Boek: het leven en de dood in den ast

Auteur: Stijn Streuvels

Voor mij was het boek nogal weinig slechts een beetje interessant. Om het in het kort uit te leggen. Het ging over 5 mannen die werkten in een ast (een zolder boven een fornuis om gewassen te laten drogen) en een zwerver genaamd Knorre die samen met 3 van de handarbeiders  Hutsebolle, Blomme en Fliepo  gingen overnachten in de ast om de oogst in het oog te houden. Ze lijden allemaal aan een zware midlife crisis waardoor ze spontaal verhalen beginnen vertellen aan elkaar. Het een al wat interessanter dan de andere, maar ja, who am I to Judge.  Ik vond de schrijfstijl en vooral het thema nog wel aanleunen bij het Naturalisme. De situatie werd bekeken vanuit het standpunt van de armen en er wordt de werkelijke realiteit afgebeeld dit merk je zeker in het fragment waar er muizen een schouwspel geven en daarna worden opgegeten door Blomme, Hutsebolle, Knorre en Fliepo. De naamkeuze van de auteur is ook niet erg creatief nu ik zo bekijk. Allesinds, ze krijgen na het inslapen allemaal een psychotische droom elk op hun eigen manier waar Knorre( de oude en lelijke zwerver) sterft op een wijze waar  ze allemaal door hun eigen schuld dit sterfgeval op hun geweten krijgen. De volgende ochtend blijkt dit ook echter waar te zijn, Knorre is dood en word weggebracht door de boer. Straf verhaal wel ik zou denken dat ze door een soort van telepathie Knorre hebben vermoord. Al bij al stond het Boek mij niet echt aan, het taalgebruik was nogal ouderwets wat ook wel begrijpelijk is aangezien het boek uit 1944 komt. Zeker niet lezen!!!

11-05-2012 om 12:57 geschreven door JoachimSnellings