandro Baricco

    Zijde, een boek met weinig woorden die het leven van Hervé Joncour vertelt, over de jaarlijkse reizen van Hervé naar Japan, waar hij zijderupsen aankocht. Hervé is een jonge, rustige man die voor Baldabiou werkt en elk jaar naar Japan reist om zijderupsen aan te kopen, om die vervolgens te verkopen aan de zijdeproducenten in zijn dorp, Lavilledieu.

    Het was de tijd waarin Japan een afgelegen land was en net havens bouwde voor buitenlandse handelaars. Hervé komt elk jaar terug naar het dorp van Hara Kei, waar de beste rupseneieren geteeld werden. Hervé is een vreemde man, die in gebroken Frans met Hervé communiceert. Eerst was Hervé niet welkom in zijn dorp, Hara Kei wou hem een les leren door hem visseneieren te verkopen, maar Hervé was geen domme man, hij betaalde Hara Kei voor wat hij kreeg: hij betaalde hem die keer met vals goud.

    Telkens zag Hervé een aantrekkelijke vrouw bij Hara Kei, haar ogen hadden geen oosterse vorm en ze had het gezicht van een meisje. Hij voelt zich direct tot haar aangetrokken. Bij hun afscheid kreeg Hervé een brief van haar met enkele Japanse tekens op gekribbeld. In dat briefje stond: ‘Kom terug, of ik ga dood’. Hervé vertrok die herfst terug naar Japan en kwam terug, net op tijd voor de hoogmis, op de eerste zondag van april. Zijn vrouw, Hélène, was geen domme vrouw. Ze had een verandering in het gedrag van haar man gezien en schreef een erotische brief naar hem, die ze later in het Japans vertaalde, in de hoop dat hij zijn minnares niet meer zou gaan opzoeken.

    Een boek met weinig woorden dat zoveel kan vertellen vind je niet vaak. Door de vele herhalingen legt dit boek een nadruk op de jaarlijkse reizen naar Japan. Elk jaar nam Hervé dezelfde route, maar er was telkens een verschil: de naam van het Bajkalmeer. Elk jaar werd het anders genoemd, de mensen van die plek noemde het eerst ‘zee’, later werd dat ‘de laatste’ genoemd en nog later ‘de heilige’.

    Zijde, als je die titel leest denk je direct aan liefde en passie. Liefde en passie kom je pas aan het eind van dit verhaal tegen.  Zijn ingewikkelde liefde voor zijn vrouw en zijn Japanse minnares. Het is een onvoorspelbaar boek dat leuk en luchtig is om te lezen, een aanrader voor de vrouwen.

    10-05-2012 om 13:41 geschreven door Olga Patce  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)


    Archief per week
  • 07/05-13/05 2012
  • 27/02-04/03 2012

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs