"Ik wil die hond zijn, die, als hij eenmaal mensenvlees heeft gegeten, afgemaakt moet worden. Men moet mij afmaken, nu." Dit was de laatste zin van het boek, het einde. Het einde dat zo onverwachts was. Betekent dit nu het einde van het onvoltooid verleden van Noël (het hoofdpersonage)? Of zal er nooit een einde komen aan zijn onvoltooid verleden? Hoe lost hij dit op? In het verleden? Of in de toekomst? Ik weet het niet en het boek weet het ook niet. Noël weet het ook niet. Zo wist hij ook niet tot wat hij in staat was. Hij vermoordde mensen, zelfs dieren, zelfs zijn eigen vrouw. Hij was een beest, een beest dat gruwelijk omging met zijn slachtoffers, zoals een hond dat doet. "Ik wil die hond zijn, die als hij eenmaal mensenvlees heeft gegeten, afgemaakt moet worden. Men moet mij afmaken, nu". Dit was het einde, maar niet het einde van het onvoltooid verleden. Want aan het verleden komt nooit een einde.
