Het boek 'De gevangene van de hemel' van Carlos Luiz Zafón is een zeer goed boek. Het is het derde boek van het vierluik rond het Kerkhof der Vergeten Boeken. Het is makkelijk te lezen, er zijn niet al te moeilijke woorden en het is geschreven in een mooie, speciale schrijfstijl. Sommigen vinden het té gemakkelijk, te simpel, maar ik vond het perfect. Het is heel realistisch en de spanning is zeer goed opgebouwd, hierdoor leest het vlot en wou ik zeker verder lezen tot het einde. De tijdssprongen zijn niet altijd even goed of handig om te lezen maar het zat wel goed in het verhaal. Op het einde van elk hoofdstuk is er een cliffhanger, misschien waren dit er te veel, maar het liet je wel in spanning verder lezen. Het verhaal speelt zich af in Barcelona, dit wordt mooi weergegeven, ook door te verwijzen naar bepaalde plaatsen, bijvoorbeeld de gevangenis op de berg. Ook de namen zijn behouden, maar dit is niet altijd gemakkelijk en soms is het dan moeilijk te volgen, het zijn vrij veel namen ineens dus je moet wel aandachtig lezen.
Qua inhoud verder is het verhaal erg goed gevonden, vrij diepzinnig, ook de magische invalshoek maakt het speciaal, al vonden sommigen de vorige boeken beter. Deze is waarschijnlijk minder moeilijk geschreven om een groter publiek aan te spreken. Het boek klopt volgens sommigen ook niet helemaal tegenover 'Het spel van de engel' en moet je het er wat in 'puzzelen'. Ikzelf heb de vorige boeken jammer genoeg nog niet gelezen, dit boek blijkt een oplossing voor de vorige boeken maar ook een mysterie dat opgelost zal moeten worden door het volgende en laatste boek.
