Ik heb het boek van Paul Mennes Poes
Poes Poes gelezen. Dit boek bespreekt hoe een dorp zich voor een
zonsverduistering voorbereidt en vooral hoe de inwoners van het dorp met de cameraploegen
en journalisten omgaan die speciaal voor dit evenement in hun stad zijn gekomen.
Ik vind het een interessant boek en het
is dus zeker een aanrader.
Ik vind dat de cover van het boek echt
uit het oog springt door de kleuren (paars, fluo groen) die erop staan. De
titel van het boek is Poes Poes Poes en Paul Mennes heeft er iets speciaals
mee gemaakt. De os van het woord Poes stellen op de cover de verschillende
fasen van de zonsverduistering voor. Ik vind het heel slim gezien van de auteur
dat hij het 'thema' van zijn boek in de titel verwerkt heeft.
De stijl van het boek was zeer
eenvoudig. Heel het verhaal duurt eigenlijk drie dagen en het wordt opgedeeld
in drie hoofdstukken: dag 1, dag 2 en dag 3. Binnen die hoofdstukken waren er
allerlei korte verhalen over de stedelingen, journalisten, Al die
verschillende verhalen maakten het boek voor mij veel vlotter leesbaar, maar
ook veel aangenamer om te lezen.
In dit boek is er ook geen hoofdpersonage,
maar wel hoofdpersonages omdat er verschillende verhalen in voorkomen. Dit boek
is verder absoluut niet voorspelbaar. Dat merk je wel op het einde wanneer de kat
van één van de hoofdpersonages gewoon begint praten en allerlei dingen over de
stedelingen vertelt.
Het boek telt maar 160 paginas wat voor
mensen die zoals mij niet graag lezen een pluspunt is. Als ik voor het boek een score op tien zou moeten geven, geef ik hem een 7/10.
